Nou, zo langzamerhand loopt de ziekenboeg hier vol.
Ik heb nog een paard (4 jarige merrie Criollo) die een beeje aparte manier heeft van liggen en opstaan, waarbi ze steevast haar spronggewrichten gebruikt (om neer te komen en op te staan) ondertussen heeft ze nu een piephak (wordt ze voor behandeld) , maar dan is het andere gewricht weer aan de beurt. Ik overweeg nu maar om spronggewricht beschermers te plaatsen, voordat het echt chronisch gaat worden.
Eerst dacht ik dat ze af en toe tegen de stalmuren aan stampte. Nu staat ze weer op de weide, maar met droge leemgrond en vorst, is dat ook geen verbetering. Is er nog een manier om te voorkomen dat ze tijdens het liggen en opstaan haar spronggewrichten ontziet? Anders wordt het haar leven lang beschermers dragen, en dat zie ik eigenlijk ook niet zo zitten.

Tony schreef op dinsdag 8 maart 2011, 0:50:


moet je de oplossing niet zoeken in verbetering van de doorbloeding ipv. ontsmetting en bacterien doding?

Dat had ik ook al bedacht, dus wordt ze 2x daags gelongeerd, stappen en afgewisseld met een drafje. Ze loopt niet kreupel. En dat vindt ik vreemd, daar ze wel gevoelig is als je met name het kootgewricht aanraakt.

Tony schreef op dinsdag 8 maart 2011, 1:54:


Probeer eens te zoeken op lympheklier drainage?
Zoek ze op en probeer dat toe te passen... misschien helpt dat?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ik heb geen idee of enten wel of niet goed is.
Mijn paarden worden geënt tegen influenza en tetanus. De influenza prik is hier bijna verplicht, anders kom je geen ander erf meer op. Volgend jaar willen we ons aansluiten bij de regionale vereniging voor relais stations (Eifel Zu pferd). DWZ dat we een punt zijn voor trekkers incl overnachting voor ruiter en paard. De huisregels bepalen dat de paarden van gasten, geënt zijn en NIET barefoot (onbeslagen of zonder hoefschoenen uitgerust) mogen zijn. De uitleg is dat je geen ziek paard van een ander wilt hebben en dat veel paden (tracks) zijn verhard met vulkaansteen, waardoor de hoeven teveel te lijden krijgen over grotere afstanden over deze paden. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Hier zijn de paden vaak verhard met graniet, maar wat Oostelijker is het vulkaan (puim)steen.
En ik moet zeggen dat dat hoeven vreet, Na een ritje nabij Daun hadden de paarden duidelijke slijtage problemen. De andere trails leveren geen problemen.