Anita Cats schreef op woensdag 8 juni 2011, 16:55:


Thx voor de verheldering , heel goed uitgelegd!
Helemaal leek ben ik niet, ik voel wel het een en ander, paar jaren terug veel dressuur/wedstrijden gereden via LRV en schoo maar het geheel begin ik nu nog maar pas te snappen. Blijkbaar hebben we vroeger ook urenlang rechtricht oefeningen gereden dmv zijgangen, wendingen en overgangen, maar die naam werd er niet aan gegeven en er werd daar zo niet over gepalaverd zoals nu jammer genoeg. Via Marijke en m'n intructrice thuis begin ik het wel te snappen.
Wat jij zegt, is wat Chris ook duidelijk probeert te maken, éérst ontspannen paard. Logisch, maar je staat er niet altijd bij stil alhoewel het eigenlijk het belangerijkste is. Toch mooi dat ik dit weekend kon zien hoe je ernaartoe werkt, van de grond af, focus weg van de uitgang en focus op de begeleider via de focus oefeningen, pas opstappen als paard volledig ontspannen is en dan weer die ontspanning zoeken door die stellingen.
Mijn vriendin heeft 7 GB bij elkaar gefilmd, bij interesse zet ik wat filmpjes neer...

Ik zag hier nog een paar tekeningen van de halswervels, maar er staan er geen bij met de kaptoom, misschien komt dit dan overeen met de tekening van de trens? Dus de kandare is er enkel voor de oprichting...
http://www.paardenbegrijpen.nl/kennisbank/kandare-werking

Helemaal mee eens.
Alle onnodige denkwerk gewoon weglaten, te knol, rijden over ongelijk terrein en dan gewoon eens voelen wat er nu precies onder je gebeurd.
M.i. KAN een paard wat dit soort 'ruig' werk doet, helemaal niet scheef zijn, want hij/zij zou onherroepelijk op z'n plaat gaan!

Wat ik wél op moet merken is dat paarden wel de gelegenheid moeten krijgen om aan dit soort terrein te wennen Tineke...
Hmmm... eigenlijk gaat dit voor iedere buitenrij/bos/bergklos horse op.
Ik weet het niet hoor, heb me nog nooit druk gemaakt over wel of niet recht.... een paard hoort gewoon op z'n eigen vier voeten te kunnen lopen. Niet meer, niet minder.
Bij mijn weten heb ik met alle km. boskloswerk nog nooit een paard in de puinpoeier gereden, dus ik zal 't wel goed doen dan?

In tegenstelling tot vorige week... toen er een Feira do Cavallo (paardengebeuren) in Santiago was.... ik had beter niet kunnen gaan kijken, althans: niet naar de gereden paarden. Crimeneel.... over scheef gesproken..... Enfin, de getoonde raskoeien zagen er een stuk beter uit, laten we het daar maar op houden.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

krijg je mogelijks "fors uitgebouwde", maar "antibioticaresistente" honden van

Dat is het nu net, ik heb paar paarden bereden op buitenritten, die heel erg scheef waren, niet in balans. Als je dan een paard rijdt die wél in balans is, is dat een verademing. Ik weet niet wat jullie doen, maar op buitenritten ga ik in de draf en galop wel wat verzamelen, controle over de beweging krijgen, vooral bij lange stukken rechtdoor, anders is het niet leuk om te zitten en al helemaal niet voor paard z'n rug. Vandaar, ook in het bos wordt er dressuur gereden...

Wil schreef op woensdag 8 juni 2011, 22:37:


Dat wennen viel erg mee anders hoor. Zelfs 25 jarige Guus loopt (met schoenen) over de meest onmogelijke paden, met losse stenen bv. Ze zoekt het prima uit, gaat dus zelfs met schoenen niet op haar gezicht. Maar ik blijf wel van haar hoofd af, bang dat ik haar evenwicht verstoor. Maar ze is echt wel scheef. En dat zal ik best in het verleden hebben versterkt, niet gehinderd door enige kennis over rechtrichten/rechtzitten.


Ja, zo heb ik dus ook altijd buiten gereden door de bossen in de duinen en over het strand.


Misschien zat/zit jij altijd van nature echt recht, ik waarschijnlijk niet.

Coralie schreef op woensdag 8 juni 2011, 17:29:


Ik heb nergens beweerd dat het los zit. Echter grondig verweven... kan ik me niets bij voorstellen wat dubbele zool aangaat.
Mijn ervaring is dat wanneer ik de steunsel aan een kant correct maak, de dubbele zool wordt daar dus wat groeipunt/aanhechting betreft onderbroken, ik het hele geval van de echte zool af kan pellen om het zo maar te noemen. Aan de andere kant van de straal hetzelfde verhaal en alles bij elkaar komt het hele geval er dan onderuit. Beter kan ik het niet uitleggen. Wellicht moet je het een keer iemand zien doen om het te snappen.

Cindy Helms schreef op woensdag 8 juni 2011, 23:09:


weet ik nog zo niet,
volgens mij zit er in de hondenbrokkenpaarden misschien wel minder antibiotika en anabolica dan in de vreetmaaroppaarden die in de sport gereden worden en die allemaal (nopens enkele uitzonderingen) gechiped blijven als vreetmaarop en of dat register-bijhouden zo nauwgezet bijgehouden wordt, ik heb er sterke twijfels over,
al geloof ik graag dat jij daar ook weer een uitzondering op bent, maar misschien kom jij ook minder bij de sport-vreetmaaroppaarden dan bij de hondenbrokkenpaarden....

Gisteren hebben we een hooibaal gehaald van de boer. Hij is door verschillende mensen besprongen die hooi wilden reserveren, ze konden niets meer krijgen, het hooi is nog niet van het land of het is al verkocht.

Mijn vriend heeft het er eens met hem over gehad. Volgens de boer is de droogte natuurlijke en oorzaak, een snee minder dan normaal, echter volgens hem veroorzaken de Biogasanlagen de stijgende hooiprijzen. Boeren hoeven geen rekening te houden of het hooi wel goed droog is, het kan rustig op het land in de regen liggen, want de Biogasanlagen kopen het toch wel op voor minstens Euro 50,-- per baal. Wij hadden ons al verwonderd dat boeren hun hooibalen de afgelopen dagen gewoon in de stromende regen lieten liggen. Anders werd er ook nog 's nachts gewerkt om de boel droog naar binnen te krijgen. Nu Duitsland van de kernenergie af wil, wordt een nog grotere stijging verwacht. Onze boer is ook benaderd door een heerschap van een Biogasanlage, hij wilde zijn gehele hooioogst van dit jaar opkopen en hem vastplakken voor de jaren daarna. De boer is daar niet op ingegaan, hij gebruikt een groot deel zelf omdat hij koeien heeft en hij heeft vaste afnemers, waaronder wij.

Dit jaar zal het waarschijnlijk nog meevallen met grote prijsverhogingen, maar voor volgend jaar houd ik mijn hart vast. Wie verkoopt niet aan een Biogasanlage die alles wil afnemen, hoe slecht een pak misschien ook is voor minstens Euro 50,--, terwijl de vaste afnemers Euro 25,-- betalen en een slecht pak ook nog omruilen.

Monique

Wil schreef op woensdag 8 juni 2011, 22:37:

Nee hoor was het maar zo simpel! Ook een scheef paard kan over ongelijk terrein lopen. Hij gaat daarbij niet op zijn plaat, want de scheefheid is levenslang en ingesleten, net als dat jij levenslang met rechts schrijft. Ben je dan ook scheef? Ja. Je krijgt pas last van je scheefheid als je een muisarm ontwikkelt. Of een zere schouder. Of een nek die naar één kant minder meewerkt als je omkijkt.

Puinpoeier is het andere uiterste. Tussen geheel recht en kreupel zit een immens gebied. Je zegt zelf al: Voel wat er gebeurt! Wel, doe er dan ook wat mee!!!
Geen enkel paard voelt helemaal symmetrisch, er is altijd een dragend en een stuwend achterbeen en er is altijd een voorkeurschouder, een dominant voorbeen. Signaleer met welk been hij het liefst afzet voor een sprong, met welk been hij het eerst een opstap neemt, welk oog je vanaf de rug net iets meer ziet, welke heup achter je zadel iets dieper zakt, welke buikhelft meer tegen je been lijkt te drukken, welke galop hij net effe gemakkelijker aanneemt, welk voorbeen met spaanse passen hoger komt, via welk achterbeen hij zich doorgaans ophijst bij het opstaan, in welke bocht hij zich rechter houdt, op welke zij hij vaker ligt, welke schouder vaak iets lager ligt etc. etc. etc. etc. etc. Als je dit bewustzijn ontwikkelt kun je spelenderwijs en bosklossend correcties uitvoeren zonder dat het op dressuur lijkt.

Het is iets PN-nigs om scheefheid te ontkennen, jammer. Veel in het bos rijden en van het hoofd afblijven is allemaal prima, het heeft echter niets maar dan ook NIETS met scheefheid of het voorkomen of oplossen ervan te maken.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

hm. ik betwijfel of het altijd zo eenvoudig is....
Mijn nieuwe paard is de laatste 8 jaar bij de vorige eigenaar altijd in het bos gereden en zo krom als een banaan. Het zit niet echt comfortabel en als je buiten rijdt en haar een beetje inhoud (ze wil nog wel eens wat haast hebben) gaat ze bijna zijwaarts, altijd rechterschouder voor, nek naar links gebogen en koppie toch weer beetje recht om te kijken waar ze heen gaat.
Nog nooit zo'n scheef paard meegemaakt.
Dientengevolge zakt het zadel ook scheef (boomloos)

Nu zag ik dan ook dat de zadel die ze meekreeg voor geen meter paste, de boom veel te smal en scheef was en het zadel knullig opgestopt was met allemaal harde bulten in.
Geen idee hoe lang ze met die schroot op de rug is gereden

Ik kan mij dan toch echt niet aan het idee onttrekken dat ik daar toch iets mee moet doen.
Alleen al om die reden volg ik veel info/praat met mensen e.d., tegenwoordig mn met betrekking tot klassiek dressuur omdat academisch dressuur slechts een deel van het verhaal is.
Piet Bakker heeft daarin volgens mij ook zijn oorsprong en ook hij weet toch echt wel veel zinnigs te vertellen. En te laten zien.

Ik wil daarmee geen KD gaan rijden met mijn paarden, maar wel weten hoe het nu zit met scheefheid, achterhandgebruik. gymnastiserende oefeningen en vooral hoe en waarom alles wordt gedaan,
Want je kunt roepen wat je wilt... maar de correct gereden paarden in de klassieke dressuur zijn over het algemeen paarden die niet alleen gezond en goed bespierd uit zien, maar ook lichamelijk top zijn en op die wijze oud worden. Aan die lichamelijke conditie kunnen mijn paarden een punt zuigen, Daarover heb ik helemaal geen illussies.
En daarom ben ik ervan overtuigd dat hier wel degelijk iets te leren valt, ook zonder zelf hoog te willen reiken. (koudbloeden, zoals die van mij, hebben toch al beperkingen mbt achterhandgebruik )Het helpt mij wel degelijk met het verkrijgen van een beter inzicht in het hoe en waarom van bepaalde oefeningen. En ja... het ligt ook grote nadruk op je eigen balans
Dat mensen bij wie ik mijn info haal bitten gebruiken, is voor mij geen reden om hen dan maar allemaal aan de kant te vegen. De mensen bij wie ik vragen stel, weten dat ik bitloos rij en maken daar helemaal geen punt van. Omdat het met datgene wat ik wil; gewoon een goed gebalanceerd paard wat soepel is en geen problemen heeft met het rondsjouwen van ondergetekende, gewoon totaal niet boeiend is of ik al dan niet bitloos rijdt. De basis oefenen gaat evengoed, zowel rijdend als met grondwerk.

Ik denk nl als ik dat niet doe, mijn paard problemen krijgt in de gewrichten. Ik kan toch al niet alleen naar buiten, omdat silja volledig flipt als ze alleen is. Maar buiten dat, vind ik het nog moeilijk om mij buiten te concentreren op oefeningen die het scheef lopen moeten tegengaan. Het kan wel en ik probeer het ook, maar als we op weg naar huis zijn en ze toch best wel het gaspedaal ingedrukt wil houden, kan ik niet voorkomen dat ze toch nog een deel van de tijd knoerscheef loopt. Ongetwijfeld ook een tekortkoming van mij, maar als ik thuis werk, is dat ook iets waar ik aan werk. Ik werk dan echt niet alleen aan het paard. Integendeel.

En ik kan het niet ontkennen... ik heb toch werkelijk aardig wat recreatiepaarden gezien die volledig tot gort zijn gereden. Paarden die met weggedrukte rug rondhobbelen, een kant te zwaar belasten door extreme scheefheid etc.
Klopt dat paarden in de natuur altijd scheef zijn en daar geen noemenswaardige problemen van ondervinden. Maar dat paard hoeft geen lange staak vol gewicht op zijn rug mee te voeren en er dan ook nog voor zorgen dat het die staak in balans op de rug houdt.
Als die staak (ruiter dus) zelf goed in balans zit, het paard geen slechte start heeft en buiten gewoon goed wordt gereden, zullen die problemen niet ontstaan. Dan ontstaat die balans, zeker in moeilijk terrein vanzelf.
Maar dat is zeker niet altijd zo. Ruiters zitten vaak heel wat minder goed dan ze zelf denken en paarden hebben niet zelden een verleden, wat voor basisproblemen zorgt.
En dat zul je, m.i. toch moeten oplossen.

(mbt mijn schuivende barefoot kreeg ik het advies om de beugels weg te laten/te lang te maken en mij meer te concentreren op de balans. Schuivend zadel kan vervelend zijn, maar geeft wel exact aan wanneer je zelf niet correct zit. Heb idd gemerkt dat het zadel, als ik goed in balans zit, gewoon goed blijft liggen. Bij een muurvast liggend zadel bestaat die controle dus niet)

Maria Delavega schreef op woensdag 8 juni 2011, 23:25:

Ik leg mijn paarden echt geen verzameling op in galop of draf op lange stukken rechtdoor de berg op/af of waar het vlak is. Verzamelen en lopen doen ze zelf, anders komen ze die berg niet eens op of af! Juist op dit terrein hebben ze alle vrijheid aan hun hoofd en lijf nodig om te kijken waar ze lopen en voor het broodnodige evenwicht. Op de vlakke stukken is het ook geen rijbak, vlak grasveldje of asfalt-vlak... er liggen brokken stenen (soms los) en zijn er kuilen en bulten. Elke poot staat weer in een andere kuil of bultje of stenen of zand of grasplok, de ene voet kan verder geplaatst worden dan de andere (hoe groot is de steen die je paard eronder voelt, hoe hard kun je daarop afzetten/landen zonder dat je glijdt en waarmee die andere 3 pootjes ook weer veilig hun volgende positie kunnen vinden, allemaal dingen die m'n paarden regelen al naar gelang de bodem, daar ga ik me niet mee bemoeien, ik zou ook standaard te laat zijn of het fout inschatten)! Daar moet je paard dus zelf op kunnen corrigeren en anticiperen, verzamelen is in mijn ogen op dat moment juist een beperking voor de bewegingsvrijheid van je paard. Maak je het 'm op dat moment makkelijker door 'm te verzamelen en "recht" te zetten...? Wat moet je met een recht paard op een krom terrein? Als je terrein alle kanten op "krom" is wordt je paard van zelf "recht" en sterk.
Als je ze terreinwijsheid geleerd of toegestaan hebt zijn het ware meesters op dit gebied.

Is verzamelen dan alleen iets dat goed is voor een paard op vlakke stukken en effen bodem, omdat het zelf niet weet hoe of waar het moet lopen of getraind moet worden??? Ik weet niet. Ik snap dat een paard fysiek en mentaal fit moet zijn en getraind moet worden om aan te kunnen wat je ermee wil doen. Dus als je 'm graag verzameld wil zien lopen moet je vooral daarop oefenen

Monique Meijer schreef op donderdag 9 juni 2011, 8:12:


Prachtige ontwikkeling! Wordt het eindelijk weer lucratief om zelf hooi te maken, in plaats van er geld op toe te moeten leggen. Ga je je eigen landje zorgeloos hooien (laat maar regenen) en van de woeker-opbrengst na verkoop aan de biogas-industrie koop je dan zelf kwaliteitshooi, dat dan ook wat meer mag kosten.
Misschien (moet het nog even precies uitzoeken) wordt onze verse paardenmest nu ook geld waard. We "lenen" het hooi straks zeg maar om het door de paarden te laten voorbewerken voor de biogas-industrie.
Na wat pieken en dalen stabiliseert het marktprincipe toch, gaan ook biogas-boeren concureren, zoeken naar de goedkoopste brandstofbronnen, en zal de situatie niet veel anders zijn dan in het verleden. Waarom duur hooi inkopen als er genoeg restafval (groente, houtsnippers, stro, gemaaide bermen, sportvelden) te krijgen is? En fijn dat als ik nu een beschimmeld pak hooi heb dat het toch nog geld waard is.

Frans

Christel Provaas schreef op donderdag 9 juni 2011, 8:27:
Dat is eigenlijk wat ik bedoel. De 25 jarige is absoluut scheef (is overigens nog nooit kreupel geweest en gaat hier niet op haar gezicht). Ik heb vorig jaar in NL rechtrichtlessen gevolgd, juist om te voorkomen dat ik met het jonge paard dezelfde fouten zou maken. Die sprong bv wat lastiger aan in de linkergalop. Daarom heb ik daar ook nog een Jack Meagher masseur ook nog bij laten komen.
Hier heb ik die mensen trouwens niet voor begeleiding.

Maar zoals ik hier nu rondhobbel, me dus eigenlijk laat vervoeren en daarbij probeer zo min mogelijk de balans te verstoren en wel probeer in evenwicht te zitten, heb ik toch het idee dat dat niet echt verkeerd is.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 9 juni 2011, 8:30:

. Maar buiten dat, vind ik het nog moeilijk om mij
Ik ben er sinds ik hier kom ook iets meer mee bezig, als een van de mijne zo loopt te drammen en scheef gaat lopen, zet ik haar gewoon af en toe andersom, gaat ze zo maar ff lopen drammen. Vaak is het dan ook wat sneller over met het gedram.
In draf gewoon elke 10 passen 1 x extra blijven staan(sta-zit-sta-sta-zit)ook goed voor je eigen evenwicht.
Dat je toegeeft aan het feit dat silja flipt als hij alleen blijft vind ik erg jammer, je doet jullie allemaal te kort, IK zou daar een oefenpunt met heeeeele kleine stapjes van maken. Elke dag even 2 sec uit het zicht en pas als dat goed gaat heeeel langzaam die tijd iets opvoeren.
Die van mij zijn moeder en dochter. er blijft er ook vaak een alleen achter en hoewel ze het nog steeds niet leuk vinden wordt het nu wel al veel beter geaccepteerd.
Natuurlijk hinnikt de achterblijver nog wel eens maar er is ook voldoende rust nu om toch wat hooi te knabbelen enzo. Als je het niet probeert(oefent) komt het er ook nooit van en ben je dus altijd afhankelijk van je(drukke) man om eens naar buiten te kunnen.

Christel Provaas schreef op donderdag 9 juni 2011, 8:27:

En die scheefheid en muisarm gaat vanzelf over als je meer andere bewegingen gaat maken die minder eenzijdig zijn en hierin getraind raakt. Spreek hierin uit ervaring. Ik kan nu zelfs volledig krom uren achter m'n laptop zitten met irritant touch pad. Nergens last meer van. Iets dat ik jaren geleden niet meer kon doen, zelfs niet voor een minuut. Overbelasting door eenzijdigheid. Ondertussen doe ik veel meer zwaar fysiek werk op "oneffen terrein" en veel minder eenzijdige bewegingen. Volledig genezen van m'n rsi zonder welke vorm van therapie dan ook. Elke scheefheid is weggewerkt of niet meer een factor van belang. Vast zittend lukten sommige dingen gewoon niet. Voor je 't weet zitten dingen weer anders in elkaar. Scheef ben ik zeker, is iedereen, maar ik heb daar geen last meer van.

Het zelfde geldt voor je paard, ze zijn allemaal scheef, de vraag is of het een probleem is. Hangt er maar vanaf wat je van je paard verlangt en waar de grens ligt. Van mij hoeven ze bijvoorbeeld geen spaanse pas te maken die even hoog is. Is niet mijn ding en gevaarlijk voor hun gezondheid is een ongelijk hoge spaanse pas echt niet. Het zou dus totaal zinloos zijn op een gelijk hoge spaanse pas te oefenen voor uitsluitend de rechtheid en het daardoor aangenomen welzijn van het paard. Mijn paard gaat echt niet stuk als ie de pas niet even hoog doet vanzelf. Je oefent dat omdat je het leuk vindt en graag zo wil zien (of ermee een probleem oplost). En zo bepaalt iedereen zelf wat men wil en nodig is en zo ontstaat die eeuwige discussie of scheef zijn wel of niet erg is. Soms wel en soms niet! Soms is het noodzakelijk en soms maakt het geen donder uit. Het is allemaal relatief en er is geen absolute maat te geven! Dat sluit uiteraard niet uit dat als je paard té scheef is voor wat het voor je moet doen en er last van heeft je daarop zult moeten trainen en daarvoor zijn er meerdere manieren. Dressuur is er 1, terrein is er 1 etc etc etc. Ieder zijn of haar ding en mogelijkheden.
Paarden gaan hier op oneffen terrein misschien niet overal letterlijk op hun plaat maar de vertrouwde scheefheid werkt niet meer omdat je dan niet meer kunt functioneren. Scheef grazen kan al niet omdat dan letterlijk 1 voet de grond niet raakt bijvoorbeeld (heb het hier 1 zien doen, en maar vissen met dat pootje, waar is die grond toch . Of de boel gaat glijden.