joop schreef :


Ik heb slechts één keer meegemaakt dat een hoefzweer lang sluimerde, niet openbrak maar ook niet echt genas. Dat was bij Winner die toen maandenlang afwisselend normaal maar dan weer kreupel liep. Uiteindelijk is dat helemaal goed gekomen.

Als we hier een hoefzweer hebben dan is dat eerder een kwestie van dagen dan weken. Op het moment dat je het ziet en het paard echt met één poot in de lucht staat en er niet meer op wil steunen of alleen op de tip van de toon is het een kwestie van een dag of 2,3. Ik doe er helemaal niks aan, geen Animalintex, niet extra laten bewegen (zooo pijnlijk en op 3 voeten).
Paard wordt apart gezet in paddock met harde ondergrond (ook schoner voor wanneer de zweer openbreekt) en rust (niet weggejaagd worden door de rest van de paarden).

Snijden hoeven we zelden, we hebben dat wel geprobeerd maar een nog-niet-rijpe zweer laat zich niet altijd goed vinden. Sommige paarden zijn verder wel levendig, eten goed, anderen willen alleen maar liggen en dat is natuurlijk minder goed voor ze. Pulsaties kun je meestal ook wel voelen en soms is er ook koorts. Eventueel kun je wel pijnstilling geven. Hier hebben we al zowel met als zonder antibiotica gewerkt en in praktijk maakt dat geen enkel verschil in de genezingstijd. Eenmaal opengebarsten of opengesneden is het paard er binnen een paar dagen weer vanaf hoor.

Als paard verder geen zieke indruk maakt vind ik het allang niet meer dramatisch, zo'n hoefzweer.

Succes ermee, Ans,
Pien

Ans Jondral schreef op donderdag 24 februari 2011, 17:43:


Ans, wij hebben één keer een paard met een hoefzweer gehad, Couscous.
DA erbij gehaald, die heeft het open gesneden, paard kon direct terug op de zieke voet lopen en is écht heel snel genezen.
Geen enkel probleem.

Ik vind het zelf ook een vies idee om zo'n zool open te snijden maar ik denk dat je dit ook van paard tot paard moet bekijken. Het ene staat daar braaf met een trekverbandje en het andere zou je weken moeten trainen om er zo braaf te staan. En dat duurt toch echt te lang.
Een paard moet niet ten koste van principes pijn hebben.

Marianne

Ans Jondral schreef :

Lijkt idd wel een zich ontwikkelende hoefzweer te zijn dan. Heb je iets gedaan? Waren de hoeven erg nat (zacht) en heb je gereden op hardere ondergrond dan normaal, galop over de weg (steentjes), iets anders? Nieuw paard in de groep, veel meer dan anders rondgerend?
Hoeft niet he, kan wel de oorzaak zijn.


Kan nog komen.


Het is mijn ervaring dat horizontale scheuren minder pijnlijk zijn (geweest) en je ziet ze meestal pas als het leed allang geleden is en de hoefzweer uitgegroeid is. Hoefzweer aan de onderkant; straal, hoefballen, zool is in de meeste gevalen veel pijnlijker.

Komt wel goed.
Als je het niet vertrouwt en ze staat over een dag of 2,3 nog zo kreupel dan toch effe DA laten kijken. Geeft je wat rust te weten wat het is.

Groet, Pien

marianne laenen schreef op donderdag 24 februari 2011, 20:38:


Niet zozeer principes.
Maar t'is een pony die al zeer weinig vertrouwen heeft in mensen die aan haar achterbenen willen zitten. Om haar dan te gaan sederen en dan toch maar aan die achtervoet te gaan snijden, terwijl ze daar pijn aan heeft?
Dat krijg je dubbel terug achteraf.
Terwijl Koen er al behoorlijk wat tijd en moeite in heeft gestoken om haar net terug wat vertrouwen te geven. Met zo'n grap ben je weer terug bij af.

Dus als't een kwestie is van enkele dagen aankijken, lijkt dat mij een betere optie?

Als zoiets weken gaat duren, verandert dat de zaak natuurlijk. Je laat een pony niet zolang met pijn rondlopen.

Tempête is de enige die hier ooit al zo'n pijnlijke hoefzweer heeft gehad.
En die heeft daar toch wel zo'n 2 weken mee rondgelopen.
Daar had eerst al een DA aan gesneden, maar niks gevonden. En dieper snijden durfde hij niet.
2 weken later was Pête nog altijd stokkreupel en is de smid er nog dieper in komen snijden.
Paard had daar toen zoveel pijn aan dat ze gericht naar hem trapte terwijl ze steigerde en ze sprong zowat in zijn nek. Terwijl dat normaal een braaf paard is bij de smid.
Gelukkig heeft hij toen wel die zweer gevonden en was het snel beter.
Maar ze heeft dus wel heel lang met een zere voet rondgelopen. Te lang eigenlijk.
Maar het is dus eerder uitzonderlijk dat het zo lang duurt voor het open gaat?

Ans Jondral schreef :

Ja, ik zou dat ook zo doen eigenlijk. Het is zo zonde als je alles weer 'verpest' en nu onder druk dat been moet vragen. Je kunt toch niet veel meer doen dan afwachten. Wij hebben een aantal weken geleden precies hetzelfde met Ciara gehad, is hier in training en kon op dat moment haar achtervoeten nog niet zo goed geven. Jack was er al mee bezig en het ging goed maar nog niet goed genoeg. Toen kreeg ze natuurlijk net aan een van haar achtervoeten een hoefzweer. Met heel veel geduld, gemasseer etc kon Jack de voet wel pakken maar we wilden er geen ongeduldige DA aan hoor.



Ik vind dus dat twee weken lang is en Joop vindt het wel meer geaccpteerd. Ik denk dat het goed is om naar de pony zelf te blijven kijken; hoe doet ze het, blijft ze goed eten, is ze verder levendig, oren niet de hele dag in de sluimermodus, is ze niet suf, mismoedig, loopt ze nog wat etc. Dat zegt heel veel, jij kent het dier immers het beste. Bel je je DA dan wil die graag een diagnose stellen en ze gaan haast altijd op zoek naar de zweer en snijden. Grote kans dat de zweer dan openbreekt maar ook grote kans dat je een dunne zool hebt van al dat snijden en dat is ook weer kwetsbaar. Vandaar dat ik liever zou afwachten als de situatie het toelaat.

groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 24 februari 2011, 20:49:


Voor zover ik weet niks van deze dingen.
Vorige week is mijn zus er nog mee gaan wandelen, maar dat was vooral in stap want ik was zelf ook mee en ik rijd zonder zadel.
En verder heeft die gewoon op de wei gelopen met Mandy en Angel, haar vaste vriendjes.


Als't wel dik wordt, moeten we ons dan zorgen maken?
Of gaat dat ook vanzelf weer weg?


Ha, weer wat bijgeleerd.
We vonden het al gek dat ze telkens zweren heeft, zonder dat wij het merken.
Ik denk dat het nu inderdaad aan de onderkant of achterkant van de hoef ergens zit.

Die horizontale scheuren zitten meestal in de toon of de kwartieren.


Ok, ik denk dat dit inderdaad ook zusje haar plan was.
Ook al ben je zo goed als zeker dat het een hoefzweer is, een beetje twijfel blijf je toch houden.

Ans Jondral schreef :>

Om je een idee te geven: wij kochten Dafner, onze Welsh Cob.
Na een paar dagen in stap een stukje gaan lopen, niet gedraafd, niet op haar gezeten, gewoon omgeving verkennen aan het halster. Was deze ondergrond niet gewend (komt van zand/weidegrond) en páts, binnen enkele dagen al een hoefzweer. Zo snel kan iets gaan. Het zegt natuurlijk wel wat he, in haar geval dat haar hoeven nog niet sterk waren.


Eén keer ook meegemaakt enkele dagen na het openbarsten van een hoefzweer: Einschuss heet dat geloof ik (google er maar eens op, dan vind je info). Toen wel antibioticum moeten geven, is wel een graadje erger. Iets zwelling, is acceptabel, maar niet hele onderbeen. Toch zien wij hier zelden zwellingen. Meestal zie je eigenlijk amper wat (wel voel je op een gegeven moment pulsaties).


Ja, ook ik. Heb toen bij Dafner wel de DA laten komen, ook al wisten we zo goed als zeker dat het een hoefzweer was, maar we hadden haar pas en we kenden haar nog niet. Het had net zo goed een trap kunnen zijn (nieuwe groep). Geen pulsaties overigens. Maar met een zo kreupel paard wilde ik niet het weekend in. Bleek idd hoefzweer te zijn en DA kon nog niks vinden met snijden. Toen hebben we nog een paar dagen moeten afwachten en op een ochtend toen we bij haar kwamen liep ze weer normaal. Geen pus, gat oid gezien overigens.

Ga op zoek naar pulsaties, vind je het, weet je het 99 % zeker! Vind je ze niet, tja... (weet je nog niks).

Gret, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 24 februari 2011, 21:18:


Ha, Pête heeft dat regelmatig als die weer ergens één of ander dom schaafwondje heeft.
De dag daarna vind je haar dan met een opgelopen been.
Die krijgt tegenwoordig alleen nog antibiotica als het been ook warm is door de ontsteking. Anders moet ze het maar zonder doen. Hoogstens wat ontstekingsremmers. Want al die antibiotica is ook niet gezond.

Maar met een hoefzweer is dat dan eigenlijk ongeveer hetzelfde, begrijp ik?


Ik zal het morgen nog eens proberen te checken.
Is dat normaal heel duidelijk?
Maar simpel is dat niet. Ze trekt dat been op en sjot ermee.
Op je gemakje aan die koot gaan voelen etc... is er niet echt bij

En inderdaad schrikken om één van je paarden zo kreupel te zien!

Pien
Wat een super mooie foto!!!!!!!!!!!!!!!!
Myriam

Toen Buck een hoefzweer had, was de kogel wat opgelopen. Dat gaat vanzelf weer weg.

Hoelang het duurt voor de zweer doorbreekt hangt af van hoe dicht hij bij de uitgang (boven of beneden) zit.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Myriam schreef op donderdag 24 februari 2011, 22:01:


Thanks!
Hoe gaat het nu met Coralie? Ligt ze in het ziekenhuis of is ze inmiddels thuis?

Groet, Pien

(o.a) Eddy Modde stelt, dat langere ritten effectiver zijn in de gewenning en confortabel voelen, dan korte ritjes en eigenlijk heb ik die ervaring ook.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op donderdag 24 februari 2011, 22:06:


De meeste paarden worden ook rustiger zodra je begint te rijden.
Vooral de minder ervaren paarden. Staan ze te drammen als je voor het stoplicht staat.
Wij zeggen dan ook altijd dat je na het inladen beter gewoon kunt vertrekken en niet nog blijven kletsen.

Groet, Pien