Nymphaea. Jij hebt het nu al zo lang over de lege drinkbak bij die boer, ik heb een idee. Vraag het de man op de boer af of zijn paarden wel genoeg water krijgen? Desnoods met een smoes: ik vind uw paarden zo mooi en verkoopt u er wel eens een en wat eten en drinken ze zoal blabla. Ik denk dat je dan eerder een antwoord krijgt op de vraag of deze paarden water tot hun beschikking hebben dan wanneer je je vraag op een forum neerlegt.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Maru schreef op donderdag 23 december 2010, 10:50:


Het zou kunnen dat zijn knie op slot gaat. Dat kan veroorzaakt worden door te losse kniebanden, je ziet het vaker bij opgroeiende, nog wat slungelige paarden die nog onvoldoende 'in verband' lopen.
Maar misschien is er een pees verrekt/gescheurd. Het lijkt me sowieso raadzaam om de dierenarts ernaar te laten kijken.
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik zie (denk ik) iets vergelijkbaars bij een jonge kruising haflinger/welsh hier in de buurt. Volgens zeggen is dat gekomen door een ongeluk, mij lijkt het op een vorm van hanentred. Het been blijft hangen op de kam boven het spronggewricht en kan niet buigen. Dit paardje schopt dan vaak met zijn been naar achter waardoor het los komt en soms zie ik hem met heel vreemde hoge stappen lopen.

Lijkt me het beste er snel een da naar te laten kijken, zeker als hij op de kroonrand gaat lopen!

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

@Els: Hanentred en intermitterende patellafixatie zijn 2 totaal verschillende pathologieën.

Als ik de titel las, dacht ik ook meteen aan zijn knieën.
Maar met jou uitleg erbij, vond ik het dan weer minder herkenbaar.
Vooral het feit dat het in galop zou gebeuren en dat hij dan schijnbaar wel kan blijven doorlopen terwijl het gebeurt?

Mijn Tempête had vroeger een tijdje wat te lossen kniebanden en stond dan inderdaad ook telkens met een gestrekt been naar achteren.
Maar ze kon dan echt niet meer lopen, hoor. Dat been bleef zo staan.
Dan was ze bijvoorbeeld rustig onderweg om naar mij te komen maar bleef halverwege plots staan met een gestrekt been. En dan zo'n domme blik erbij "Sorry, baasje ff wachten m'n been wil ff niet mee "
Die ging dan echt geen stap meer verder of ze had dat been moeten meeslepen.
Dan deed ze even een stapje achterwaarts en dan ging de vooruit daarna ook weer.
Ze had dat trouwens alleen in stap. In galop of draf heb ik het nooit gezien.
En t'is vanzelf overgegaan toen ze weer sterker werd. (Ze had dan na een lange periode stalrust en dus verlies van spieren.)