e m kraak schreef op dinsdag 14 juni 2011, 16:40:


Kun je niet zeggen zonder te weten waarom het groene bruin wordt. Kan net als met kopersulfaat de onttrekking van water zijn (dat doen we nou eenmaal tijdens het drogen) en als je dat water weer IN de cellen zou krijgen (wat inderdaad een lastige klus is) dan zou het misschien wel weer groen kleuren, en bewijzen dat het chlorofyl er nog als vanouds is.

Verder neem je zomaar aan dat groen in bruin verandert, en dat het groene dan weg is. Maar volgens mijn kennis uit een heel ver verleden maak je een bruine kleur.... door aan iets groens ROOD toe te voegen, en niet door iets groens weg te halen. (Even terug naar de kleuterschool en met verf gaan kliederen, Egon. )
Waarschijnlijker is het dus dat het chlorofyl nog intact blijft maar iets anders door het drogen rood kleurt. Per slot van rekening zie je in de herfst, wanneer bladeren enzo verdrogen, inderdaad veel rode kleuren. In de herfst wordt het chlorofyl waarschijnlijk geresorbeerd waardoor je de rode kleur ook daadwerkelijk ziet. Maar bij het drogen van gras blijft de chlorofyl WEL zitten, en samen met de rode kleur zie je dan dus BRUIN.

Kortom, het is waarschijnlijk dat het chlorofyl er gewoon nog is, ook in het hooi.


Dus afhankelijk hoeveel "rood iets" er wordt gemaakt. Dat zie je in de herfst ook, dat er blijkbaar factoren zijn die bepalen hoe rood de kleuren van bladeren worden.


Wie zegt dat Mg zeldzaam is? Ik niet! Je kan wel de opname hinderen door teveel Calcium te eten (leuk, al die supplementjes), of door nog een paar oorzaken. Ik heb het al een paar keer genoemd: Insulineresistentie ontstaat niet door een tekort aan magnesium, maar een overdosis magnesium helpt om de cellen gevoeliger te maken voor insuline. Dat is iets anders dan een tekort wegwerken.


Ook hier weer: Waarom is poep bruin? Komt normaal gesproken door de afgebroken RODE bloedlichaampjes die erin zitten. Maar als je maar genoeg volume voedsel binnenkrijgt en vaker poept terwijl je rode bloedlichaampjes-afbraak constant blijft, en je krijgt vanzelf groene (of andere kleuren, als je wat vreemde eetgewoonten er op na houdt) poep.


Niet waarschijnlijk (los even van het feit dat "bruin" niet betekent dat het chlorofyl veranderd is) want chlorofyl is een eiwit en eiwitten overleven over het algemeen de maag met zijn zure milieu en enzymen niet. Eiwitten zijn fragiel en het spijsverteringsgestel is juist optimaal uitgerust om eiwitten te kraken. De kans dat een eiwit als chlorofyl ongeschonden de eindstreep zou halen is niet zo groot, dus ALS het al gebeurt zal het een klein percentage zijn.

Verder is denk ik chlorofyl niet een belangrijke magnesium-bron. De hoeveelheid chlorofyl in een plant is al beperkt vergeleken met de rest van de plantenmassa, en 1 zielig Mg-atoompje op een groot eiwit-molecuul is niet erg indrukwekkend. Je zou denk ik het chlorofyl gewoon weg kunnen halen zonder dat dit veel invloed heeft op de Mg-hoeveelheid.


Het zijn dus inderdaad geen Mg-problemen. Het is niet zo dat als je kwalen als insulineresistentie hebt dat de oorzaak hem ligt in te weinig Mg in de voeding. En dat maakt het volgende dus irrelevant:


Frans

we waren met zn tweeen

e m kraak schreef op dinsdag 14 juni 2011, 17:01:


Egon, het kán een totaal ander persoon zijn maar het een sluit het ander niet uit! Er zijn ook vrouwen die worden verkracht en daarna vermoord. Zo zullen er zeer zeker ook mensen zijn die hun geilheid op dieren botvieren en erna door hun verknipte geest op kicken om ze te verminken en vermoorden.

Het zou sowieso zwaar moeten worden gestraft als een man het doet met een dier waarbij het normale mannelijke dier kleiner geschapen is, je kunt namelijk aannemen dat het dan ronduit pijn doet. Een hengst heeft een enorme joekel, wat dat betreft kan een man een gewillige merrie misschien niet veel kwaads doen (plezieren ook niet lijkt mij ) maar dan zou het 'met toestemming' moeten gebeuren en dat kun je nauwelijks in regels stellen en je kunt nauwelijks bepalen wat dier in kwestie nou echt zelf zou willen. Misschien is het wel een merrie die niet van zich afbijt en waar meneer de baas over speelt (ze bestaan, dat weet iedereen, net zoals er paarden zijn die met verknepen onderlip toch braaf door blijven lopen met een pijnlijk zadel terwijl anderen je eraf bokken).

Verminken van dieren staat voor mij gelijk aan verminking van mensen, geen enkel verschil, moet dus nmm ook gelijk worden bestraft.
--
Ilona

Piet schreef op dinsdag 14 juni 2011, 18:00:


Als je een grasplant afknipt dan zit niet ineens als bij toverslag fructaan in de stoppel. Dat gebeurt pas wanneer die afgeknipte toestand langer voortduurt. Als je iedere dag het draadje wat verder opschuift en tijdig het afgegraasde deel ook weer afbakent (en dus idealiter iedere dag het draadje voor en het draadje achter doorschuift) dan is er niks mis met deze methode, en vind ik het eigenlijk beter dan de methode die jij net voorstelde. Paarden zijn nou eenmaal niet zo geschikt om zich in anderhalf uur vol te vreten en de rest van de dag op het zand te staan.

Frans

Hennie van Oosten schreef op maandag 13 juni 2011, 8:45:


Goed van jullie!!
--
Ilona

Frans Veldman schreef op dinsdag 14 juni 2011, 18:16:


Ok, stel je voor in de praktijk. Om die strip niet te kort te laten vreten moet je paard dus zoveel ruimte geven dat ie daar bv één dag van mag eten.....
En dan? Dan geef je hem de volgende dag weer zo'n stukje? Dat betekent dan dat hij elke dag een stukje leuk vers lang gras krijgt, terwijl je achter zijn kont het afgefreten stuk weer opschuift. Hoeveel ruimte heeft je paard dan en krijgt hij dan minder gras binnen dan dat hij de hele dag in de volle wei staat?
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.