Kaat_E schreef op zaterdag 19 februari 2011, 22:06:


Ik weet alleen dat het verband kan houden met een te laag vitamine E gehalte of door zware metalen (althans, bij katten), maar vond deze link zojuist:

http://medical-dictionary.thefreedictionary.com/yellow+fat+disease

waarin staat dat het kan komen door een dieet met een hoog gehalte onverzadigde vetzuren en laag in vitamine E.. klinkt als een PN dieet van oud hooi..

Marianne Gomes schreef op zaterdag 19 februari 2011, 19:18:


Bedankt ... Auratante
(die miste ik nog)
Myriam

Anja Seijn schreef op zaterdag 19 februari 2011, 21:34:


De grootste troef die ik heb, is dat ik Invierno 200% vertrouw. Ik heb hem van zijn 6 maand dus ik weet hoe hij op alles reageert. Hij rent niet weg van zijn angsten (heeft maar weinig angst), is megacool en soms een beetje te dapper/ondernemend, snel verveelt, ... Geen tractor, geen mens, geen zeil, geen hond, ... niets brengt dat paard van de wijs. Moest ik hem om één of andere reden even loslaten, dan weet ik dat hij gewoon bij ons blijft. Die gaat niet panikeren noch zichzelf verongelukken.
Een ander voordeel is dat ik Rock al 6,5j ken en intensief mee bezig ben geweest. Ook dat paard ken ik door en door. Na al die jaren is het perfect mogelijk zijn explosiviteit onder me te houden als het helikoptertje weer even opgedraaid is en klaar staat om weggekatapulteerd te worden. Ik weet wanneer hij even tijd nodig heeft om te wennen aan zijn angst en om er mee om te gaan. Ik hoef hem niet meer achterwaarts ergens voorbij te laten gaan. Vorig jaar nog wel hoor
Dan ik als mens ben inderdaad ook gegroeid, vooral door steeds met verschillende paarden te leren omgaan en omdat ik in de juiste fases van mijn zoektocht de juiste mensen tegen gekomen ben. Beide paarden vertrouwen me nu blindelings.
Beide kennen ook alle hulpen en zijn zeer licht.
Anders zou ik er niet aan gedacht om vol overgave mijn gevoel te volgen

Op een gegeven moment voelde ik best onder me dat beide elkaar aan het aanmoedigen waren om het tempo op te voeren. Heb ik maar weinig voor nodig om hen er even attent op te maken dat ik die beslissing in handen heb voor ieders veiligheid. Niet onbelangrijk!

Arina Bezemer schreef op zaterdag 19 februari 2011, 11:35:

Wat kun je daar toch heerlijk rijden in de bossen zonder elke halve

Doe je binnenkort met die knappe merrie van jou hier

Anne Schuite schreef op zaterdag 19 februari 2011, 23:44:

Hoe moet jij alert kunnen zijn op een laag vit E/sel-gehalte? (Via een aurareading?) Is dat niet gebleken uit het laatste bloedonderzoek?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Cindy Helms schreef op zaterdag 19 februari 2011, 19:42:


Bijzonder dat de ene DA dit zegt en de andere dat.
Dat elke DA zijn eigen ervaringen heeft oke, maar over het skelet zou je toch denken dat ze met dezelfde info. zouden komen.

Hallo allemaal,

Ik ben me aan het uitzoeken waar ik binnen kort een paar dagen of een week in training kan met mijn paard Storm.
waar moet het allemaal aan voldoen:
Ik wil hoe dan ook bitloos rijden (uiteraard) ik wil naar een plek waar ik ook kan verblijven en waar Storm en ik iets kunnen leren. Dressuurmatig zijn wij namelijk niet zo ver. Hier ligt dus denk ik ook de grote uitdaging voor ons. Daarnaast rijden wij heel erg graag buiten dus het zou fijn zijn als dat ook tot een van de mogelijkheden bestaat.
Ik volg geen lessen hier in de buurt omdat die simpelweg niet gegeven worden op een manier die ik prettig vind. Dus heb nu al een jaar of 3 geen les gehad. We hebben al die tijd veel plezier gehad en heb veel geleerd van Storm over mezelf en wat voor mij nou belangrijk is in het paardrijden. Merk alleen de laatste tijd dat we toe zijn aan een nieuwe uitdaging. Zou dus graag naar een plek gaan waar we een keer in de zoveel tijd terug kunnen komen zodat we verder kunnen leren. Ook wil ik graag een individueel programma zodat we op ons eigen niveau bezig kunnen zijn.
Wie o wie kan mij een tip geven. De afstand maakt niet zo veel uit want we moeten verwacht ik toch met de trailer op pad en als hij eenmaal daar in staat dan maakt het verwacht ik niet meer zoveel uit of de rit nou een of drie uur duurt.

Hoop op deze manier een leerzame uitdaging aan te kunnen gaan.

Groetjes Mirella

Anita Cats schreef op zondag 20 februari 2011, 9:10:


Sla dan gewoon even voor je zelf een écht anatomie boek open als je me niet gelooft, want inderdaad wie ben ik om iets over anatomie en biomechanica te weten
bv.:

Anatomie Comparéé des mammifères domestiques, tome 1 Ostéologie, p 156 van Robert Barone

of

ABC of the Horses, p.15 van Pauli Gronberg

En ook in alle andere zul je exact dezelfde info terugvinden: dwarsuitsteeksel, processus transversus, processus transverse.

Nogmaals ... het is de vorm, richting, lengte, ... die mede met andere factoren van de wervels bepaalt of er ergens al dan niet beweging in zou kunnen zitten en hoeveel dan wel. Dat ze aanwezig zijn ook in de hals, staat vast.

Had Esther H. geen pony die hier mee te maken had?

Ik vind Christel wel een punt hebben.
En die leverwaarden waren toch ook aan de hoge kant, die zijn ook niet meer nagekeken, zag ik?
Of was dat al weer ok?

Ik blijf dit mateloos interessant vinden.
Een paard dat exact dezelfde oedemen heeft als die mijn paard had, waarbij blijkt dat exact dezelfde leverenzymen van slag zijn en die ook nog eens gevoelig is qua huid in de vorm van eczeem en mok.
En nu begint men over gestoorde lymfedrainage....
Weet jij natuurlijk niet, maar de mijne had ongeveer een maand voor die oedeem-bulten op haar buik verschenen een ontstoken lymfevat in haar onderbeen. (De huid was ter hoogte van het verloop van dat lymfevat geïrriteerd en ontstoken omdat de lymfe gewoon doorheen de huid doorlekte. Werd toen gezegd dat het waarschijnlijk helemaal stuk was en niet meer zou herstellen. Gelukkig is dat na een aantal antibiotica-kuren wel in orde gekomen.)
En nu begint men nog over vitamine E ook,....
Is daar een oorzakelijk verband?
Want als er nu 1 ding is wat ik altijd supplementeer bij de mijne (omdat die dat zowat altijd tekort heeft.)

Sorry Kaat, ik heb geen antwoorden.
Alleen maar herkenning.
Ik ben wel erg benieuwd wat de verbanden kunnen zijn. Maar kan het zelf niet bedenken.

Fijn trouwens dat die oedemen weer beginnen te verdwijnen. Hopelijk blijven ze weg.
En goed dat er niets ernstig gevonden is.

groetjes
Ans

Miranda die lesgeeft op www.hofstedeoostrijk.nl vind ik erg goed les geven, weet waar ze het over heeft en werkt vanuit balans en controlle.
Daarbij kunnen zowel jij als je paard daar overnachten en is er de mogelijkheid door bijvoorbeeld het delftse hout te rijden.
Miranda kan zowel lessen erop als ernaast verzorgen en je mag met of zonder bit, etc etc.
Mocht je gaan ben ik natuurlijk erg benieuwd naar een verslagje!

Cindy Helms schreef op zondag 20 februari 2011, 8:42:


Dit gevoel herken ik, Docile is zo'n paard dat ik helemaal vertrouw, maar ook mijn kleine ADHD merrie Heel belangrijk als je op stap gaat. Jouw verhaal inspireert mij weer om aan de slag te gaan met Docile en Rosa tesamen, Rosa is zeer leergierig, zij is pas 5. Grappig, het valt mij ineens dat ik door louter toeval allemaal merries heb. (ik heb 3 ruinen maar daar doe ik niks mee want die zijn gehandicaped behalve Unami, die is nu 34 dus met pensioen)

joop schreef op zondag 20 februari 2011, 10:36:


Heel leuk dat mijn verhaal ook weer anderen inspireert
Ik voelde al een poosje dat de tijd gekomen was en normaal zou vorige vrijdag de eerste rit geweest zijn, ware het niet dat de les bij Jossy uitgesteld werd. In Zuutendaal moet ik niet zoveel straat doen, spoorwegen over, en onverantwoordelijke mobilisten kruisen als daar alvorens ik in het bos ben. Dan kwam vorig weekend nog een post van Pien op het "smoelenboek" waarin ze vertelde dat Gria ook voor het eerst als handpaard mee was gegaan, hetgeen mij nog meer inspireerde om mijn gevoel te volgen.
En ja zoals ook Nils aangaf, jezelf opzetten voor succes.
Eerst rechtstreeks het bos in alvorens km's straat te gaan doen met veel verkeer, was ook een deel van het plan. De paarden moesten licht op de hulpen zijn en er moest ook wederzijds respect en vertrouwen zijn no mather what, voor ik het nog eens ging proberen.

En ja Invierno vertrouw ik blindelings en omgekeerd ook. Hij is nu 4 jaar en een écht paard geworden. Hij is nog niet zadelmak, maar dat gaat ook geen problemen geven. Ik weet dat ik zo zou kunnen opstappen en wegrijden, maar het is nog te vroeg. Het enige wat ik heel af en toe al eens doe is opstappen zonder zadel en optoming vanaf een opstapje, enkele stapjes voor- of achteruit en er onmiddellijk weer af. En hem gewend maken aan links en rechts. Verder veel leid- en focusoefeningen, gymnasticeren aan de hand en lange teugel en veel indrukken laten opdoen buiten en op diverse lokatie's. Volgend jaar komt de rest wel stilletjes aan. Enkel als Enno in volle galop komt aanstormen, moet ik opletten aangezien Invierno Enno's achterwerk vreest. En terecht
Dit paard zal mogelijks mijn eigen laatste en beste (mentaal en fysiek) paard worden als hij alle geluk van de wereld heeft. Dus we gaan hem gaarslagen en alle tijd van de wereld geven

Zutendaal met 1 u! Ik zal het ook nooit leren

Cindy Helms schreef op zondag 20 februari 2011, 11:17:


Gaarslagen?
Google helpt niet.
Is dat Gaar slaan?
Klaarstomen?