Maar dit keer eentje die mij zéér nauw aan het hart ligt.

In december 'verkocht' ik mijn jonge pony, Puzzle aan iemand die gek op hem was.
Aanvankelijk kreeg ik alleen positieve berichten over hoe goed alles ging en hoe goed het klikte tussen hen.
Jammer genoeg werd hij op een bepaalde moment ziek en toen begonnen de zorgen.
Ondertussen is de pony weer helemaal genezen, wordt mij gezegd.
Maar klikt het opeens niet meer tussen de nieuwe eigenaar en hem.
Ze heeft schrik van hem gekregen en wil niet meer verder met hem.
Een donderslag bij heldere hemel, aangezien de berichten die ik steeds over hem kreeg.

Uit alles wat ze mij schrijft, lees ik frustratie van de pony tov de situatie waarin hij zit.
Hij is zeer expressief en gevoelig en ik vermoed dat het negatieve wat nu over hem geschreven wordt daar allemaal mee te maken heeft.
In het begin ging alles goed omdat ze voluit voor hem ging, maar nu ze heeft 'afgehaakt', haakt de pony net zo goed af.
En Puzzle doet niets half. Als hij ergens voor gaat, doet hij dat 100%. En als hij afhaakt net zo. Hij is een zeer zuivere spiegel.

Het breekt mijn hart, maar ik kan hem echt niet terugnemen.
Emotioneel niet, financieel niet...
En ik heb hem niets te bieden. Ik heb het moeilijk genoeg gehad om 4 maanden geleden afstand van hem te nemen. En deze hele situatie doet mij nu enorm pijn.
In het beste geval wil ik hem opvangen tijdens de zomer. Maar daar houdt het bij op.
Er worden ondertussen ook dingen genoemd, waar ik zelfs niet aan wil denken.

Ik ben dus nu op zoek naar iemand die hem zou zien zitten.
Hij wordt 6 dit jaar en is een ruin, welsh cob met papieren, D-pony
Een hele mooie en aansprekende pony.
Zeer expressief en werkwillig maar dus niet geschikt voor een beginner.
Maar wel voor iemand die weet waar hij/zij mee bezig is en die 100% voor hem wil gaan.

Mijn intentie in december was om hem gratis weg te geven. Maar uiteindelijk is er toen een kleine vergoeding voor hem betaald. Ik geloof dat de huidige eigenaar op zoek is naar een gelijkaardige regeling. Maar dat moet uiteraard met haar besproken worden.

Als iemand iets weet?

Groetjes
Ans

Marlies Sanders schreef op maandag 11 april 2011, 19:29:


kolibries doen hetzelfde maar dan van noord- naar zuidamerika
helemaal langs de rockies, en die wegen nog stukken minder dan een zwaluw
en zijn niet eens op langeafstand-speed gebouwd

Piet schreef op maandag 11 april 2011, 19:40:

hangt af van de toxines die de algen afscheiden

Gaelle schreef op maandag 11 april 2011, 19:42:


draadalgen,
groen en dus hebben ze licht nodig voor hun voortbestaan
in tegenstelling tot bv bruinalgen die het met veel minder kunnen stellen

e m kraak schreef op maandag 11 april 2011, 19:44:


Waarom wel?
Als het groen wordt gooien we het water weg en maken we de drinkbakken schoon hoor.
Hee Egon, dan komt er vers water in

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 11 april 2011, 20:37:


Gaat het me helemaal niet om. Laat maar weer

e m kraak schreef >>

Wat insinueer je nou?
Dat ik dat algenwater wel aan mijn paarden geef maar het zelf niet drink?
Want zo lees ik jouw mail.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 11 april 2011, 21:15:


Welnee. Insinueren betekent in bedekte termen beschuldigen.
En waarom zou ik jou van iets willen beschuldigen? Aanklagen? Aan de paal spijkeren?


Ik stelde gewoon een VRAAG!
Of je er ook koffie van zet en zo nee waarom niet?
Waarom zoek je daar nou aantijgingen of beschuldigingen achter?

Het natte apen verhaal zou, inhoudelijk, "sociale overdracht van pavloviaans-klassieke conditionering" moeten zijn.
MAAR... ik kan NERGENS een documentatie van dat experiment vinden.
Dit in tegenstelling tot de vorming van urban legend cq. broodje aap verhalen erover op internet.
Dus, heel graag, een echte literatuurverwijzing waar jullie het natte apen verhaal vandaan hebben?

e m kraak schreef:



Jaja....ik ken je lang genoeg
Omdat ik weet waar je heen wilt.

Ja ik geef regenwater aan mijn paarden.
Nee, ik zet er geen koffie van, ja, ik laat het mijn paarden wel drinken.
Nee het wordt nooit groen in de 1000 litervaten, ja, wel in de drinkbakken als je het niet goed schoonhoudt. Ik vind dat de paarden een beetje groen water best kunnen drinken en ik zou dat idd zelf niet drinken. Paarden drinken ook uit een beek, riviertje, grondwater, weetikveel, ik niet.

Het regenwater is hier alweer wekenlang op dus is er 18.000 liter leidingwater op voorraad waar je gerust koffie van kunt zetten. Ik zie er de noodzaak alleen niet van in met geen elektra hier, we nemen de koffie dus mee van thuis en dan komt uit dezelfde waterleiding als waarvan de paarden drinken.

Heb je nou je antwoord?

Greetz!

In mijn tuin staan twee babybadjes, omdat mijn Kapcho ontzettend van water houdt, het is een plezier om hem te zien genieten als hij zich in dit water laat zakken. Ook in de winter als het niet bevroren is. In mijn nieuwe dorp heeft hij een hele rivier, de bofkont.

Het babybadje was vorige week groen. De sonda (boorpomp?) slang ligt er vlak bij.

Ik vul de emmer met schoon water voor Maya, die laat ze totaal staan en ze begint uit het babybadje te drinken waarvan de wanden groen zijn ..???? De hondjes drinken ook liever oud regenwater uit een emmer of inderdaad autobanden dan het 'verse' water.

Beest weet best.

Marianne Gomes schreef op dinsdag 12 april 2011, 8:25:

> De
Water uit autobanden wordt hier door de hond ook zeer op prijs gesteld. Het leeft.

Dus, kort samengevat , kan ik met een gerust geweten water opvangen van mijn dak, en dat aan mijn toekomstig paard geven. Zelfs als er in de buurt wel wat vogels zitten, en deze dus onvermijdelijk eens iets gaan achterlaten op het dak, en dus ook onrechtstreeks iets in het drinkwater.

Bedankt voor jullie hulp

Tamara

Een kameel krijgt vaak wel een touwtje door z'n neus gestoken, lijkt me best wel pijnlijk en zou dit niet onder 'bitloos' klasseren.