capopjekop schreef op dinsdag 4 januari 2011, 19:41:
> Omdat ik niet voor niks naar van Nassau ben gegaan. Ik heb een hels jaar
> gehad met die pony. Hele tijd ging het slecht, ondanks regelmatig
> bekappen. Toen heeft ze een poos op hoefschoenen gelopen. Dat ging een
> tijdje goed, maar als de schoenen uit gingen liep ze weer slecht. Na een
> poos liep ze zelfs met hoefschoenen niet goed. Ik wist echt niet wat ik
> nog meer kon doen en Ik was al bijna zo ver dat ik haar wilde laten
> inslapen, dus ik had zoiets van dit kunnen we ook nog wel proberen. Het
> was een gok, maar ik heb een aantal goede verhalen gehoord van mensen op
> bokt waar ik veel contact mee heb, dus het proberen wel waard.
Natuurlijk, je doet wat je kan. Ik heb ook een van mijn paarden terug op ijzers laten zetten omdat het niet lukte blootsvoets. Paard bleef na ruim een jaar gevoelig, hield rug en schouders vast en sleet zeer scheef af. Dit paard is een energiek en levenslustig dier dat graag beweegt. Met ijzers geen centje pijn. Hoera! En toch bleef het knagen, elke keer als ze er weer onder genageld werden. Het lawaai dat je maakt op straat. Die keer dat hij op je voet gaat staan. Of dat je ziet hoe hij rakelings net niet naar je andere paard klauwt. Of naar jouw knieschijf. Het geweld waarmee beijzerde hoeven op straat neerkomen als de snelle draf plots een galop wordt omdat er een eend opfladdert. Wat doet dat voor de gewrichten? Ai! Koude hoeven vergeleken bij het blootsvoetse paard. Knaag knaag... warmte betekent immers doorbloeding, betekent leven... knaag... Jaloers kijken naar vriendinnen die allemaal geld uitsparen met hun barefoot paarden.
Op een gegeven moment ben je er klaar voor. Je vindt een (moderne) bekapper die je vertrouwt. En dan stap je over.
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •
Warboel
