Isapaardje schreef op zondag, 27 februari 2005, 14:54:


Even een vraagje, over een uitloop.
Beton of een hard oppervlak wat toch een indruk van een hoef achterkan laten, zoals fijn gebroken puin, wat is beter?
Bij beton blijven de steunsels doorgroeien, bij gebroken puin zullen de steunsels meer wegslijten omdat de hoef iets weg kan zakken evenals de hoefrand die waarschijnlijk wat ronder zal slijten.
Wat is dan het voordeel van, zoals ik meestal lees dat gebruikt wordt, beton?

Ik geloof niet dat het allemaal zo thuishoort hier, maar ik kan het niet helpen dat ik bij het lezen van het gevecht wat Esther moet leveren om voor haar paard het beste te bereiken wat mogelijk is zonder dat haar eigen leven onmogelijk wordt, moet terug denken aan mijn jeugd.
Hardstikke off topic, maar toch.......
50 (au) jaar geleden waren er afdelingen van de dierenbescherming die voorlichting in de klas kwamen geven over het mistroostige leven van een kettinghond. Met hokken van een halve ton en een ketting van 5 meter. Voer kregen ze best wel, er lag ook nog wel een dot stro in het hok om op te liggen..........maar het leven van zo'n dier moest toch wel afschuwelijk zijn. Nu denk ik, ja....., zal best, het beest heeft een roedel nodig, moet vrij kunnen bewegen enz. enz.
Kijk nu eens naar de cellen van 3 meter waar een paard in moet van 2 meter, tralies tot boven in, voer heeft ie wel, een dot stro om in te liggen ook, maar verder? Wie was het beste af ? Hond had frisse lucht, kon de wereld uitkijken zich bemoeien met zaken die hem niet zinden.
Ik weet het niet of we opgeschoten zijn de laatste 50 jaar.......hoewel er weinig kettinghonden meer zijn.
Piet

Hans Arendse schreef op zondag, 27 februari 2005, 10:41:

Lang niet zo ingrijpend, denk ik, als het gedwongen stilstaan op zichzelf.


In dat "moeten accepteren" verschillen we radicaal van mening.
Ik ben (vind ik zelf) bijzonder ruimdenkend, accepteer werkelijk van alles en nog wat... echter onder het motto "An Ye Harm None, Do What Ye Will" (Doe wat je wil als je er geen schade mee doet). En dat gaat hier niet op!
Het moet voor wie zijn hoofd er niet voor om draait overduidelijk zijn dat het systematisch opsluiten van dieren, of dat nu kippen in een legbatterij zijn, of paarden in een boxje, een ultieme vorm van mishandeling is die de kwaliteit van leven psychisch en fysiek ernstig aantast.
Dat het oorzakelijk eerder een kwestie van perceptie ("normen en waarden", jaja) is dan opzet doet er niets aan af. De opinie is over diverse andere vormen van bio industrie ook veranderd.
En dat begint bij een NIET ACCEPTEREN.
"Madammen met ene bontjas zijn gemeen", weet je nog?

Groeten, Egon

Piet schreef op zondag, 27 februari 2005, 16:33:


Drenthse keitjes, of of zijn Bels kinderhoofdjes, denk ik. En daarmee zijn we exact even ver als wat Xenophon al aanraadde


2 zielen 1 gedachte, Piet. Ik schreef net ook zoiets, in heel andere woorden natuurlijk. Maar perceptieel geen barst opgeschoten inderdaad.

Groeten, Egon

e m kraak schreef :

Mee eens!
En dus zal ik het goede voorbeeld geven : Bij mij geen 24/7 eenzaam opgesloten paarden in een box op ijzers !!!!

Overigens over die harde ondergrond : (voor Piet)
We hebben nu afwisselend zand, gras, beton, grindtegels,kapot gewalste dakpannen en modder.
Het enige wat ik er nog zou willen bij aanbrengen is gewalst puin, dit komt in de uitlopen op onze nieuwe locatie, en ook een strook zand om te rollen en te liggen.

Toch ook merk ik dat de paarden er wel bij varen ook van een gelijkmatige harde ondergrond gebruik te maken. Zeker nu met die vorst en het bevroren ongelijke terrein. Het lijkt een veradening om uit rijden te gaan over de betonnen wegen nu.

Groet, Pien