Marcia schreef op donderdag 12 mei 2011, 9:50:


Met dat probleem zit ik ook.
Mijn shetlander Kim heeft een aardig figuur, mijn tinker Lily is nog steeds te dik.

Dinsdag avond is mijn therapeute geweest voor de jaarlijkse controlebeurt van Lily. Ik heb het met haar ook over afvallen gehad. Lily krijg momenteel het minimum aan hooi/gras per dag, maar valt niet verder af. Van verschillende kanten heb ik te horen gekregen haar elke dag flink te longeren in de bak, vooral veel laten draven, dan zouden de kilo's eraf vliegen. Mijn therapeute krijgt veel paarden onder ogen die te dik zijn, veelal zelfs moddervet met een heel scala aan lichamelijke problemen. Zij gaf als advies dat longeren vooral niet te doen, dit in verband met teveel bochten en te grote belasting , maar elke dag minstens 20 minuten stevig met haar langs de weg te gaan lopen.

Gisteravond gelijk maar in de praktijk gebracht en een half uur stevig gelopen. Wie weet heb ik er ook baat bij. Wat kilootjes minder zou niet verkeerd zijn.

Monique

Ze hebben nu dus géén constant hooi ter beschikking en ook géén constante weidegang. Nòg minder geven ... dan krijgen ze bijna niks meer en dat is dan toch ook weer niet goed, hé?
En wat dat slenteren betreft: ze trekken heus dagelijks wel hun galopjes en drafjes ... wat me dan enerzijds ook weer bezorgd maakt want is het niet net dàn, wanneer ze met een niet-gevulde-maag actief zijn, ze mogelijks maagproblemen kunnen krijgen?

Ik vraag me serieus af of het, vooral in de zomermaanden dus, bepèrkt aanbieden van hooi of gras, zowel in tijd als in ruimte/oppervlakte, hun eetgedrag niet zodanig (en negatief?) beïnvloedt waardoor ze, wannéér ze kunnen eten, er zo op gefocust zijn waardoor ze sneller in gewicht bijkomen.
Ik vraag me echt af of het niet beter zou zijn om de wei helemààl open te zetten (ipv in stukken op te delen) en ze er veel langer of zelfs constant op te laten ipv dit nu te beperken in tijd. Naar weide-onderhoud toe zou dit wel es nefast kunnen zijn maar als daardoor de paarden een rustiger eetgedrag zouden ontwikkelen en misschien zelfs afvallen, dan is dat maar zo.

Lanzo heeft geen koorts gehad. Het gaat langzaam iets beter. De da houdt het op piroplasmose. Dat zou ook de oorzaak zijn waarom hij zo moeilijk loopt, omdat hij ook waterophoping in zijn hoeven heeft. Ik heb ook een homeopathische dokter ( die 2 weken in mijn gîte zit ) gevraagd te kijken naar hem. Hij dacht dat het iets met de lever en darmen te maken had en heeft mij sulfaat-acide gegeven.
Het gaat langzaam beter en we zullen vandaag ontwormen.
De protozoa zien ze 1x in de 100 gevallen. Zij gaan dus uit van de bloedwaarden. 99 x is het dus niet accuut blijkbaar. Wat bij Lanzo ook niet het geval was trouwens, want ik zag al eerder, dat hij moeilijk begon te lopen met zijn achterbeen.
Nou ja, het is even afwachten nu en zakjes geven.
Groetjes, Monique

joop schreef op dinsdag 10 mei 2011, 9:38:


Hm, ik heb hier sinds gisterochtend ook een heel ziek (pension)paard staan, Ophir, die toch al niet de sterkste is. Koorts was gister 40.3, slap, zieke indruk, niet eten, wel mondjesmaat wat drinken gelukkig. Hart, longen, buik OK, geen neusuitvloei, niet hoesten geen diarree, geen wormen (pas ontwormd met Ivermectine), maar gewoon heel ziek. Er zit nu een hele pruim aan antibioticum in (DA moest érgens beginnen), morgen komt hij weer spuiten. Temp was net 39.4 en DA wil vanaf 39.5 de koorts gaan onderdrukken. Net maakte Oof een iets monterdere indruk en at hij wat hapjes gras dus ik durf het wel aan hem zo even te laten staan. DA denkt aan Lyme maar wij twijfelen. Nu de AB er in zit kun je niet meer testen. Morgen weer een dot AB en dan afwachten.
Dit paard is zó verschrikkelijk vaak zó ziek en hij is pas 6 jaar. We hebben hier wel maandelijks de dierenarts nodig voor hem. Arm dier (en arme eigenaar).

Groet, Pien

Monique Meijer schreef op donderdag 12 mei 2011, 10:13:


20 min? maak er maar 200 min van als je er wat mee wil bereiken.
Ik heb helaas ook paarden die te dik zijn

joop schreef op donderdag 12 mei 2011, 12:19:


200 min...... ? Waarom gelijk weer overhaasten?
Ik denk dat ik dat advies niet voor niets van haar krijg.

Monique

Mijn merrie van 22 jaar leeft dag en nacht buiten en eet in de winter hooi/kuil en nu in de lente/zomer gras. Ze is goed door haar wintervacht heen gekomen, wel heeft ze behoorlijk luis gehad in april.Ik voer haar niet bij, wel voorzie ik haar van een likblok. Vanwege de luizen vraag ik mij af of haar weerstand voldoende is en of zij om die reden een supplement nodig heeft, ook vanwege haar leeftijd. Graag hoor ik jullie mening. Alvast bedankt!

Ik zou een totaalsupplement bijgeven omdat een hooimenu wat eenzijdig kan zijn als het hooi allemaal van hetzelfde stuk land komt. Formula 4forFeet bijvoorbeeld, of Equimins Advance of Primeval Super Multicompleet. (alle drie op acceptabele basis, zonder suikerbende en met voldoende vit/min).

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op donderdag 12 mei 2011, 9:35:

Interessant.
Weet je toevallig of er ooit wat aan de hoeven gedaan moet worden? Of is de groei en slijtage in evenwicht? Hoe worden deze paarden gehouden? Is dat op een zachte ondergrond of ook op een ondergrond met stenen?

Leuk toch??? Dit is dus ook mijn conclusie... hoe harder en steniger de ondergrond, des te betere voeten kunnen ze ontwikkelen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 12 mei 2011, 15:40:


De eigenaar vijlt af en toe cosmetisch wat rond, hij heeft de nb-cursus gedaan. Er is weinig te vijlen, want de hoeven zijn van staal en groei en slijtage houden elkaar in evenwicht. Er staat een klein randje hoefwand, dat wil de natuur blijkbaar zelf zo.

De paarden staan 24/7 buiten met een schuilstal met betonnen ondergrond, daar is ook de watervoorziening. Het weiland bestaat uit spaans gras op een rotsondergrond, het ziet er groen uit. Het voer bestaat uit dus gras, aanvullend 3/4 hooi met 1/4 alfalfa, verder niets dan een liksteen. De paarden worden naar believen ingezet voor lange en korte ritten in de omgeving. Soms 3x per week, dan weer 2 weken niet. Ze zijn volledig aangepast aan hun 'werk' en omgeving. Na afloop afgezadeld en zo terug de wei in, een keertje rollen en ze zagen er weer fit uit. Dit in tegenstelling tot onthutste moi, die de beelden van de klauterpartijen langs ravijnen nog strak op mijn netvlies had.

De merrie die ik reed, liep al jaren in die streek en het andere paard een jaar. De merrie was absoluut keihard op de benen. Dat andere paard had eerder dit jaar een keer gevoeligheid vertoond op de tweede dag van een driedaagse tocht (wat Karin ook al beschreef).
Het kost wat tijd om zulke rockcrushers te maken.
Maar dan heb je wel wat!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Join us in finding homes for some very special foals in our video that is available to everyone. The photographers who went to help, had a difficult time, as one photographer noted - "We were all once again reminded of the reason we were there. It then dawned on me that the look I saw on everyone’s face was simply amazement that someone could consider these vibrant little creatures to be somehow disposable. " Please copy/forward this video to everyone you know and together we can help these young foals.

http://www.youtube.com/watch?v=OXqstE8CQds

http://horsesforlife.com/

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.