Ilona Kooistra schreef op woensdag 29 juni 2011, 15:28:


Waar een wil is is een weg en als de dazenval niet (overal) bij de paarden kan dan kunnen de paarden nog altijd naar de dazenval :) ...én ...uitschuifbare pootjes is mss nog een idee..
Ik hoop dat ze er voor half juli zijn dan kan ik ze nog installeren...pleaaaase........postzegel eerst voor 't zuiden... :)
Myriam

Ilona Kooistra schreef op woensdag 29 juni 2011, 14:47:


Hij is besteld, bedankt!

Groetjes Jolanda

Tjee Caroline, wat een heerlijk verhaal!!
Doet me beseffen in wat voor over geciviliseerde wereld we hier leven.
(Ook al probeer ik daar zo min mogelijk aan mee te doen, je ontkomt er voor geen centimeter aan.)
Echt inspirerend, jouw verhaal.

Wat de kruiden betreft: boerenwormkruid is giftig, wordt NIET gegeten door de paarden.
Prima middel om te ontwormen als je het rijpe zaad daarvoor gebruikt (en dan nog gekookt). Rest van de plant kan je niets mee.

joop schreef op woensdag 29 juni 2011, 13:28:

Ja, men ziet mij soms ook iets te fanatiek op die paarden meppen van een afstand (kan me voorstellen dat sommigen niet begrijpen wat er gebeurt hahaha). Maar de paarden begrijpen inderdaad verdomd goed waar ik mee bezig ben. Elk steekbeest geven ze aan waar ie zit. Vooral heel handig bij m'n schimmel-wordend paard, nu "dazenkleur"
Over "rare paarden" gesproken... We hebben een heel steil stuk op de weide (kun je op handen en voeten het beste omhoog lopen). Toen we daar laatst het hek aan het renoveren waren kwamen de paarden ook es ff de boel verkennen helemaal beneden. Vooral het nieuwste paard was echt alles aan het taxeren. Rende daarna omhoog, en kwam echt in volle galop de richel af gedenderd, recht naar beneden! Gleed 2 meter door op alle 4 benen om vervolgens al bokkend (wow dude) weer omhoog te rennen hahaha. Net zo'n klein jongetje dat die glijbaan altijd al es heeft willen proberen
Als ik daarop had gezeten tijdens zo'n actie had ik denk ik in m'n broek gedaan

Update voor de belangstellenden en de puzzelaars.... Chaser is weer aardig genezen.

Criterium is de manenkam, die nu weer mooi schoon wordt na het loslaten van alle korsten. Op de manenkam was het deels kapot door schuren (??) maar andere plekken leken spontaan open gebarsten.

De gevoeligheid voor zon lijkt weer grotendeels verdwenen, op nog wat 'logische' dunne huid plekjes na. Binnenkort alle kleirestjes er maar eens vanaf spoelen...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Een vuilboom is ook een goede drachtplant voor bijen, dus ik zou hem zeker laten staan, nu de bijen het zo moeilijk hebben. Ik leerde mijn kinderen altijd dat ze niets uit de tuin mochten eten als wij er niet bij waren. Wij hebben ook veel giftige planten in de tuin staan en ook eetbare (frambozen en bessen). Dat is altijd goed gegaan, ze leven nog allebei en zijn mij boven het hoofd gegroeid, in ieder geval letterlijk.

Hebben jullie paarden geen putjes in hun rug van die grote hagelstenen gisteravond???

Renske Bos schreef op woensdag 29 juni 2011, 21:40:


Oke, ik denk er nog eens over na, hij moet nm ook weg van de plek waar die nu staat want hij is spontaan opgekomen en op die plek moet een doorgang komen. Misschien dat ik hem op een andere, minder gevaarlijke plek kan zetten. Dat van de bijen vind ik wel belangrijk, je ziet er inderdaad niet veel meer.

groetjes Rita
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pas als de laatste boom gekapt,
De laatste rivier vergiftigt,
De laatste vis gevangen,
Pas dan zal de mens vaststellen ...
dat je geld niet kunt eten ....

Zou het dan echt door alleen de grasbrok gekomen zijn?????

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 30 juni 2011, 0:23:


Het zou mij totaal niet verbazen.
Het soort gras waar de drogerijen die pellets van maken is bepaald niet het soort gras waar ik mijn ponies van zou laten eten, net zomin als dat ze van mij van de supergroene produktiewei-waar-nooit-meer-koeien-mogen-lopen van de boer hier achter mogen eten.

Piet schreef op woensdag 22 juni 2011, 11:12:


Is niet zo moeilijk. Suikers worden gebruikt om het gras te laten groeien, tenzij er iets is dat de groei belemmert. In het voorjaar is die belemmerende factor vaak de temperatuur, dus stijgt het suikergehalte als het koud is. In de zomer kan droogte de groei belemmeren. Maar ook een gebrek aan voedingsstoffen (waaronder stikstof) kan de groei belemmeren waardoor het suikergehalte toeneemt.
Vandaar ook ons advies om gras te bemesten als je paarden hebt die gevoelig zijn voor de suikers in het gras. Schraal, arm gras dat tekort heeft aan voedingsstoffen bevat juist erg veel fructaan.

Frans

Peter Donck schreef op woensdag 22 juni 2011, 17:42:


Mineralen kun je niet maken (behalve dan door kernfusie of -splijting). Er zitten uiteraard mineralen verwerkt in de bemestingsstoffen. Waarschijnlijk bedoelen ze dat door verval van de bemestingsstoffen die mineralen vrij komen in een andere vorm, die oplosbaar is in water. En dat bemoeilijkt de opname van dat water door de planten. Sommige noemen dat dan "verbranden" van het gewas door de kunstmest.

Frans

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 30 juni 2011, 0:23:


Ja Tineke, dat moet haast wel, er is gewoon geen andere mogelijkheid.

En Egon zal ook gelijk hebben, het zal er ook grotendeels aan liggen van welk weiland die grasbrok is gemaakt en dat weet je natuurlijk niet.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Coralie schreef op woensdag 29 juni 2011, 19:43:


boerenwormkruid wordt hier gretig gegeten,
verwar je niet met JKK of sintjanskruid ?

Coralie schreef op woensdag 29 juni 2011, 19:43:


Thx Coralie, het is inderdaad fantastisch om eens terug in de tijd te gaan en te zien hoe deze mensen leven. Dan kan ik ook weer beetje meer onze beschaving apprecieren, want onze beschaving is niet helemaal zo slecht.........de sfeer hier is...apart
Toen ik het bericht verstuurd had dacht ik tjee... boerewormkruid is toch giftig voor paarden? Mijn moeder had het eens aangeraden om te planten tegen 1 of ander ongedierte te planten, maar las toen dat het giftig was voor paarden.
Ik heb natuurlijk mijn paardje enorm in de gaten gehouden ivm wat hij at en zag hem ook tot mijn ontzetting akkerstaart eten die toch giftig is en langs de meer bossige gebieden sloeberde hij lekker van de varens, wat toch ook giftig is?
De paardjes zag ik hier ook schuren tegen bomen (het is hier nu ook erg vochtig, veel bossen ook), maar niet zoals bij paarden die echt zomerexceem hebben tot bloedens toe.