Ben ik het helemaal mee eens. Soepel meegaan met de beweging, dus niet houterig de staan beweging en plof zit. Je lichaam onder controle hebben, zodat je je balans kan houden.Net als de verlichte houding, je bovenlichaam daar kunnen houden waar het paard er geen hinder van heeft of ter verlichting en / of verbetering. De losse knieeen is dan wel een vereisde wil je goed je balans kunnen houden, anders klem je je zelf uit het zadel, en kan je ook niet met de beweging mee komen. Dan moeten we echt losjes ontspannen zitten. Aanspanning waar nodig, om ons recht te houden.
Daarentegen kan je ook middels het lichtrijden de gang vertragen. Gaat het paard in onrust te snel kan je met je lichaam de snelle gang wat tegenhouden, net een fractie later gaan staan dan wanneer je zou doen bij een goed ritme.

Danielle Zontrop schreef op vrijdag 11 februari 2011, 18:13:


Ja oefening baart kunst, maar dat geld voor iedereen. Kan me wel voorstellen dat jij daar meer voor zou moeten doen. Meer concentreren om hetzelfde te bereiken.

Ik jog, en ben daar ook nu weer fanatief mee bezig, ga over een paar maand een jong paard rijden. Het helpt voor meerdere dingen je spieropbouw / kracht en mijn conditie zodat ik het paard beter kan begeleiden. Wordt ik gelanceerd heb ik ook meer bescherming tegen blessure's

Wil schreef op vrijdag 11 februari 2011, 18:24:

Ik ontbeer die kleur! Ik verlang naar de zon! Narcissen wil ik!

Hallo,

Ik zit weer met heel wat vragen. Met een nieuw paard erbij, krijg je weer heel veel nieuwe input... en de lente begint te kriebelen...

Hoe kan je op een veilige en vlotte manier werken aan de conditie, uithoudingsvermogen van je paard? Zijn er -net zoals voor mensen- van die handige schema's? Zo in de trant van 5min stap 5 min draf 1min stap...? Ik heb daar dus geen flauw idee van.

Hoe bouwen we dit het best op met onze Frodo, eind deze maand 6 jaar en sinds vorig jaar zadelmak, en dus nog nooit "hard" moeten werken?
We zijn begonnen met voorzichtige wandelingetjes, maar een uur is momenteel zeker genoeg.
Volgens mij wordt hij vooral moe van al het denkwerk (wat doet die tak daar? ben je zeker dat die hond achter het hek niet aan mij kan? als ik mijn hoeven in een plas zet, verdwijnen ze dan niet? waar moet ik mijn benen zetten als het stijl bergop/bergaf is, wat doe je vreemd daar bovenop mij - oh je wil de sneeuw van je afschudden....).
Hij doet het schitterend hoor en voorlopig vinden we het ook méér dan voldoende. Wij zijn supergelukkig met wat hij allemaal al doet en kan. En hij is ook al wat minder moe dan de eerste keren.

Momenteel kunnen we niet in de wei rijden, dus rijden we in de manège in de buurt al eens mee. Hij is daar op zijn gemak, maar daar wordt veel meer gedraafd en ook daar merk je na 40 à 45 minuten dat hij moe wordt. Daar zeggen ze dat een uur voor hem zeker niet te veel is, dat hij het leert door te doen. Maar ja, ze zeggen daar ook dat ze het meest leren als ze moe zijn en daar ben ik het dan weer niet mee eens.

Zelf heb ik zo'n start to run gedaan en dat ging goed, maar ja, ik word ook moe en soms moet je eens even doorbijten (om over het zweten maar te zwijgen).
Is dat bij paarden ook zo? Wanneer moet je stoppen?

Ik heb ook de omgekeerde vraag.

Ik ga er van uit dat onze merrie geen goede conditie heeft (heel weinig mee gedaan de laatste maanden), ze is momenteel ook zo stijf als een hark.
Maar als ik met haar ga wandelen kent ze maar 1 vitesse: de 5de.
Ik ben vorige weekends telkens zo'n 2.5u weggeweest (hele stukken draf, ook galop, ook een steile duin met mul zand en zo), en op de terugweg had ik het gevoel dat ze die toer nog wel eens wilde doen.
Ik moet haar niet vragen om vooruit te gaan: als ik zachtjes "galop" zeg, vertrekt ze vol enthousiasme (met mijn benen moet ik al helemaal niets doen). Ze vindt het ook niet leuk om te stappen op plaatsen waar we meestal draven.

Gaat een paard over zijn limiet als je het niet dwingt? Of mag ik haar laten lopen zolang ze zelf wil? Kent ze haar grenzen?

Vorige zomer deden we ritten tussen 20 en 30km en dan merkte je wel dat ze moe werd.

Ik wil zeker niet te snel gaan, maar ook niet te traag. En ik vraag me af of we -binnen onze beperkte tijd- een échte conditie kunnen opbouwen en behouden.

Lena,

Je houding/zit is een essentieel ding om 1 te worden/zijn met je paard.

Wanneer je houding/zit goed is, kun je daarmee (bijna) alles aan je paard vertellen.
Ik vind het super belangrijk dat je je paard niet stoort in zijn beweging, maar zijn beweging juist ondersteunt. Vanuit die ondersteuning kun je hem namelijk dingen gaan vertellen.

Even een voorbeeld:
Wanneer je op je paard gaat stappen of in draf gaat doorzitten kun je met je billen de rug van je paard voelen bewegen. De ene pas van je paard gaat zijn ene rughelft omhoog/omlaag, de andere pas de andere helft. Het gaat dus op het ritme van de beweging van je paard, op dat ritme rijd je ook licht. Deze beweging moet je volgen met je heupen/kont etc. Wanneer jij precies het ritme van je paard kunt volgen, zul je hem minder storen. Maar hiermee kun je ook het ritme beinvloeden. Door het ritme van jouw heupen subtiel te vertragen kun je je tempo of ritme van je paard vertragen en evt een overgang terug maken. Andersom, kun je dus ook versnellen.

Dit is een heel klein stukje, wat ik super belangrijk vind. Je kunt/moet hier nog veel verder mee, maar dit is een begin.
Dit kun je overigens niet zonder een bepaalde basis. Buik in, niet naar beneden kijken, armen en benen stil, etc. Kortom lichaamscontrole!

Liefs Marsha

Christel Provaas schreef op vrijdag 11 februari 2011, 19:49:


Zal onszelf even in de kroeg plaatsen..
Maak ik je helemaal gék als ik zeg dat het hier alweer gele velden met allerlei bloemen zijn? Echies.... En ook nog struiken, nl. de mimosa's (ja Peter... Acacia's!)
Dan vertel ik er ook nog bij dat het al zeker 20 graden is, zonnig.... en werken in de zon al zweten is )

LENTEEEEEE !!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op vrijdag 11 februari 2011, 21:46:

HOU ME TEGEN!!!! IEMAND!!!!

IK vind veel stappen anders wel belangrijk, maar ieder het zijne.
aan volgende link heb je misschien ook wat, training voor endurance wellis waar, maar het geeft je een idee.
http://www.deronline.nl/informatie/introductie.asp

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Danielle Zontrop schreef op vrijdag 11 februari 2011, 18:13:


Daar ben ik wel zeker van, als ruiter scheelt het ook als je een beetje fit bent. En wat 'lichaamsgevoel' hebt; besef van hoe je zelf beweegt.

Misschien zijn de Centered Riding-boeken wel wat voor jou; hier staan die gewoon in de bibliotheek.

Christel Provaas schreef op vrijdag 11 februari 2011, 19:49:


Waar zit die 'Respect/Vind ik leuk-knop'...

Vanuit de endurance bestaan er wel zo een trainingsprogramma's...
Het kan je een indicatie geven.

Voor nu zou ik toch wel combineren, een balans vinden tussen moe in zijn hoofd of moe in zijn lijf.
Die afstanden komen dan vanzelf wel, mijn ervaring is dat het begin daar juist het lastigst in is (meer nieuwe ervaringen voor het paard) en dat toch snel betert.

Spirithorses schreef op donderdag 10 februari 2011, 20:31:


Hoezo.. laten komen. Je kan dat toch goed zelf beoordelen of er haken op staan?
Als bedrijf zou jij eigenlijk zo'n kaak-apparaat in huis moeten hebben.
Sensibiliseren zal ook geen probleem mogen zijn. Hoort zo'n beetje bij de opvoeding van het paard toch? Ook zonder apparaat kan je scherpe haken voelen, als ze tenminste toelaten / hebben geleerd toe te laten, dat je in de mond komt en de tong laten beet nemen.
Cindy zal het je wel voor doen, als je het vraagt

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Christel Provaas schreef op vrijdag 11 februari 2011, 23:22:


Nope!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.