Ik heb de filmpjes bekeken en eerlijk gezegd, toch wel (weer) met afschuw.

Kun je me vertellen wat het nut is van dat in de rondte jagen wat hij in het begin deed?
En vervolgens het paard naar de hoek van de bak manouvreren waar het paard zich overduidelijk bedreigd voelt?
En waarom, in vredesnaam, moet hij dat paard zonodig staan krabbelen op de buik? Wat is daar het nut van? En maar doorgaan en maar doorgaan.....

Zelf heb ik niet het idee dat het paard iets geleerd heeft.

Het nadeel van stripbegrazing vind ik de beperkte beweging die ze dan krijgen. In ieder geval als je stripje voor stripje recht toe recht aan pakt.

Vorig jaar konden wij geen creatieve oplossing maken vanwege de shet en dientengevolge behoefte aan veel draden boven elkaar met stroom.
Omdat de wei feitelijk te groot is voor twee paarden en een minionderdeur, hebben we dus gewoon stripbegrazing gedaan.
Een groot nadeel vond ik het feit dat de paarden daardoor continue op de nieuwe strip stonden te vreten (tja koudbloeden he) en voor de rest zo weinig mogelijk bewogen.

Nu de winter dit jaar voorbij was, zag ik de paarden, toen Rappa eenmaal weg was (met haar als leidmerrie werd er aanmerkelijk minder gelopen omdat ze zelf niet graag liep), de hele wei doorstruinen (6 ha, afwisselend gras, kruiden, stukjes 'bos' etc) , maar ... ook de aanleg om weer te dik te worden.
We hebben dit keer, zonder shet, de wei creatief afgezet. Dus drie grote stukken afgezet in verschillende delen van de wei, zodat ze wel helemaal naar achteren kunnen, maar toch beperkt voer hebben.
We gooien niet stukjes open, om het stilstaan op strookjes tegen te gaan en omdat ze meer dan genoeg op het huidige stuk hebben.
Dat open gooien komt pas in het najaar, deel voor deel.
Als we niet zo vroeg sneeuw krijgen als dit jaar, kunnen ze dan een eind vooruit.

Een belangrijk voordeel vind ik echt dat ze nu veel bewegen. Ze trekken regelmatig naar achteren en racen zo nu en dan in volle galop van achteren naar voren, toch een aardig eind.
Omdat er geen strookjes komen, blijven zo ook alles afstruinen naar lekkere hapjes.
Voor ons is dit de ideale oplossing.

Moet er wel bij zeggen dat we 'oud' gras hebben en zeer afwisselende vegetatie in de wei.
Geen rijk koeiengras dus.

Wil schreef op dinsdag 14 juni 2011, 11:55:


Ik laat meestal 2 keer per jaar de poep van de vogels nakijken. Gewoon aluminiumfolie onder de papegaain houden tot hij poept (duurt nooit lang haha), opvouwen en bij de dierenarts inleveren. Meestal doe ik dat als ik voor iets anders naar de dierenarts moet en het ritje toch al maak.

Als er veel verschillende soorten bacterien, maar per soort laag in aantal, in de poep gevonden worden, dan is de balans net niet lekker. Verzuurd water geeft dan weer een duwtje de goede kant op, waardoor er dan in een volgende meting geen slechte bacterien meer gevonden worden. Hoe dit precies werkt, dat weet ik niet, zover gaat mijn kennis niet.

Je kunt voor het verzuren appelazijn (slecht te doseren), medicinaal zoutzuur of citroenzuur (1 gram op 1 liter water) gebruiken. Citroenzuur wordt het beste door de vogels opgenomen.

Heb je 1 of slechts enkele soorten bacterien in de ontlasting met een hoog aantal per soort, dan is verder onderzoek nodig.

Als je twijfelt, het verzuurde water kan geen kwaad. Je geeft 3 weken verzuurd water, 2 weken normaal en dan weer 3 weken verzuurd water. Dus als je geen mogelijkheid hebt de mest te checken, zou ik het gewoon proberen! Geef in die periode wat extra eivoer, omdat het zure water wel invloed heeft op de kalkopname en die is bij grijsjes wel heel belangrijk.

Groetjes Karin

Piet schreef op dinsdag 14 juni 2011, 17:38:


En dan nog heeft een merrie heus wel door of het een hengst is die haar wil dekken of een ander raarsoortig wezen dat iets wil forceren.

Wat een fantastisch nieuws!

Dank je (jullie) voor de input.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Super hoor. Heel veel plezier morgen én de komende jaren met Banjer

We willen natuurlijk wel foto's van zijn eerste stappen in de wei

als je goed hebt opgelet zou je gezien hebben dat mijn paard (ijslander) geen bit heeft.
Degene waar ik mee gereden heb is ook bijna overtuigd. De zijzers zijn er dus al af, nu het bit nog.

als je kijkt op ons weblog zie je foto's van de paarden met bepakking.

De achtertassen heb ik voor bevestigd met de twee haken aan de ogen van mn barefoot.(voor)
Om het middenstuk niet op de manenkam te laten rusten heb ik dat met een spoorriempje aan de pommel van mn barefoot bevestigd. (spoorriempjes gekocht voor dit doel !!)