Katrien je moet eens gaan lezen op de site die hieboven van iemand werd doorgegeven. De site voor holistische dierengeneeskunde. Ga naar allergieen en naar de symtomen. Daar staat bij "gezwollen klieren"

Ans Jondral schreef op donderdag 31 maart 2011, 18:35:


geloof, wat heeft geloof er nu mee te maken?


goed of slecht? we zitten toch niet op een relie forum? Het gaat bij de meeste fokkers gewoon om de vraag: wat brengt het op.


Garanties tegen dood gaan zijn er niet, op geen enkele leeftijd


juist
men praat zo gewichtig over dit gen en dat gen, het was beter als men zich echt in genetica verdiepte en dan stopt met fokken van dieren met verzwakkende genen en risico genen.

Ans Jondral schreef op donderdag 31 maart 2011, 18:35:


was wel wildkleur + vos + sabino
wat betekent Veiga ?! niet meer dan een lijn-in-de-verre-verte,
en al wat op lijn gefokt wordt is uiteindelijk afkomstig van een smalle inteeltbasis
uitkruisen maar steeds opnieuw inkruisen
en denk je echt dat die ponies zo onverwoestbaar zijn, het barst erin van de witte gezichten en de blauwe ogen, wees dan ook niet verwonderd
Maar ik beweer ook nergens dat het met een dergelijk paard MOET slecht aflopen,
alleen hoe meer defekten je optelt hoe zwakker het paard wordt
waarom zou ze, tenzij haar voederprobleem ook versterkt/versnelt is door een genetische faktor


ik blijf ten allen tijde redelijk
ook al horen een oorvijg en een broekstamp
daar van tijd tot tijd bij....
maar waarheden mogen hier niet gezegd worden
tenzij ze op een bijsluiter staan..........

Ans Jondral schreef op donderdag 31 maart 2011, 18:39:

Gaelle schreef op donderdag 31 maart 2011, 19:37:


dat is ook een genetisch pigmentdefekt waardoor de haarschacht op bepaalde plaatsen blijkbaar bros wordt en afbreekt
andere hebben dan weer heel kort haar uit zichzelf, ik vermoed dat daarbij de haarschacht verhinderd wordt om helemaal uit te groeien tot de volle lengte,
is wel makkelijk, en dat kan zoals bij de kale kip dan weer een reden zijn om te gaan doorfokken,
dat wordt dan bij stabilisatie (homogenisatie en dominantie) fokzuiver genoemd
en dan wordt al de rest plots rubbish

Ans Jondral schreef op donderdag 31 maart 2011, 18:35:


SSSttttt....en dan te bedenken dat Q de favoriete hengst van Peter is.

Hier ook een tragedie vorige week, vader import uit Iran duizenden jaren geselecteerd op hardheid, mamma ook dicht bij import Iran. Nooit geselecteerd op kleur op exterieur maar op overleven en hard werken. Geen witte aftekeningen ook ouders niet, wel vos x vos.

Wij vinden haar met de eerste symptomen van koliek, da binnen 20 minuten erbij, is erg positief verwacht dat ze binnen twee uur weer helemaal de oude is, buscopan erin, uur later
da weer gebeld gaat niet goed, koliek wordt zeer heftig, da was er snel. Nog pijnstiller erin en parafine. Na een kwartier het meisje lettelijk uit haar lijden verlost we konden haar haast niet eens meer een moment rustig krijgen voor de spuit te zetten.

En daar sta je dan, alles zo snel gegaan en dan is ze er opeens niet meer. Geen afscheid kunnen nemen, niet even rustig een moment samen, maar boem weg om dat iedere minuut langer ongeoorloofd lijden was.

Enkel ruwvoer, altijd veel beweging op pp, altijd zorgvuldig etc. Zeg het maar, onbegrijpelijk en moeilijk te aanvaarden.

Ai Muriel, niet leuk en dat is een geweldig understatement
Maar soms is het niet anders...
Enig idee v/d oorzaak?

Sterkte.

jan.

muriel schreef :> Hier ook een tragedie vorige week, vader import uit Iran duizenden jaren

Bah. Ik weet maar al tegoed hoe dit voelt.
Je kunt meestal niet eens een reden noemen maar moet accepteren dat het nou eenmaal zo gaat. Een paard lijkt zo'n sterk dier, maar buiken en benen zijn de gevoeligste onderdelen. "Tja", zei mijn DA laatst, "wat is er dan nog over?". Het is gewoon een gegeven.
Het ergste is te moeten aanzien hoe zo'n dier moet lijden. Je zult ongetwijfeld de juiste beslissing genomen hebben, maar het blijft zwaar k*t.

Ik wens je sterkte, het slijt wel, echt, maar je moet er nu eerst even doorheen....

Groet, Pien

Wil schreef op donderdag 31 maart 2011, 19:57:


Euhm wel getraind hoor. Alleen zaterdag en zondag niet. Daar zitten al héél veel uurtjes in hoor.
Op die filmpjes lijkt het allemaal simpel om die paarden te laden, maar ik vermoed dat ik een enorm koppig exemplaar heb. Ze heeft uren met haar 2 voetjes op de scharnieren gestaan. Telkens voor en achteruit, even twijfelen, toch maar niet etc...
Gisteren heeft ze staan steigeren en een hele put gegraven voor de klep uit frustratie.
En kreeg ik haar zelfs een tijdje niet meer op de klep, terwijl dat toch al redelijk bevestigd was.
En dan vandaag er helemaal in!
Stond ze echt op die klep naar mij te loeren 'Wat wil je nu in godsnaam' en zag je zowat letterlijk dat kwartje vallen 'Aha, erin bedoel je? '
Nu hopen dat ze het morgen niet vergeten is.
Ik heb haar er een keer of 6 laten in lopen en er telkens uit gevraagd en ben dan gestopt.

Ans Jondral schreef op donderdag 31 maart 2011, 22:02:


Fijn zeg!
Wat een engelengeduld moet jij hebben! Maar je steekt er wel je tijd in! Toppie!

Liefs Marsha

muriel schreef op donderdag 31 maart 2011, 21:22:


Muriel veel sterkte.
Ik krijg het weer benauwd als ik het lees.
Wat een nachtmerrie.
Zo heb je een lief gezond paard en een paar uur later heb je niks meer.

He Muriel,wat naar!

Peter Donck schreef op donderdag 31 maart 2011, 20:19:


Nee, je mag dat wel zeggen.
Ik hecht er wel degelijk waarde aan. En zit ermee in mijn hoofd.
En mijn zus exact zo. Ze mag terug dekken met dezelfde combi, maar zelfs na maanden twijfelt ze nog.
En ik ook hoor. Q is één van de hengsten die ik zelf overweeg.
Maar wat er met Jam gebeurd is, houdt mij daarin wel wat tegen.
Er is nog een andere jonge hengst die mij aanstaat, misschien toch maar die nemen...?

Soit, zondag hengsten kijken. Hopelijk weet ik het dan.
Ik zal Q de groetjes doen van je.

Ans Jondral schreef op donderdag 31 maart 2011, 22:15:


Ans, kun je me die link van Q nog een keer geven?
Groetjes, Pien

jan seykens schreef op donderdag 31 maart 2011, 22:01:

Hai Jan, dat is een tijd geleden..

Een slag in de darmen hoogstwaarschijnlijk ,maar waardoor zeg het maar.
Ik blijf de dag maar als een film telkens weer afspelen maar vind geen antwoord.
Je gunt ze een mooi lang leven waarbij je ze met dertig jaar oud aan een hartstilstand
in de weide vindt op een mooie herfstdag en niet een laastste paar uur op deze manier.
Wij hebben geen beslissing hoeven nemen, het was heel duidelijk dit lijden moest stoppen voordat ze een verschrikkelijke dood tegemoet zou gaan.

Wat dat betreft is alles heel goed gegaan, tweemaal een fijne da die er heel snel was, Diederik was hier, het was droog weer, haar dochter was bij haar en de rest van de kudde een paar meter verderop. Wij waren er snel bij en wij hebben gedaan wat we konden en op het moment dat het duidelijk was dat haar overlevingskansen nihil waren direct haar uit haar lijden verlost.

Bedankt voor de lieve woorden allemaal. Het is waar het moet slijten, ik durf amper nog lang van huis. Afscheid nemen van onze dieren, we zullen het nog minimaal 14 keer moeten meemaken maar veel liever dat dan ze ons overleven want dat scenario beangstigd mij meer.