Nils Vellinga schreef op woensdag 11 mei 2011, 22:40:


Rolschaatsen, meneer Vellinga. Rolschaatsen!

Ans Jondral schreef op maandag 11 april 2011, 20:03:

.....................................

Je zou eens kunnen kijken bij een stichting zoals paarden met plezier. Ik weet dat er in belgie ook zo'n soort stichting zit. Je moet ze vaak wel 'schenken' aan zo'n stichting zit.
Succes en ik hoop dat puzzle goed terecht gaat komen.

Super gedaan Niels en Olly! Hoe gaat het nu met je arm? Was wel een geweldige rit hem en wat een uitzicht tijdens de pauze.

Geeltje heeft meer dan de helft van de wedstrijd blootvoets uitgelopen want die schopte na een km of 15 steeds zijn hoefschoenen uit, ook geen last gehad en prima uitgelopen en daarna nog 3 keer goedgekeurd. Wel hebben we ons tempo wat moeten aanpassen hierdoor, ik ben alleen bang dat hoefschoenen bij hem echt nooit gaat lukken, hij stapt normaal al zo'n 3 hoeven over in stap en tikt zichzelf constant aan en loopt dus die hoefschoenen eraf.

e m kraak schreef op woensdag 11 mei 2011, 22:52:


Wel eens aan rolschaatsen gedaan over hobbelige paden met keien etc.

Ilma Meijer schreef op woensdag 11 mei 2011, 23:31:


Duhh. Mountain-rolschaatsen uiteraard

Elektrische? Of is dat concurrentievervalsing?
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Toen we naar de Eifel verhuisden vroeg ik me ook af hoe het met de hoeven zou gaan maar het blijkt dus super te gaan. De 1e rit op m'n angloarab scheurde die gewoon over enorm grote steentjes op een keihard pad de berg op, gestrekte draf. Eergisteren zat ik nog te zoeken naar schoenen voor hoeven van een ander paard die 18cm breed en 16cm lang zijn (hierzo nog breder geworden, probeer dat maar es te vinden!). Ik ging daarna rijden en hups, in draf over stenen paden waar we nog niet eerder waren. Goh, laat die hoefschoenen maar zitten
Gisteren nog wezen rijden met iemand uit het dorp die met tegenzin z'n quarter toch maar weer op ijzers gezet heeft. Na mijn barfußverhaal (en heb het gisteren dus ook ff bewezen) wilden ze al dat ik ze leerde hoe je natuurlijk bekapt en het PN boek ff in het Duits voordraag pffff. Fraaaaaans, je moet internationaal gaan... website en boeken in Eng en Dui . Dat paardje op ijzers gleed dus constant weg, krrrgggg, flap. Het leek mij doodeng om daarop die hellingen van 45graden soms over die grote platte stenen op en af te gaan brrrr. De mijne (een toch ietwat onhandige reus,) gleed nooit weg, wist precies waar ie liep en vond zelf de beste route om z'n 700 kilo de berg op te heisen. Gestrekte galop geen probleem. Het voordeel is dat in de wei dus ook die stenen liggen... M'n 3e paard heeft wel erg moeite buiten de zand/graspaden, maar dat is logisch, die voeten komen van ver (meest bizarre ijzers gehad) en hebben nog veel verandering te ondergaan (platte zolen, ondiepe straalgroeven, maar je ziet de veranderingen al komen, jeui).
Waar was je ergens Nils?

Ik moest ook mijn mening bijstellen, toch vooringenomen door de hollandse sopbodems...!
Ik ben net terug uit de Pyreneeën en heb daar een 5 uur durende rit met een paard uit die omgeving gemaakt over dit soort paden:





De hoeven:


• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Cool

Ik vind mijn paarden (met uitzondering van Mira, de shet) wat te dik maar weet echt niet hoe ik ze kan laten vermageren. In de wintermaanden krijgen ze constant hooi. Nu staan ze terug op de wei met een pad (400 m) er rond, aan het ene uiteinde van het pad staat de schuilstal en aan het andere uiteinde staan/hangen de hooinetten. Zodoende leggen ze dagelijks minstens 8 km af.
Afhankelijk van het weer en de toestand van de wei mogen ze telkens (en dit is dus niet dagelijks!) enkele uurtjes op de wei die in stukken onderverdeeld is.
Ik geef dus nog hooi (meestal gemengd met wat stro) bij in de hooinetten. Momenteel schommelt dat rond een halve kleine bot per paard per 12 of 24 u, afhankelijk van geen of wel weidegang. Verder krijgen ze niks anders.
Moet ik ze nu nòg minder gaan geven? Honger ik ze dan niet uit? En hoe zit het met 'paard moet constant kunnen eten'? Ik troost me soms met de gedachte dat er op het pad wel wat te scharrelen valt maar veel zal dit niet zijn.
Hoe pak ik dit aan?