Weet iemand misschien wat het voeren van veel paprika's per dag kan aanrichten in een paardenlijf? Kan dit hoefbevangenheid bevorderen?

Karin schreef op zaterdag 16 april 2011, 14:11:


Er zijn idd bepaalde grenzen aan wat ik wel of niet doe. Heeft te maken met wat voor heil ik in bepaalde dingen zie en of ik het het waard vind of niet

Marlies Sanders schreef op zaterdag 16 april 2011, 14:28:


Ik heb niet gezegd dat ik dat 'al weet'. Ik heb me enkel verplaatst gevoelsmatig in de situatie van 'een ander'. Niet meer en niet minder.

Jeetje, sterkte de komende maand!!
En het idee van Arabesk is idd heel goed!
Ja knikken en nee doen
Komt vast goed en geniet van je eigen paardje!!

Nicole en Nikita Brunenberg schreef op zaterdag 16 april 2011, 10:06:


Je hebt gelijk, had de eerste pagina alleen gelezen mijn excuus!

Helaas spreek je jezelf tegen in de advertentie en vermeld je wel dat als er niemand komt de laatste strohalm wel degelijk inslapen is.

Aafke schreef op zondag 17 april 2011, 8:44:


Het zou mijn niet verbazen, omdat vruchten geen paardenvoer zijn namelijk

Spirithorses schreef op zaterdag 16 april 2011, 8:55:


Herkenbaar. Zet één advertentie met 'plekje vrij in paddock paradise' en je wordt overspoeld met mailtjes van afgedankte paarden die beslist recht hebben op die plek, maar de eigenaar woont ver weg en zal nooit langskomen. (en zal de eerste twee maanden nog keurig betalen en daarna hoor je niets meer van ze en zit jij met een gaar paard opgescheept dat je niet kunt verkopen/wegbrengen omdat het niet je eigendom is....)

Arabesk schreef op zondag 17 april 2011, 10:55:


Dat gevoel had ik er ook al bij, weet inmiddels van een bepaald paardje dat hij emmers vol "afval"paprika's gevoerd kreeg bij een vorige eigenaar.....

Spirithorses schreef op zaterdag 16 april 2011, 8:55:


Dit herken ik wel zo goed! Mensen bellen en zijn eigenlijk wel trots dat ze hun paard een goede oude dag gunnen door het weg te geven nu het voor gebruik waardeloos is geworden. Men zegt: als ik geen goed tehuis vind gaat het paard naar de slacht, of soms zegt men: we laten het inslapen. Ik zeg dan meteen: dat is uw verantwoordelijkheid, niet de mijne. Ik heb geen paard dat weg moet en ik zorg zelf voor mijn paarden, uw wilt van uw paard af terwijl u het eigenlijk zelf moet houden en verzorgen. Echt waar, ik heb vaak moeite deze boodschap in iemands hoofd te krijgen, mensen willen het gewoon niet snappen. Als ze geen plekje voor hun paard vinden is het de schuld van de boze buitenwereld.