Sandra van Bommel schreef op woensdag 16 maart 2011, 10:42:
> En als ik dit rijtje bekijk, dan denk ik... waar is de lol gebleven?
De lol is weg omdat je steeds met andere zaken bezig bent dan met de lol. Door je eigen gedachten te volgen en jezelf steeds moeilijke vragen te stellen kun je er geen lol meer in hebben.
Als Rappa moet bewegen dan beweegt ze maar, als je man wil rijden dan rijdt hij maar, dat is niet jouw verantwoordelijkheid. Hou je met je eigen zaken bezig, daar heb je al meer dan genoeg aan.
> De tijden waarop een uitje met paard nog een stukje vakantie was en geen
> 'moeten'
> Ergens onderweg ben ik met al die verplichtingen dat kwijt geraakt.
Omdat je gelooft in je verplichtingen. Als je morgen dood valt draait de wereld gewoon door, en ook als je nu op je stoel gaat zitten genieten van het uitzicht.
> Ik denk dat ook dat een rol speelt.
>
> Dus misschien moet ik Rappa maar gewoon laten grazen. En sil laten voor
> wat het is.
Juist
> Maar ja.. ontwijk ik dan weer niet het werken met hun? Mijn angst?
> En ben ik het niet hen en mijzelf verplicht?
nee dus, je bent helemaal niks verplicht aan niemand, vooral ook niet aan jezelf.
> Ik weet het niet meer hoor....
je weet het wel, je denkt alleen nog aan de verkeerde dingen.
>
> En toch---je kunt het geloven of niet---- ben ik voor de rest helemaal
> niet zo'n moeilijk mens .,
je bent wie je bent, niet meer en niet minder en dat is gewoon in orde.
Warboel
