Marianne Gomes schreef op vrijdag 7 januari 2011, 7:10:


Hey zeg! Ik denk dat ook ik nog 'redelijk jong' ben tov van het gros hier.
Leeftijd speelt niet zo'n rol, eerder hoe je tegen de dingen in het leven aankijkt.

Ans Jondral schreef op donderdag 6 januari 2011, 23:09:


Time will tell, Ans.
Hoeveel paarden kom ik zo gemiddeld tegen per maand? Ik weet onmiddellijk welk paard ik mee naar huis zou nemen en welke mooi zou mogen blijven staan (bij wijze van spreken hé. Moesten ze verwaarloosd of mishandeld worden zouden ze ook niet mogen blijven staan van me). En dat heeft dus niets, maar dan ook niets met schoonheid, lief zijn, braaf zijn, ... te maken. Zelfs niet met "droompaard".
Maar het voorkomen (hoe dat paard in het leven staat), het eerste contact (hoe maakt hij contact met je, wat vetrelt hij je, ...), de ziel achter de blik, ...

Ik heb nou ook niet bepaald de "makkelijkste" paarden hé, maar in mijn ogen zijn ze ook helemaal niet "moeilijk" (niet meer ). Maar dat is een groeiproces dat je als mens zelf moet doormaken. Elk paard een ander voorkomen, elks een verschillend karakter en zelfs uiterlijk. Ze hebben maar een klein aantal gemeenschappelijke delers: ze zijn slim, ze zijn gevoelig, en ze hebben een "klik" met (één van) ons en met elkaar.
En inderdaad het lot of zij zelf hebben er voor gezorgd dat ze hier terecht gekomen zijn. Veel meer dan wijzelf op een bepaald moment.

Met Amaroc heb ik het het moeilijkste gehad, maar als ik geen geschikte begeleiding had gevonden toen had hij ook mogen blijven als grasmachine. Hij was toen nog niet "mijn" paard (dat gevoel had ik echt niet), noch mijn maat. Maar ik had wel "iets" (een klik) met hem. Nu blijkt dat we gewoon het beste zijn wat elkaar overkomen is op alle gebied. En nog zijn we beiden niet de gemakkelijksten, maar we respecteren wél elkaars grenzen.

Nu even denken, voor de volgende vraag komt:
5 paarden elk een ander niveau van schuif? Neen dat niet. Elks een eigen kast, maar op de zelfde hoogt. En dat heeft te maken met het wederzijds respect van het individu.
Onze pony heeft misschien een kleinere kast, maar dat heeft vooral met zijn gestalte te maken

Dat is dus mijn hele punt geweest waarom dit topic zo'n wending heeft gekregen.
Wat Cindy en Marianne zeggen, kan het alleen niet zo goed verwoorden schijnbaar
Ik bedoelde dus idd te zeggen, als je niets van paarden snapt en je er niet in verdiept, je met geen enkel paard een "klik" zal hebben!

En wat Marianne ook schrijft, ben ik het helemaal mee eens!
Dat als je al geinvesteerd hebt in een paard en nog steeds doet, je geen € 300 overhebt voor een goede oude dag, terwijl je er wel geld in blijft stoppen zolang hij er staat
Maar ja ik heb dit al tot vervelends toe geschreven, misschien heb ik gewoon een rare denkwijze

Aoife Berserik schreef op vrijdag 7 januari 2011, 9:45:


paardenmensen en mensen met paarden zijn twee verschillende werelden.