Coralie schreef op zondag 12 juni 2011, 23:08:


Dat kan, denk ik , Coralie, de darmen hebben naar het schijnt een jaar nodig om van zo'n zware besmetting te herstellen.

e m kraak schreef op maandag 13 juni 2011, 14:10:


Niet per definitie. Oude materiaal en eerste boeken ... voor de rest je eigen verstand blijven gebruiken!

We hebben niet echt een merk zadeltas gebruikt.
Voor had ik een paar tassen die eigenlijk voor achter bedoeld zijn. En we hebben bij alles nep-bont genaaid aan de kant die tegen het paard komt om schuurplekken te voorkomen.
We hebben ze eigenlijk een beetje zelf in elkaar geknutseld; er was niet echt iets goeds te vinden.
Als ik het ooit weer doe ga ik zelf iets (laten) maken.

Qua voorbereiding hebben we op de kaart steeds ongeveer 30 km genomen en dan met google daar een slaapplek gezocht. bijv boerencamping, manege enz. als we er maar 2 paarden kwijt konden.

Het was een enorme belevenis, maar zeker niet makkelijk. Wij hadden het van te voren echt onderschat.
Maar zoiets vergeet je nooit.

Carmen is de nacht goed doorgekomen, ze was super fit, had ook honger en er lag een beetje mest van haar. Wat slobber gegeven en hooi. Vond ze lekker. Na een uurtje krijgt ze toch ineens pijn en gaat weer plat op haar zij liggen. Ze staat na een paar minuten wel weer op maar blijft verkrampt staan met haar achterbenen om elkaar verstrengeld onder haar buik. Ze gaat weer in haar stal staan, even daarna staat ze dantoch wel weer buieten maar het leven is er weer uit en blijft eruit.
Haar darmen zijn weer onrustbarend stil.
Ik heb haar dan wat pijnstiller gegeven en weer parafineolie om de darmen te prikkelen. Dat helpt snel. Ik heb haar dan bij Player gezet, die al op een anders stuk wei stond en daar leek ze weer helemaal ok. Stapte vlot mee rond en begon mee te grazen. heb het nog een uur aangekeken maar ze bleef ok....
het blijft wat halen en brengen...

Jee wat vervelend, en dat zo kort voor hij naar jou toe zou komen...
Heb er zelf geen ervaring mee, maar het lijkt mij dat er een goede prognose is, als het paard het been alweer belast. het is natuurlijk helemaal afhankelijk van de plaats waar de kwetsuur zit en of het lichaam daar alsnog problemen mee gaat krijgen.
Ik zou toch even afwachten hoe dit zich ontwikkelt, hoor, je kan wel van alles verzinnen wat er nog mis kan gaan, maar voorlopig doet hij het toch goed?
Ik neem aan dat de DA anders ook wel gewaarschuwd zou hebben?
Toch veel sterkte ermee en hopen dat het goed en snel geneest!

Sandra van Bommel schreef op maandag 13 juni 2011, 14:27:


Het gaat mij niet om de persoon KFH. Als je alle toeters en bellen achterwege laat, blijft er volgens mij de basis over waar alle andere zogenaamde goeroes op voort zijn gaan borduren. Zij het net een tikkeltje anders, zij het met een eigen sausje ... slechte imitatie is Irwin, slim gejat is Voest, commercieel uitgebuit is Parelli. Kijk nog maar eens naar dat filmpje! Maar de basis, tja dat is toch echt KFH.

joop schreef op maandag 13 juni 2011, 11:22:


Nee, mijn gedachten zaten bij enzymen en bacteriën zonder celkernmembraan. Ik probeer van goede wil te zijn maar snap nog steeds niet hoe het mogelijk zou kunnen zijn dat colloïdaal zilver in vivo "slechte" bacteriën zou bestrijden maar "gewenste" bacteriën met rust laat.... zolang niemand me dat kan uitleggen vrees ik dat ik dat op de stapel nonsens moet leggen. Die nonsens schrijft de bruikbaarheid van zilver nog niet af maar nonsens = nonsens; als ik er dan niet achter kan komen wat het wel doet, omdat ik geen internist ben en veel te weinig verstand er van heb, kan ik misschien wel uitzoeken wat nonsens is en zo in de rondte prutsend het kennisgebied steeds verder inkaderen.


wateroplosbaar bedoel je? Zover ik weet is chlorofyl zo goed als helemaal niet wateroplosbaar, daarom is zo mooi te centrifugeren. Iedereen die dat denkt heeft het over een emulsie of (in keukenrecepten) bindt het zich aan 1 of andere olie.


Weet je dat echt heel zeker?
Ik bedenk me net (wist dat al wel maarja, die alzheimer he? ) dat ook temperatuur een belangrijke oorzaak van denaturatie kan zijn; denk maar aan een eitje koken.

Ik wil best met je ongetwijfeld als kweker goede fysiologische plantenkennis meegaan dat chlorofyl in de levende plant stabiel is, want de hele fotosynthese draait om een redoxreactie, maar bij dood plantenmateriaal of wanneer je de chlorofyl eruit haalt heb ik mijn grote vraagtekens.


Dat zul je als kweker zeker weten. Dit soort dingen tbv stikstofmanagement bedoel je?
http://www.adc.co.uk/Products/CCM-200_plus_Chlorophyll_Content_Meter
Dat meet eigenlijk geen chlorofyl als ik het juist begepen heb maar is een kleurtemperatuurmeter zoals we in de fotografie (toen die nog chemisch was ) in een andere vorm en doelstelling ook gebruikten. De conclusies omtrent chlorofyl zijn dus een afgeleide van de kleurtemperatuurmetingen.


maar de mestkleur lijkt wel sterk gecorreleerd aan de voedselkleur - als je een pony van laten we zeggen geel/bruinige hooi/kuil fourage wat bruine keutels veroorzaakte af haalt en groene planten laat eten resulteert dan steevast in het veroorzaken van groene mest.
Dat er in die groene mest een deel chlorofyl onveranderd mee komt geloof ik wel, maar dat zegt niets over die bruine keutels van eerst.
Het lijkt me inderdaad zinnig de chlorofyl zelf te meten als je dat kunt. De kleurtemperatuur van mest meten zegt me niet zoveel, behalve als ik er een kodak-gecalibreerde reclamefoto van wil maken t.b.v. de enige echte mest-cola die iedereen vooral moet gaan drinken

Het doet me sterk terugdenken aan proefjes die ik heel vroeger gedaan heb.
Als je chlorofyl in bijv. spinazie haalt lijkt het me toch echt niet stabiel... de groene emulsie verkleurt nml. steevast naar bruin.