Arabesk schreef op donderdag 17 maart 2011, 17:04:


Ja he?

En DAAAR had ik toen net behoefte aan met Indy.....

Hopelijk nooit zoiets nodig voor mijn dames.
Monique

joop schreef op donderdag 17 maart 2011, 12:19:



Ohh, noemen ze die stekken "geraniums" en die verwerk je zelf in de koffie
Misschien wat op sturen naar Sandra, denkt ze echt niet meer aan morgen
Enneh, volgens mij heb je concurrentie in Bulgarije.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op donderdag 17 maart 2011, 20:10:

Nou... ik krijg de indruk dat Bulgarije iets anders drinkt dan koffie.

Asco mocht eerder komen en wel vandaag. Na een zeer grondige poetsbeurt, manen en staart in de glans, Asco op de vrachtwagen gezet en zijn we vertrokken!
Reis en aankomst ging voorspoedig. Eddy had al een weidje voor hem ingericht en Asco liet zich rustig bekijken en heeft zijn nieuwe omgeving ook rustig bekeken. Na een tijdje acclimatiseren, werden de nieuwsgierige buurmannen Big Boy en Valan geïntroduceerd. De kerels stonden direct neus aan neus en hebben even onder de buik gechecked wat er zo al te vinden was Daarna gezamenlijk een beetje rond lopen rennen en uit de hooibak graaien! Asco heeft nieuwe vrienden. De hengsten reageerden bijzonder mooi en lieten zich horen en zien. Ilias, de grote witte van Eddy, heeft zich een paar keer laten horen, maar heeft de boel vooral geobserveerd ... die laat zich niet gek maken door zo'n jonge Spaanse pup. Zeer tactvol vanaf een centraal punt zag je Ilias de boel overzien "wat heeft 'm nu weer naar hier gehaald?!"

Veel mensen maken er nog al een probleem van om hun paard uit de vertrouwde omgeving te halen. Ik heb daar bij Jeen niets van gemerkt en bij Asco zo mogelijk nog minder! Ze onderzoeken hun nieuwe omgeving, zien soortgenoten, maken kennis en gaan vervolgens met de kont naar je toe (alsof je er niet bent en nooit geweest ook) staan vreten met nieuwe vrienden: "Ja, ga jij nu maar gewoon weg ... ik vermaak me wel ... doei, tot ooit!!!"

Was een mooie dag met fijne mensen! Herman en Lie waren ook van de partij! Volgende week woensdag ga ik weer met Jeen op bezoek. Ik hoef me in ieder geval niet te vervelen.

Anja Seijn schreef op donderdag 17 maart 2011, 22:12:





Je kunt een paard net zo goed verkopen (in zijn beleving), het is vooral de leefomgeving waar hij zich aan hecht. Natuurlijk kun je een paard wennen dat hij weg gaat (NVVR-weekenden bijvoorbeeld, hoewel ik me dan ook vaak afvraag wat die paarden er nou eigenlijk van vinden) maar als een paard het niet gewend is, kan hij net zo goed verkocht zijn aan een ander, zeker als hij dan ook door een ander wordt gehanteerd.


Misschien heb je paarden die zich niet hechten aan hun omgeving (de groep waar ze in leven), maar dat is niet logisch eigenlijk. Logischer is het dat je de tekenen niet ziet of dat ze misschien geen tekenen vertonen. Geen bij elkaar geknepen onderlip?

Een paard is een kudde-dier, het hoort bij zijn kudde te willen blijven en niet hoppa in een andere groep te worden gegooid.

Het wordt allemaal wel gedaan door iedereen, en door mij is het ook gedaan, maar ik denk eigenlijk niet dat het leuk en niet natuurlijk is voor een paard. Ik wil het niet veroordelen by the way, maar het is i.m.o. wel iets om over na te denken.


Nou fijn dat jij het in ieder geval als een fijne dag met fijne mensen hebt ervaren

Groet,
Clara

Anja, leuk dat jullie met Nolasco aan de slag gaan ik ben heel benieuwd naar de ontwikkelingen!

Mijn ervaring is dat het per paard verschillend is hoe ze met reizen en een nieuwe omgeving omgaat. Delphi vindt het totaal geen probleem om alleen op stap te gaan en voelt zich overal wel o.k. Witje vindt het niks om iets zonder Delphi te doen, maar zodra ze met zijn tweeen zijn dan is alles goed. We zijn al met ze naar Frankrijk, Engeland, Belgie en Luxemburg geweest en hebben ook half Duitsland en Nederland doorgereisd. En ze lopen ook altijd uitzichzelf en los de trailer of vrachtwagen op.

Witje en Delphi vinden het totaal geen probleem om alleen of bij de andere paarden thuis te blijven, maar dan hebben we Geeltje nog die wil altijd bij Delphi zijn, thuis gaat hij door en over hekken als Delphi weg gaat en alleen reizen met hem doe je ook niet voor de lol. Meestal neem ik dan een pony mee en dat is wel o.k. maar dat is nog geen Delphi. Mijn evaring is hij zelfverzekerder en zelfstandiger de paarden zijn, hoe makkelijker ze reizen en ergens aarden, en hoe onzekerder ze zijn en lager in rang de sneller ze van hun a propos zijn. Meestal is het met onzekere\lager in rang paarden wel zo, dat ze snel weer een nieuw maatje vinden waar ze zich aan vast kunnen "klampen".

Ja en heerlijk he dat Nolasco nu zomaar ineens eerder in training kan - Wat een toeval

Maar de universe weet precies wanneer de tijd gekomen is om een nieuw pad in te slaan en welke karakters precies bij elkaar passen.

Jullie hebben je vrijheid terug, geniet ervan. En je hoeft gelukkig geen kontje te blijven kussen. Je hebt voor de service betaald en een verkorte versie van een goed product gekregen - niet meer en niet minder.

Heel veel plezier met je eerste Veluwe trip. Ben blij voor Liz dat ze weer in haar vertrouwde liefdevolle omgeving is.

Groetjes Marianne
.

Jammer dat het niet helemaal gelopen is zoals gepland.

Fijn dat Liz weer thuis is, en veel ontspannen buitenrij kilometers gewenst!

Nils Vellinga schreef op donderdag 17 maart 2011, 20:10:


Zit ik al weer lekkere koffie te drinken en de geranumpies staan op 100 na allemaal in hun potjes. Ook 2 paarden bekapt en 3 paarden verweid. Wat kan een mens veel doen op een gewone middag.


die stuur ik dan even virtueel op, bij deze


Ik heb al veel meer paarden dan de Bulgaarse afdeling 11 op dit moment. En er komt een no 12 bij deze keer weer eens een echte arabier

Oh letje, nog eentje erbij. Hoe doe je het allemaal

Kan veel van je leren, denk ik.

Vragen mensen of ze een paard naar je toe kunnen brengen of krijg je ze via dierenbescherming of iets dergelijks?
Wat is het verhaal van dit paardje?

Hier in zweden ligt weer 20-25 cm sneeuw. Dit keer gewoon lekker genoten van een wandeling in besneeuwd bos. Muisstil. Geen wind. Honden die dolle pret hadden.
Niet druk gemaakt over de dingen die ik niet kan doen
Misschien is er nog hoop....

Vanavond weekendje naar nederland. Schoonpa wordt 80. HIj zit helaas in een verzorgingstehuis, na een beroerte tijdens het dotteren.
Kwam vroeger zielsgraag naar zweden, lekker in de tuin bezig zijn, zoon helpen, stallen uitdoen... sterke man die liefst buiten bezig was.
Nu kan hij niets meer.
Zo snel kan het gaan
We willen kijken of we hem voor nog 1 keer naar zweden kunnen halen. Hij wil dat zo graag.

In dat opzicht zegt hemfling wel iets moois.
Het gaat over presteren en alle doelen die gehaald moeten worden.
Hij raakt zacht de neus aan van een paard en zegt dat dat het enige is wat er uiteindelijk toe doet; de aanraking, de zachtheid van de neus, het samenzijn; dat ene moment.
Al het andere heeft geen enkel belang als je tijd gekomen is. Alleen de momenten waarop je daadwerkelijk hebt genoten van je samenzijn met paarden.

Ja.... wijsheid genoeg gehoord en gelezen, En ik weet het allemaal ook wel.
Nu nog toepassen.

En ja... rijden wil ik evengoed doen. Angst overwinnen op dat punt is nodig, want ik verlang naar rustige staptochtjes door het bos, koffie onderweg, en misschien een ontmoeting met wild. Daarvoor zal ik Piet tips gebruiken
.
Maar voor de rest wordt het tijd om mij af te vragen hoe belangrijk de rest van de trainingen nu helemaal is.
Rappa hoeft iig niet meer te trainen. Dat heb ik allang besloten. Ik zal ervoor zorgen dat ze af en toe wat in de wei beweegt met hulp van bal of andere gekkigheid en dat is voldoende.
Sil doet alleen nog nuttige dingen zoals staptochtjes met echtgenoot en leeg mennen als er geld is voor een tuig. Want Frans wil graag sil laten helpen met het werk in de wei. En ik weet dat sil dat leuk vindt. Ze wordt graag betrokken bij alles. En dat is ook genoeg,

Misschien beetje spelen. stap voor stap, zodat ik met jolige buien om kan gaan zonder de schrik in de benen te krijgen.Boze paarden heb je bij leuke dingen niet zo snel.

En ikke... misschien toch voor de oudere merrie gaan. En daarmee mijn eigen angst overwinnen voor het opstappen en wegrijden

De Bulgaarse afdeling heeft totaal onverwacht 'maar' 1 paard, omdat dit paard een redelijk goed leven had en ik absoluut niet wilde dat dit paard naar een heeel slecht leven toe ging. Haar leven is al verbeterd. Sinds September is ze alleen een perfekte grasmaaier, geen stal meer, een grapjas in ons leventje, en mijn personal fitness stimulance. Haar nieuwe dingen aanleren is gewoon leuk.

Als ik terug ben uit Nederland - mag ze zelf haar maatje gaan uitzoeken - dan krijgen ze totale vrijheid in de nieuwe weides - en gaan we kijken wat ze leuk vinden. Maya mag er met ons met de rijtuig op uit, af en toe een weitje helpen omploegen. Wie weet zoekt ze zelf een trekmaatje uit en hebben we een tweespan.

Ik hou me nu bezig met zaaien van alle groentes die ik deze zomer en winter wil eten, onbespoten, organic. Druiven planten voor de toekomstige wijnproduktie en eindelijk mijn totaal witte bloemen tuin aanleggen.

Druk druk druk en happy happy happy ! Lekker kopje koffie en lekker glaasje Pelin!

In Nederland ga ik mijn eerste zetles krijgen - of ik bang ben - - we gaan het zien

Er is zelfs een PN'er die er een foto van wil maken ...

Marianne Gomes schreef op vrijdag 18 maart 2011, 12:23:


Wat ga je doen?

Marianne Gomes schreef op vrijdag 18 maart 2011, 9:50:


Zo maar ineens in training, Marianne???? In mei 2010 (!) was al bekend dat Asco in 2011 naar Eddy zou gaan. Maanden geleden was al afgesproken dat Asco in de periode maart/april 2011 in training zou gaan ... hoe zo ... toeval? 30 maart zou hij gegaan zijn en ja, dan had ik Asco gebracht en Liz mee naar huis genomen! Wil je even uitzoeken wat een paardentaxi kost van Apeldoorn naar Averbode? Rit heb ik drie keer geheel kosteloos gereden hé? In België is Stephanie en haar dochter warm onthaald door Lie, mee-eten, blijven slapen etc. etc. Ook weer geheel kosteloos!
Eddy heeft de meest mogelijke moeite gedaan om beide dames (Stephanie en haar dochter) van hun angsten af te helpen, waarbij hij niet op een half uurtje meer of minder keek.

Dan heb jij het over kontje blijven kussen? Over vrijheid terug hebben? Betaald voor een product? Bij lange na niet! Je trainer/instructeur verrot schelden om niets? Ja, dat dan weer wel ... is dat jullie versie van "wie betaalt, die bepaalt?" Ik weet niet hoor, maar volgens mij is de slavernij afgeschaft en is het juist Stephanie die hulp nodig had en niet andersom!
Ja, Liz is weer in haar vertrouwde liefdevolle omgeving, maar of Stephanie in staat zal zijn Veluwe trips te gaan maken ... dat betwijfel ik na een handvol lessen ... gaat 'm niet worden. Ik heb de eer gehad om met Liz in een groep te lessen. Pracht paard, die Liz, maar wel een dame met temperament. Als Stephanie netjes achter een ander paard loopt, dan mag ze mee liften op Liz. Als je iets anders vraagt, dus echt zelfstandig rijdt, dan vrees ik met grote vrezen dat Stephanie voorlopig haar bodyprotector vooral om moet houden! Jammer, maar wel eigen schuld dikke bult!

Ik denk dat een zitles bedoeld wordt... met wassenaars accent.

Marianne Gomes schreef op vrijdag 18 maart 2011, 9:50:

O, wacht even .... dat kontje kussen? Slaat dat op mij? Ik weet dat jullie privé heel veel mailcontact hebben en jij weet, denk ik, ook dat Stephanie en ik elkaar niet echt liggen. Was het dan zo dat er weer normaal contact met Stephanie en mij mogelijk was omdat het wel lekker handig is als iemand haar paard gaat halen en brengen? En misschien ook wel handig als die persoon zo nu en dan met haar buiten wilt gaan rijden zodat ze via mij de lessen van Eddy kan gadeslaan en wel helemaal weer voor noppes? Of periodiek haar en haar paard mee wilt nemen om daar te gaan lessen? Bedoel je dat Stephanie mijn kontje heeft moeten kussen?
Weet je ... de universe zit zo in elkaar dat je krijgt wat je verdient ...