We zijn vandaag begonnen met het achterste deel van de wei open te zetten. Kwestie van Frodo, onze nieuweling, ook dat deel te leren kennen. Niet te lang open, want ze begonnen direct onder de sneeuw het smakelijke gras te verorberen. En we hebben geen zin in een koliek of bevangenheid.
Onze 2 anciens reageren niet op vuurwerk, maar van Frodo weten we het dus nog niet en hij is dus de baas en kan misschien de andere 2 ook aansteken. In het begin van het jachtseizoen lukte hem dat toch. Hij begint intussen wel te wennen aan de jagers die op 20m van hem aan het schieten zijn, maar een lichtshow erbij is misschien te veel.
Aan de andere kant van de wei wordt dus vuurwerk afgeschoten (op zowat 20m van de draad). We geven ze op oudejaarsdag een deel minder hooi. Tegen 11.30u gaan we naar de wei en dan krijgen ze een hele grote hoop in het midden van dat achterste stuk. Een stuk tussendraad gaat er ook tussen uit. Ze hebben dan één lang stuk van zowat 100m om de eventuele stress af te reageren. Ik begrijp heel goed dat ze er bang van kunnen zijn, want ik ben zelf bang van vuurwerk
. Ik vind er geen knijt aan, in tegenstelling tot naar 't schijnt de gemiddelde Nederlander
Lena
grandioos vuurwerkloos
Warboel
