Noppes That's my boy!

Beest weet altijd best!

Peter Donck schreef op donderdag 14 april 2011, 9:50:

Wat een ontzettend leuke en mooie link. Zo fijn om 'onze' paarden eens in uitstekende conditie te zien. Wel allemaal dikbuiken .. en dat op koeievoer! De Rhodopi is een gezond gebied. Als ze een gypsy eigenaar hebben dan is het helaas een heel andere zaak. Zo te zien heeft Maya daar ook nog wel zusjes tussen staan. Is ze toch een echte Bulgaarse.


Dat gravitair heb ik ook aan zitten denken, maar moet dat nog echt even googlen en leren.

In Sri Lanka deden ze dat 2000 geleden al, daar had de Koning in Sigirya 'running water' voor zijn 300 vrouwen.

Marianne Gomes schreef op donderdag 14 april 2011, 14:57:


over koeievoer gesproken : http://vroegevogels.vara.nl
en daar onder TV de laatste uitzending bekijken over koeien,
zowel het eerste stuk als helemaal op het laatst !!!


gravitair is gewoon onder zwaartekracht, dwz dat water uit een hooggeplaatst vat
altijd met een zekere druk onder zijn eigen gewicht, naar beneden zal worden geperst.
Mar ik geloof dat je stroompje lager ligt dan de woning, dus dat wordt zeker oppompen (kan natuurlijk ook met de armzwengel hé !)
- ofwel pomp je naar een hoog vat, en tap je dan onder gravitatie af
- ofwel pomp je rechtstreeks bij elk gebruik vanaf je waterbron, dat betekent dat ook voor enkele nodige druppels je pomp zal aanslaan
maar door de band genomen denk ik dat er in totaliteit evenveel energie wordt gevraagd,
alleen zal in het laatste geval je pomp waarschijnlijk wel sneller verslijten

Marianne Gomes schreef op donderdag 14 april 2011, 14:48:


Ja, dat zou je wel zeggen he??? Wat paarden/natuur betreft weet ie het allemaal ook wel. Enorm zelfstandige hond.
En intelligent. Hoeft maar 1 keer iets te zien.... en hij kan dat ook!

Aan de ene kant leuk.... aan de andere kant niet.

Buurhonden rennen luid blaffend achter auto's aan. Ja, soms komt er nog wel een auto voorbij hier. Veelal pick-up's met b.v. jagers die blaffende honden bij zich hebben.... of een plaatselijke landeigenaar met standaard 1 blaffende hond in de open achterbak.
Is nu eenmaal 'n gewoonte hier.

Leuk is dan om keihard blaffend naast de afrastering mee te rennen! Zo verdedig je toch je terrein? Dus hebben we ons toegangshek weer in ere hersteld, zodat Noppes niet passerende auto's achterna rent. Ach, zoveel doet dat hek niet... want je kunt met mach9 onder 'n hek doorkruipen.... en anders spring je er toch overheen?
Kortom: Noppes laat zich gewoon niet tegenhouden.

Zo ook gisteren. We waren Catcher aan het weken in de Biotex.... en er komt een autotje aan. Het rijdt hier niet hard, kan niet, allemaal steenslag, gaten, kuilen en hobbels.
Nou, geen houden meer aan, Noppes moest en zou 'm pakken.
Roepen... niet luisteren. Doof en blind door de opwinding van de kortstondige autojacht. Deze auto remde. Niets aan de hand. Trekt weer op en rijdt hoogstwaarschijnlijk precies over Noppes poot. Grote gil, en Noppes die in pijnlijke paniek met 1 poot in de lucht wegrent. Gelukkig niet over de weg, wél naar z'n veilige thuishaven, zijnde bedbak + ons terras.
En Martine en ik wisten het gelijk. Die poot is gebroken. We hebben het beiden horen kraken.

Gisteravond toch maar naar 'n kliniek, omdat ze daar röntgenapparatuur hebben.
Dus hier provisorisch poot gespalkt en gestabiliseerd. Knie niet gebroken, maar wél iets 'lossigs' in de voet.

Foto gemaakt... ja hoor. 1 botje in de ondervoet aan gort. Verder beetje oppervlakkige beschadigingen en Noppes dik in de stress.
Nu hebben ze daar nog veeeeeeel meer spalken, pluksel en verbandmateriaal als wij.
3 dierenartsen, 2 assistentes in opleiding... hardstikke gezellig op die praktijk!
Maar wél kundig en onderwijl heel bezorgd en lief voor Noppes. Die z'n goede karakter niet verloochende en het allemaal liet gebeuren. Wél met megagrote stresspupillen en een verhoogde hartslag.

Enfin, eindresultaat is een tot de oksel ingepakte knalrode stretchbandage-poot.
En 'n hond die zal moeten leren eten en drinken met een grote plastickap rond z'n kop. Voorlopig mag ie dit nog zeker 10 dagen volhouden. Daarna weer x-ray maken en zien of het goed geneest.

Vond het eigenlijk wel heftig genoeg voor 1 dag.....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Mooi!

Wil schreef op donderdag 14 april 2011, 15:13:

Beterschap voor Noppes! Arm dier, hopelijk snapt die slimmerik nu wel dat je niet achter auto's aan moet rennen!

Groetjes Karin

Tjee das minder mooi, de derde poot al, wie volgt?

Peter Donck schreef op donderdag 14 april 2011, 15:04:

Precies, wat wij dus 'val'water noemen. Onze cisterna van 750 liter staat in de nok van de garage. De borehole pompt het water omhoog regelrecht in de cisterna.
Door de druk van de cisterna zelf en de lager gelegen kranen etc. komt het vanzelf met 'n bepaalde druk eruit.
Je kunt apparatuur zoals vaatwassers of wasmachine's gewoon op valwater laten draaien, ook toiletten etc. gaat prima.
Heb je druk nodig om een stortdouche te kunnen nemen hebben we een extra drukvat met regelaar die we apart kunnen regelen. Als we die aanzetten komt er minstens 2 bar druk op de leidingen. Maar eigenlijk gebruiken we dit alleen maar om goed te kunnen douchen.

Dat is idd. een heel groot nadeel. Oplossing is dan een extra (tussen) drukvat die je alleen gebruikt op het moment dat je het nodig hebt. Zoals bij ons douchen.
De boreholepomp slaat dan niet iedere keer aan, onze solar wordt niet veelvuldig belast en je pomp verslijt niet zo snel.

Voor tuinsproeien en paardenbakken vullen wachten wij meestal tot de ergste hitte verdwenen is. Dan zetten we de boreholepomp aan, vullen de cisterna met vers water maar tegelijk sproeien we alles wat nodig is. De pomp hoeft dan maar 1 keer aan te slaan voor alles wat je moet doen en zal ook minder slijten. De druk van de boreholepomp is net zo zwaar als de druk van de extra pomp/drukvat die we apart kunnen schakelen. Op die manier sparen we ook stroom.
Pompen slijten door veelvuldig aanslaan en niet door het pompen zelf. De aanslag zelf vraagt veel energie, niet het draaien.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Beterschap hoor !!!

Karin schreef op donderdag 14 april 2011, 15:16:

Nou, Catcher's poot gaat beduidend beter! Hij staat er weer op en scharrelt rond.
Hopen dat alle troep er nu uit is. Ik twijfel nu steeds meer aan een hoefzweer, vermoed dat het toch een doorn of zo is geweest... maar goed, de feiten blijven hetzelfde, eigenlijk maakt het niet zoveel uit.
Mijn poot voelt zich ook iets beter, ik voel er eigenlijk weinig van. Moet alleen niet nog 'n keer zwikken en ik scharrel ook veelvuldig rond.

Noppes is nu de zieligste van het stel ) Of ie er iets van geleerd heeft??
Hmmmm....... ik twijfel. We zullen zien! Hoop het stiekum natuurlijk wél!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Marlies Sanders schreef op donderdag 14 april 2011, 15:23:


Schei uit.... We zitten al aan de drie ongelukjes hoor!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op donderdag 14 april 2011, 15:31:

als je 'we' iets uitbreidt
aan minstens 2 meer.......mmmhh

Wil schreef op donderdag 14 april 2011, 15:30:

Natuurlijk heeft-ie ervan geleerd. Je schreef net nog hoe snel hij na 1 keer iets doen, meteen weet hoe het moet!

Marlies Sanders schreef op donderdag 14 april 2011, 15:27:


Dank je. Heb mezelf al gigantisch getroost....
Prachtige Laranja Bahia boom gekocht, 1 van de meest zoete sinaasappels die er zijn.
Tis een Braziliaan, maar zal hier ook aarden. Hij heeft al een vrij dikke onderstam en is dus geen heel jong boompje meer. Staat prachtig in de bloei nu..... en dat ruikt superheerlijk. Moet een heel goede plek vinden voor deze maar het is nu al veels te heet om te planten. Dus die gaat tijdelijk in een hele grote bak. Tot de herfst.

Toen vond ik verdraaid ook nog een Laranja Vermelho (Morro = hybride), dat is een bloedsinaasappel.
Nog een jonge stek.... en die gaat ook tijdelijk in een grote pot. Die ga ik net zo lang pamperen tot ik EINDELIJK m'n eigen bloedsinaasappels kan eten.

Zo jammer dat bloedsinaasappels eigenlijk uit de mode zijn en nauwelijks nog verkocht worden... ze smaken vele malen beter als de gangbare blonde sinaasappels.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Peter Donck schreef op donderdag 14 april 2011, 15:36:


Eh ja. Nou.... Martine is de eerste dag hier ook gevallen. Gewoon lopend naast 'n gras snackende Chaser Fikse schaafwond op de knie... maar gelukkig hebben we zilverwater. Toen wilde ze Daniëlle voordoen hoe dat moest met raspen... en haalt 'm eventjes over haar eigen vinger. En aangezien m'n rasp vlijmscherp is......
Miniscuul gaatje, maar bloeden als 'n rund.... dus nu aan de AB want binnen 1 dag was het al dik... Totaal geen weerstand he?
Tsja..... hopen dat de vakantie wondertjes verricht! Er moeten meer vitamientjes in!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.