Hier kan ik alleen op reageren met wat mijn ervaringen van verleden jaar zijn.
Ik heb pas na de eerste koliek een zand-weg kuur gegeven, en vond dat ze daar wel op reageerde door meer kleinere hoopjes te doen, ze waren ook wat vaster.(en er zaten echt een paar zand-drollen bij (terwijl in de test eerder niet zo heel veel zand zat)
Ik gaf haar dat idd, door de seniores.
Omdat die kuren wel heel erg duur waren heb ik daarna de psylium- zaad geprobeerd en ik vond dat ze daar best heftig op reageerde, met krampjes dus ...
heb toen eerst weer zand-weg kuur gegeven(zit ook psylium in maar nog van allerlei anders, wat weet ik niet, maar de concentratie was dus denk ik lager) toen dit op was heb ik een tijdje lijnzaad gegeven, dit werkt minder krampend en neemt ook wat minder zand mee naar buiten(gegoogled)
nu geef ik wel de psylium(elke maand een week ofzo)samen met wat gekookte lijnzaad en ik vind dat nu goed werken, ze reageert er niet meer zichtbaar op...
Ik zou als ik jou was dus nu op dit moment toch geen psylium geven omdat de darmwerking daardoor toch wat extra krampjes krijgt, maar lijnzaad gekookte pap(ook lekker door de seniores, maar daar gaf ik niet zo veel van).
Maar ik moet zeggen dat ik hiervoor wel veel gegoogled heb en voor mezelf gekeken hoe mijn paard erop reageerde. dus geen harde bewijzen ofzo.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Anja Seijn schreef op maandag 13 juni 2011, 15:10:


Ach, en die heeft het heus wel weer ergens anders vandaan.
Ik snap dat niet goed, die idolisatie van mensen of trainingstechnieken.
Gebruik toch gewoon wat je kan gebruiken en wat werkt. En wie het ooit gezegd heeft of voorgedaan, wat maakt dat uit?

Nee, de corgi is van mn zus die bij de eerste stop op bezoek kwam.
De andere hond is een Tsjech van Flora (op het grote paard)
Heb vroeger wel altijd Saarlozen gehad.

Oh trouwens, dat ze nu zulke spetterflatsen heeft, kan toch wel door de paraffine erger zijn?
Of was dat al net zo erg voor de koliek?

Els Kleverlaan schreef op maandag 13 juni 2011, 17:13:


Ja, maar wat is nou het verschil tussen gras en hooi? Zowel de chlorofyl als het afbraak-enzym blijven toch gewoon aanwezig?
Kleurverschillen zeggen niet zoveel. Talloze stofjes ondergaan kleurveranderingen bij verandering van milieu. Zo kun je met rodekool-sap eindeloos spelen: doe er afwisselend een zuur bij (azijn?) en daarna weer een base (gootsteenonstopper of zo), en steeds blijft de kleur wisselen tussen rood en blauwpaars.
Een beter voorbeeld is misschien kopersulfaat dat blauw is zolang er water bij zit, droog het goedje en het wordt wit, doe er weer wat water bij en het is weer blauw, en zo kun je eeuwig doorgaan. Maar al die tijd blijft het gewoon kopersulfaat.

Ik denk dat dit met hooi ook zoiets is. De kleur verandert door een kleine verandering in intracellulair vochtgehalte of pH, maar in wezen is het alleen maar de kleur die verandert.


Ik denk niet dat je in de richting van Mg moet zoeken. Mg zit er in zowel hooi als in gras voldoende. De werking van Mg als supplement is dat bij insulineresistentie een overdosis een gunstig effect lijkt te hebben om de gevoeligheid van cellen voor insuline te verhogen. Bij niet-insulineresistente paarden heeft extra magnesium (ondanks alle fabels) geen effect. Je kan dus niet zeggen dat bij voedsel met minder magnesium de kans op hoefbevangenheid omgekeerd evenredig toeneemt.

Voor paarden is een "gebrek" aan chlorofyl niet interessant. Paarden kunnen ook prima leven van boomschors, wortelen (gewone planten- en boomwortelen, niet die gekweekte kunstmatig oranje dingen), en daar zit bij mijn weten weinig tot geen chlorofyl in.

Frans

geweldig. Moest ook wel lachen met het filmpje.
Hoe hebben jullie de paarden erop voorbereid? Extra getraind van te voren of rijden jullie al heel vaak?
In welk tempo hebben jullie gereden? Vnl stap?

(wij willen ook eens een keer wat langer erop uit trekken, vandaar)'

We hebben van te voren toch wel vaker en langer gereden. In het weekend gingen we dan steeds langere tochten; tot op laatst een keer 35 km.

We rijden wel zeer regelmatig, maar je moet hier toch wel extra voor trainen.
Ook een paar keer met de hele bepakking.

We hebben voornamelijk in stap gereden. Een paar keer per dag een stuk draf.
Als we in het bos waren of een lekkere berm, een enkele keer galop.

Wel merkten we dat wij en de paarden echt opknapten van een stuk draf of galop.
Galop is ook een goede test of je bagage goed vastzit.

Els Kleverlaan schreef op maandag 13 juni 2011, 17:13:


niks met durf te maken, zo is het simpelweg. Nu nog even erbij vertellen in welke omstandigheden chlorophyllase chlorofyl afbreekt.


alle enzymen zijn zuurgraad en temp gevoelig


chlorofyl heeft altijd een magnesium atoom met een ring eromheen, anders is het geen chlorofyl, net als bloed altijd ijzer met een ring heeft, zg porphyrin structuur


het eiwit valt uit elkaar en een magnesium atoom zal meteen een reactie aangaan met een ander atoom vanwege zijn + lading.

Frans Veldman schreef op maandag 13 juni 2011, 18:20:


juist


precies


dit zou net zo goed niet waar kunnen zijn. Ik weet niet hoe lang een paard het zonder planten met chlorofyl gaat uithouden maar ik wel chlorofyl gehalte in veehouderij een criterium is voor goede voeding. Maar niet vanwege dat ene magnesium atoom per eitwit.