Maria Delavega schreef op maandag 13 juni 2011, 10:01:

Hij maakt het alleen niet zo commercieel, 't gaat dus gemakkelijker en vlugger.
En niet zo duur.

Marianne

hmm, interessant om te volgen. blijft een ingewikkelde zaak, waarom sommigen diarree van hooi krijgen en niet van gras. Ik snap het niet, behalve als er idd (dit zei iemand al eerder) ook sprake is van zandopname.
Het enige wat ik op het gebied van diarree bij paarden weet is een oud middeltje wat iemand op een vorige stal/plek gebruikte. Deze meneer had twee fjorden, die 24/7 op het weiland liepen. De ene had prima mest, de andere regelmatig hele dunne flatsen. Hij gaf de laatste een mengsel van 2/3 basterdsuiker, 1/3 zout en dat hielp erg goed. zou dat dan weer met dat vochtgehalte te maken hebben, dat lijkt me aannemelijk.
Uiteraard lijkt het me niet zo'n goed idee een paard suiker te geven, ik heb ook geen idee wat basterdsuiker dan zou doen in de vertering anders dan andere suikers, maargoed. Wilde het toch even melden.

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Ik denk dat ik van hem zowat alle filmpjes al ken. Ook de boeken en dvd's. Het is zonder meer knap wat hij doet, maar er speelt toch ook wel een knap stuk 'opvoering' in mee.
Hij kiest de paarden waarmee hij werkt nauwkeurig. Het valt nog erg te bezien of hij dezelfde mooie resultaten bereikt met een eigenzinnige koudbloed.
Maar dat geldt voor wel meer trainers op dit gebied.

Hij zegt absoluut mooie dingen, weet vaak de kern te raken en laat op de filmpjes ook wel veel moois zien, maar ook van hem heb ik inmiddels de nodige tegenvallers gezien/gehoord.
Bovendien denk ik dat hij de fout maakt waarvan hij zegt dat niemand die mag maken.
Namelijk dat hij zichzelf te hoog plaatst; hij benoemt zichzelf tot sjamaan, is heel erg vol lof over zijn eigen persoontje en is volgens mij de laatste tijd een beetje de weg kwijt geraakt.
Zijn lessen zijn onbetaalbaar voor een normaal persoon, omgeven door geheimzinnig sfeertje (zijn leerlingen worden geacht vooral uit de buurt te blijven van andere trainers) en er zijn erg veel vraagtekens in hoeverre hij iets kan overbrengen op zijn leerlingen.

Dus tja...
Ik weet het ook niet. Misschien ben ik te kritisch.
Maar ik hou ervan als ik een simpel persoon leuke dingen zie doen met wat voor paard dan ook.

Afgelopen weekend op een koudbloeddag geweest waarbij oa twee meiden een demonstratie horsemanship/parelli gaven.
Eentje vond ik een ramp om naar te kijken en ik begreep meteen de uitspraak doodgepareliede paarden. Dezelfde oefeningen werden tot in den treuren herhaalt, paard moest precies staan zoals ze dat wilde, werd min of meer gedwongen (op subtiele en zg NH achtige manier) haar aan te kijken en alleen haar aan te kijken etc. Je begrijpt het al... het paard vond zijn baasje duidelijk irritant en had niets met haar.
De andere meid had een hele leuke samenwerking met haar paard. Wat mij daarbij opviel was een opgewekt, vrolijk, af en toe beetje stout paard, wat 100% zichzelf mocht zijn, en hoewel hij het druk had met hinniken naar andere paarden, om zich heen kijken en spannend doen toch feilloos haar vragen beantwoordde en dat met plezier deed (en daar ook snoepjes voor kreeg ) Dit paard was duidelijk gek op baasje en liet dat ook zien.

ik had het dus over KFH in reactie op post anja

Leuk om te lezen! Ook het filmpje is grappig trouwens.

e m kraak schreef op maandag 13 juni 2011, 0:13:

Info die ik er tot nu toe over verzameld heb:

CHLOROFYLLASE

Chlorofyllase, een enzym dat gewoonlijk wel aanwezig is in alle planteweef-sels, katalyseert de reactie waarbij chlorofyl (bladgroen) wordt wordt omgezet in chlorofyllide. Het enzym heeft een hoge optimumtemperatuur (77°C). Het wordt gebruikt om beter de kleur van groene groenten te behouden. Chlorofyl wordt namelijk door geringe hoeveelheden zuur gemakkelijk omgezet in een grauw-bruine kleurstof, terwijl chlorofyllide veel beter bestand is tegen deze bruine verkleuring.

Bron: ODF over enzymen in planten.

Green grass leaves contain enzymes such as chlorophyllase, peroxidase, and polyphenol oxidase that cause degeneration such as the fading of the vivid green color of green leaves.

Bron:
http://www.surechem.org/index.php?Action=document&docId=572576&db=EPB&tab=desc&lang=&db_query=0%3A%3A0%3A%3A0%3A&markupType=all

Dried lucerne leaves contain several green pigments in addition to chlorophyll. One of these, pheophorbide-alpha, causes photosensitization, causing skin lesions in albino rats. Exposure to light in the visible range is sufficient to cause lesions in these rats and other whit animals, given a lucernt-leaf-protein concentrat. The P-alpha is formed bij breakdown of chlorophyll under the influence of chlorophyllase, during processing. There is a higher activit of this enzyme in legume forages than in grass, which might account for an absence of dermatitis associated with green grass products.

Bron: Boek: Equine Nutrition and Feeding  Door David Frape

Afbraak chlorofyl uit rye-grass
p3835885324/" target=_blank>http://www.springerlink.com/content/w886gp3835885324/

Ben er dus nog lang niet uit en moet nu weer even over tot de orde van de dag, studie roept!

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Ik vind KFH ook erg inspirerend, op sommige gebieden en niet alles. daarom is het ook zo link om je maar op 1 methode of persoon te richten en die (blind) te volgen. haal gewoon de goede dingen uit wat voor methode of trainer dan ook, en blijf ook je gezonde verstand gebruiken.
Ik vind zijn ideeen over bv verzamelen aan de losse teugel goed, maar het bit dat er dan bij `gebruikt` wordt (op een aantal afbeeldingen in zijn boek) zou ik nooit gebruiken.
Uiteindelijk moet je het met je paard toch zelf doen, ongeacht welke clinic e.d. je hebt bijgewoond.
Heel vaak vind ik bij de zg paardentrainers/ fluisteraars/ deskundigen/etc. toch een groot stuk ego en showelement `in de weg zitten`. Het komt toch weer neer op `kijk eens wat ik kan met dit paard`.Los van dat je er natuurlijk heel veel van kan leren.

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Christel Provaas schreef op zondag 12 juni 2011, 22:56:


Geen flauw idee...misschien van voorbijgangers die iets in de wei hebben gegooid. Er was niets veranderd in haar dieet. Heb twee keer psyllium kunnen geven tegen de diarree, daarna is ze gestopt met eten.
psyllium op zich kan niet echt de oorzaak zijn, daar reageert ze amper op, de mest blijft plat.

Coralie schreef op zondag 12 juni 2011, 23:08:


Dat kan, denk ik , Coralie, de darmen hebben naar het schijnt een jaar nodig om van zo'n zware besmetting te herstellen.

e m kraak schreef op maandag 13 juni 2011, 14:10:


Niet per definitie. Oude materiaal en eerste boeken ... voor de rest je eigen verstand blijven gebruiken!

We hebben niet echt een merk zadeltas gebruikt.
Voor had ik een paar tassen die eigenlijk voor achter bedoeld zijn. En we hebben bij alles nep-bont genaaid aan de kant die tegen het paard komt om schuurplekken te voorkomen.
We hebben ze eigenlijk een beetje zelf in elkaar geknutseld; er was niet echt iets goeds te vinden.
Als ik het ooit weer doe ga ik zelf iets (laten) maken.

Qua voorbereiding hebben we op de kaart steeds ongeveer 30 km genomen en dan met google daar een slaapplek gezocht. bijv boerencamping, manege enz. als we er maar 2 paarden kwijt konden.

Het was een enorme belevenis, maar zeker niet makkelijk. Wij hadden het van te voren echt onderschat.
Maar zoiets vergeet je nooit.

Carmen is de nacht goed doorgekomen, ze was super fit, had ook honger en er lag een beetje mest van haar. Wat slobber gegeven en hooi. Vond ze lekker. Na een uurtje krijgt ze toch ineens pijn en gaat weer plat op haar zij liggen. Ze staat na een paar minuten wel weer op maar blijft verkrampt staan met haar achterbenen om elkaar verstrengeld onder haar buik. Ze gaat weer in haar stal staan, even daarna staat ze dantoch wel weer buieten maar het leven is er weer uit en blijft eruit.
Haar darmen zijn weer onrustbarend stil.
Ik heb haar dan wat pijnstiller gegeven en weer parafineolie om de darmen te prikkelen. Dat helpt snel. Ik heb haar dan bij Player gezet, die al op een anders stuk wei stond en daar leek ze weer helemaal ok. Stapte vlot mee rond en begon mee te grazen. heb het nog een uur aangekeken maar ze bleef ok....
het blijft wat halen en brengen...

Jee wat vervelend, en dat zo kort voor hij naar jou toe zou komen...
Heb er zelf geen ervaring mee, maar het lijkt mij dat er een goede prognose is, als het paard het been alweer belast. het is natuurlijk helemaal afhankelijk van de plaats waar de kwetsuur zit en of het lichaam daar alsnog problemen mee gaat krijgen.
Ik zou toch even afwachten hoe dit zich ontwikkelt, hoor, je kan wel van alles verzinnen wat er nog mis kan gaan, maar voorlopig doet hij het toch goed?
Ik neem aan dat de DA anders ook wel gewaarschuwd zou hebben?
Toch veel sterkte ermee en hopen dat het goed en snel geneest!

Sandra van Bommel schreef op maandag 13 juni 2011, 14:27:


Het gaat mij niet om de persoon KFH. Als je alle toeters en bellen achterwege laat, blijft er volgens mij de basis over waar alle andere zogenaamde goeroes op voort zijn gaan borduren. Zij het net een tikkeltje anders, zij het met een eigen sausje ... slechte imitatie is Irwin, slim gejat is Voest, commercieel uitgebuit is Parelli. Kijk nog maar eens naar dat filmpje! Maar de basis, tja dat is toch echt KFH.

joop schreef op maandag 13 juni 2011, 11:22:


Nee, mijn gedachten zaten bij enzymen en bacteriën zonder celkernmembraan. Ik probeer van goede wil te zijn maar snap nog steeds niet hoe het mogelijk zou kunnen zijn dat colloïdaal zilver in vivo "slechte" bacteriën zou bestrijden maar "gewenste" bacteriën met rust laat.... zolang niemand me dat kan uitleggen vrees ik dat ik dat op de stapel nonsens moet leggen. Die nonsens schrijft de bruikbaarheid van zilver nog niet af maar nonsens = nonsens; als ik er dan niet achter kan komen wat het wel doet, omdat ik geen internist ben en veel te weinig verstand er van heb, kan ik misschien wel uitzoeken wat nonsens is en zo in de rondte prutsend het kennisgebied steeds verder inkaderen.


wateroplosbaar bedoel je? Zover ik weet is chlorofyl zo goed als helemaal niet wateroplosbaar, daarom is zo mooi te centrifugeren. Iedereen die dat denkt heeft het over een emulsie of (in keukenrecepten) bindt het zich aan 1 of andere olie.


Weet je dat echt heel zeker?
Ik bedenk me net (wist dat al wel maarja, die alzheimer he? ) dat ook temperatuur een belangrijke oorzaak van denaturatie kan zijn; denk maar aan een eitje koken.

Ik wil best met je ongetwijfeld als kweker goede fysiologische plantenkennis meegaan dat chlorofyl in de levende plant stabiel is, want de hele fotosynthese draait om een redoxreactie, maar bij dood plantenmateriaal of wanneer je de chlorofyl eruit haalt heb ik mijn grote vraagtekens.


Dat zul je als kweker zeker weten. Dit soort dingen tbv stikstofmanagement bedoel je?
http://www.adc.co.uk/Products/CCM-200_plus_Chlorophyll_Content_Meter
Dat meet eigenlijk geen chlorofyl als ik het juist begepen heb maar is een kleurtemperatuurmeter zoals we in de fotografie (toen die nog chemisch was ) in een andere vorm en doelstelling ook gebruikten. De conclusies omtrent chlorofyl zijn dus een afgeleide van de kleurtemperatuurmetingen.


maar de mestkleur lijkt wel sterk gecorreleerd aan de voedselkleur - als je een pony van laten we zeggen geel/bruinige hooi/kuil fourage wat bruine keutels veroorzaakte af haalt en groene planten laat eten resulteert dan steevast in het veroorzaken van groene mest.
Dat er in die groene mest een deel chlorofyl onveranderd mee komt geloof ik wel, maar dat zegt niets over die bruine keutels van eerst.
Het lijkt me inderdaad zinnig de chlorofyl zelf te meten als je dat kunt. De kleurtemperatuur van mest meten zegt me niet zoveel, behalve als ik er een kodak-gecalibreerde reclamefoto van wil maken t.b.v. de enige echte mest-cola die iedereen vooral moet gaan drinken

Het doet me sterk terugdenken aan proefjes die ik heel vroeger gedaan heb.
Als je chlorofyl in bijv. spinazie haalt lijkt het me toch echt niet stabiel... de groene emulsie verkleurt nml. steevast naar bruin.