bert swennen schreef op woensdag 1 juni 2011, 13:36:
>
> Hallo allemaal,
>
> Ik heb inderdaad puzzle geadopteerd. Wij zijn zeker GEEN handelsstal! Wij
> fokken af en toe een veulen en dat wordt soms verkocht. 90% van onze
> paarden die we verkopen zijn voor hipotherapie of gezinnen met gezinsleden
> met een handicap of chronische ziekte. Van de ongeveer 25 paarden die we
> momenteel staan hebben, zijn er slechts 6 gekocht. Al de rest hebben we
> gekregen omdat ze verwaarloosd, mishandeld of onhandelbaar waren.
we zitten dus, om het zo maar te zeggen, in dezelfde business.
> We geven
> deze paarden de tijd om op te knappen in onze kudde en gaan er dan mee aan
> de slag. Op dit moment is er nog geen enkel paard dat we gekregen hebben,
> verkocht. Allen zijn opgeknapt en ingeschakeld in onze werking voor
> begeleiding van kinderen met gedragsproblemen of geschonken aan
> instellingen of andere initiatieven die werken met mensen met een
> beperking. En geloof me, een paard opvangen kost geld.
Die ervaring heb ik helemaal niet. Dat wordt enerzijds verklaard door het feit dat ik genoeg land heb en anderzijds doordat ik slechts zeer zelden een
DA nodig heb.
> Zo hebben we een
> schetlander die verlamd is vanachter en
hoefbevangen. Hij heeft ons al
> minstens 2000 euro gekost aan dierenarts maar hij geniet nog elke dag van
> het leven en ook al loopt hij moeilijk, hij kan zijn plan trekken.
Hier wil ik wel verder op in gaan: het is bijzonder moeilijk in te schatten in hoeverre een paard veel pijn heeft, en de opmerking "hij kan zijn plan trekken" geeft aan dat het wel behelpen is voor deze shet. In de topic : neusbloeding enz kun je de volgende constatering lezen:
"Reagerend op elk geluid en antwoord geven op iedere hinnik of hoefstap. Zo was hij voor deze hele ellende begon, en in een glijdende schaal is hij steeds tammer en vlakker geworden.
Ik heb ook de foto's van de operatie gezien (krijg ik binnenkort van de kliniek en die zal ik dan bijplaatsen), maar die zijn niet geschikt voor minder sterke magen.... De druk in zijn hoofd, en dus ook de pijn, moeten enorm geweest zijn."
een bevesting van mijn ervaring dat het erg moeilijk is in te schatten in hoeverre pijn een paard daadwerkelijk ongelukkig maakt. Ik ben heel blij voor de pony van Angelique, hij had een aandoening die nu verholpen is en daarmee is de pijn voorbij. Bij een pony die half verlamd is en bovendien
HB ben ik niet zeker dat het een goed idee is deze pony in leven te houden.
Warboel
