Frans Veldman schreef op dinsdag 14 juni 2011, 9:44:


Klopt, het onderzoek was ook gericht op drinkbaarheid.
*Fisico-chemisch*;
Nitraat, mg/l
Nitriet mg/l
Bacteriologisch.
Totaal kiemgetal bij 37 graden C aantal/ml
Aantal coliforme bacterien /100ml
Aantal E-coli /100ml


Nee, geen organische stof. Die had ik overigens 20 jaar geleden wel in mijn analyse verslag Dat maakte het toen noodzakelijk er een filter tussen te zetten, wilde we het "keuken-drinkbaar" maken.

Dit jaar was mijn nitraat getal iets gestegen tot boven de norm voor reiniging-melkinstallaties (norm= <50, hier 75 mg/l)(voor dieren <200)
De rest is meer dan 10 voudig lager dan de norm

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Anja Seijn schreef op dinsdag 14 juni 2011, 21:59:


Lang leve het populistisch gelul!
Misschien mag ik je dit linkje even laten lezen
http://nog1.web-log.nl/nog1/2008/04/straf-in-nederl.html

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Spirithorses schreef op dinsdag 14 juni 2011, 23:25:


Er staat serieus op dat infobordje bij die tenten in de decathlon dat het makkelijk door 1 persoon recht te zetten is en dan in't klein eronder dat je met minimaal 2 moet zijn om dat ding ook weer op te plooien.
Super handig hoor om in je eentje te gaan trekken.

Mijn 2 pony's staan sinds kort met 2 andere paarden in weiland dat is ingericht als paddock paradise. Er loopt dus een pad langs de buitenrand van de wei, en het weiland in het midden wordt door een middenpad in een grote en een kleine wei verdeeld.

De grootste wei is ong. 60 x 130 m, en die gebruiken we voor strookbegrazing. Langs de lange zijde van de grote wei kunnen we overal doorgangen van ong. 15 m breed maken, en zo de wei in stroken van 60 m lang en 15 m breed aanbieden; in die strook verzetten we 2 keer per dag een tussendraadje. Als ze die strook tot halverwege (dus tot ong. 30 m) 'op' hebben, gaat het draadje aan de andere kant (grenzend aan het middenpad) open, en het draadje aan de andere kant gaat dan weer dicht. Meestal gaan ze na ruim een week naar de andere helft van de strook.

Met een zo'n strook van 60 m lang doen ze op deze manier dus ongeveer 3 weken. In de track zelf staat trouwens ook nog wel wat gras, dus hebben de paarden heel de dag wat te knabbelen en een reden om rond te blijven lopen. Als het nieuwe strookje gras van de stripbegrazing op is, zie je dat ze toch weer rondjes gaan lopen op zoek naar nieuw aangegroeide sprietjes, of naar de waterbak of een plekje uit de wind.

Met de extreme droogte een aantal weken geleden had mijn merrie af en toe een wat hardere manenkam; nu we eindelijk wat meer regen hebben gehad, voelt die gelukkig weer normaal aan. Op de track beweegt ze duidelijk veel meer dan vroeger toen ze nog in een 'gewone' wei met strookbegrazing stond. De paarden die erbij staan, zijn gelukkig wat minder flegmatiek dan mijn koudbloeden, en mijn merrie wordt nu geregeld door een andere merrie door de track gedreven - soms zelfs in draf of galop (uit zichzelf zou ze dat NOOIT doen... ).