Elzaliene Proost schreef op woensdag 1 juni 2011, 12:32:

Goed is dat ja Vooral op ons eerdere adres stonden ze bijna in huis. Als ik daar de wc doortrok stond er al één te hinniken (vaak op weg naar buiten via...) of als ie me hoorde hoesten

Fijn dat je je paard mee naar huis kan nemen.

Ik weet dat we lang niet alle signalen kunnen opvangen, maar heel veel wel.
let voortaan goed/beter op je paard. Veel signalen geven aan dat er nog spanning is/ nog geen acceptatie. Oren ooguitdrukking iets onrustig in de beweging, staart. het is heel goed mogelijk om het alleen te doen. Ik wil het juist altijd alleen doen.
Als jij consequent en rustig bent, komt de band met je paard snel, maar dan moet je wel duidelijk en consequent zijn, anders weet hij niet waar hij aan toe is en krijg je het niet helemaal goed. En ik ga voor helemaal, dan moet je wel bewust handelen.

Ha, ik weet nog de keer dat ik stapsgewijs ging opstappen en mensen even verderop, dachten dat ik niet op het paard kon komen, terwijl ik de stap waar ik was, b.v. nog het hangen en nog geen been erover aan het herhalen was.
Je kan de rust bewaren door je paard te laten wennen aan de nieuwe stap. Als die bevestigd is, kan je verder. Een langzame opbouw zorgt voor een soliede eindresultaat.
Extra, neem ik mee een opstap, zodat het paard vanuit die positie, ons wat hoger, rustig blijft, het opstappen gaat ook makkelijker zonder teveel hangen.
En ook de rechterzijde meenemen. De andere kant is een heel ander verhaal voor het paard. Er zijn paarden die omdat dat weer heel vreemd is, onrust vertonen.

Onze merrie Cheyenne is al weer flink gestoken aan haar benen en heeft hier ook fllink last van. Vorig jaar kreeg ze zelfs hardnekkige mok nadat ze naast de vliegensteken ook koorts heeft gehad.
Dit jaar is Cheyenne gewoon goed in conditie en heeft gelukkig geen mok maar dit willen we ook graag voorkomen.
Hebben jullie tips om de jeuk te verzachten om te voorkomen dat ze de boel gaat kapotknagen.
De andere paarden reageren lang niet zo heftig als zij.

Het verhuizen is super goed gegaan, we zijn gisteravond al gegaan. 1,5 uur wandelen op onbekend terrein, echt vanalles tegen gekomen; veel wielrenners, politiemotoren, auto's, brommers, groep dravende paarden, rottweilers (achter een hek gelukkig), viaduct, brug over het water... Hij was echt heel braaf. Natuurlijk af en toe wel geschrokken en een beetje onrustig soms maar verder, nee echt super Ook op z'n nieuwe plek heel rustig, de eerste nacht in een paddock doorgebracht met zicht op de andere paarden, vandaag bij z'n nieuwe weidegenootjes, twee jonge tinkermerries. Ben zeer benieuwd hoe het verder gaat en of ie snel z'n draai gevonden heeft.

groetjes Femke

Zaken worden op een forum altijd zwart-wit gesteld. Persoonlijk heb ik er geen enkele moeite mee als een opgevangen paard, waar je moeite en geld insteekt ook weer verkocht wordt als je het hebt kunnen opknappen.
Ik zeg dat omdat ik bijna elke week wel een paard aangeboden krijg. (vandaag nog... Of ik toch niet met m'n hand over m'n hart wou strijken.......)
Ik ben echter geen opvang, heb daar de ruimte niet voor.
Maar ik weet wel dat wanneer ik bv ruimte voor 20 paarden zou hebben, ik nummer 21 wel zou willen opnemen, maar dan zou nummer 1 in gezondheid en handelbaarheid er uit gaan.
Bedankt voor je verhaal.
Ik vind dat je het prima doet en ik hoop dat Puzzle past in jullie plaatje.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Ans Jondral schreef op vrijdag 27 mei 2011, 23:10:


Ans, Unica komt van Frankrijk, van een plateauvlakte met zeer rijk, maar droog gras. De paarden kunnen er moddervet worden, maar ze worden daar niet ziek van het gras. Het zijn enkel wat stoppels die er groeien, maar wellicht met de juiste verhoudingen voor hen.
Francorchamps heeft ook weer een heel andere grond, wellicht andere samenstelling dan waar jij woont. Als ze gevoelig zijn qua vertering moeten ze niet veel hebben om ziek te worden heb ik al gemerkt.
Ik hoop het ook enorm dat ze betert, maar ik heb hier de middelen niet om haar beter te maken helaas (oud hooi dat die persoon me aanraadde om te geven van 1à2 jaar oud moet ik ook niet meer rekenen om te vinden met die hooi-schaarste). Ik vermoed dat ik haar naar een geschiktere plaats zal moeten brengen waar ze wel de juiste voeding ter beschikking heeft.
Het hooi van wat ik dacht dat goed was voor hen, is wellicht nog te rijk en daardoor is er wellicht niet zo heel veel verbetering (ze is wel levendiger en ondeugender geworden, maar heeft nog steeds die stijve spieren). Dat hooi meng ik dan met stro omdat er dan minder suikers in zaten dacht ik, maar haar zus heeft door het eten van meer stro volgens onze veearts maagzuurproblemen gekregen (ik was niet thuis, maar m'n vriend zei me dat ze niet meer at en stond te gapen, de veearts weet het aan het stro en heeft haar een inspuiting gegeven want ze had ook licht koorts). Dus dat valt nu ook al af als oplossing om magerder te gaan voederen.
Wat ik heel vreemd vind, de grootste merrie is een halfzus aan vaders kant en heeft nooit iets, het moet toch erfelijk zijn aan moeders kant dat gevoelige spijsverteringskanaal.
Die persoon komt naar mijn streek van ver in Nederland, hij moest hier zijn voor andere mensen. Heb er hoop op...

Ilma, ik spuit Woody s'morgens en s'avonds in met Bremsebremse, buik- borst en benen als belangrijkste. Doe ik het niet, dan staat ze overwegend in de schuilstal. Direkt nadat ik haar heb behandeld, loopt ze de wei op om te grazen.
Geen goedkoop spul, maar het werkt perfekt en lang genoeg om voldoende te grazen.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Niemand?

Ik heb inmiddels contact gehad met iemand die 'alle' goede hoefschoenen in het assortiment heeft. Geen enkele is passend voor Bart zijn schuiten.

Breedte = 170 mm
Lengte = 160 mm

Ja, helaas, hij heeft brede hoeven. Ik heb het goed geinterpreteerd...


Liefs Marsha

Gisteravond voor de allereerste keer op mijn kleine Pip (ze is pas 6 ) gaan zitten!!! Vind ik groot nieuws.

Een jaar geleden was ze zwaar hoefbevangen en we hebben er hard aan gewerkt weer gezond te worden. ze is enorm afgevallen, staat nu op zand en krijgt lekker vezelrijk hooi. Ik heb veel met haar gewandeld, sinds ze dat weer kon. er was een tijd dat ze amper wilde lopen, zelfs een dag of wat gelegen zonder op te staan, hoefzweren gehad etc. Kortom, ze heeft het zwaar gehad maar het gaat nu weer heel goed!

Er is nog een klein randje te zien onderaan haar voorhoeven, van de oude `kapotte`hoef. De rest is mooi en nieuw.
ze was al aan het zadel gewend. Ook al een paar keer een beetje erop gehangen om te oefenen. Gisteravond voelde het goed om eens te proberen een been op het zadel te leggen. Ze stond heel rustig aan een plukje hooi te knabbelen, vond het prima. Na een paar keer `hannesen`met het been,beetje aan het zadel wiebelen (om te zien hoe ze erop reageerde) ben ik aan 1 kant met een tonnetje zo opgestapt (via het been erover verder gegleden tot ik zat) en meteen aan de andere kant er weer af. Daarna nog een keertje, maar eventjes blijven zitten. Ze keek heel even op, at toen weer verder.

Ik had de stijgbeugels eraf gehaald, leek me onnodig (hoewel ze er wel al aan gewend is als ze er hangen) Verder haar gewoon lekker los laten staan, halster om maar geen touw eraan. We waren veilig in de omhekte roundpen.

Ik ben zo blij dat het goed met haar gaat en dat ze `not impressed`was.

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

oww wat leuk! Ben echt blij voor je!!!
Fijn he dat je doorzettingsvermogen zoveel goeds heeft opgeleverd...

Dank je ! Ja, het heeft ons wat zorgen en tijd en geduld gekost, maar als ik zie hoe ze nu is ben ik alleen maar blij, trots en dankbaar!

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Ja dat van die kringloop zie je bij alle dieren die buiten moeten leven.
onze fret (fretten eigen) maakt voor dewinter ook nog winterspek aan. Nu is hij weer mager. Dit zit nog in de genen.
Op zich vind ik het dus niet erg dat ook Peppermint in de winter afvalt. Maar die rainrot elke winter, al is dat in mate het kan erger, en nu ineens die luis, dat moet toch van een verminderde weerstand komen toch? Als ik jullie zo hoor ga ik steeds meer vermoeden dat het door stress komt.
Dat zou zich dan komende winter of de winter erop moeten gaan bewijzen omdat ze nu aan huis staat, dus bij moeke onder de vleugels

Zit ik nog wel te denken of er een tekort aan een bepaalde voedingsstof zou kunnen mee spelen... Kan zoiets einde winter via bloed nagekeken?

Haar voeten hebben zich ook gigantisch aangepast: ik hoefde bijna niet te raspen en nu toch, hop, de zolen eronderuit en stralen die zich vernieuwen! Moet de tang er ineens aan te pas komen...