Maria Delavega schreef op zondag 16 januari 2011, 20:18:


Dat is Sela, de paint.

Tja, dat temperen, dat is een levenswerk vrees ik
Dat is gewoon er de hele tijd mee bezig zijn.
Wanneer ze vertrekt zonder dat dit gevraagd is, haar terug achteruit laten stappen tot waar ze stond.
Héél véél oefenen op stoppen en dan belonen. En dat kan ze, "baf" en ze staat stil, met zit en teugels omhoog.
Met periodes NIET richting huis laten galopperen, want dan.... ben je heel erg snel thuis
Ondertussen kan Indy ook al links of rechts ingebogen vrolijk verder galopperen, die truck moeten we ook niet meer proberen.

Bij haar moet je opletten dat ze je niet vergeet, dat is het eigenlijk...
Eigenlijk de hele tijd vanalles laten doen zodat ze bij je blijft.

Op momenten dat ik voel dat "het op komst is" stap ik soms ook af en dan doe ik wat focusoefeningen van Jossy Reynvoet. Na één minuut is ze dan terug OK.

Jossy heeft haar eens laten galopperen totdat ze zelf wilde stoppen, in de piste, zonder teugels, ze mocht dus lopen waar ze wilde.
Dat heeft dus een uur geduurd en toen was de les voorbij.
Indy blééf galopperen, in cirkels, in achten met galopwissels, wat een ernergiebom.

Marianne

Dank je Els. Dit is weer zoiets waar je gewoon niets aan kunt doen.
Want je weet dus niet wanneer het stopt met groeien.

De arme ziel... tandloos gebakkie!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.