Renske Bos schreef op woensdag 29 juni 2011, 21:40:


Oke, ik denk er nog eens over na, hij moet nm ook weg van de plek waar die nu staat want hij is spontaan opgekomen en op die plek moet een doorgang komen. Misschien dat ik hem op een andere, minder gevaarlijke plek kan zetten. Dat van de bijen vind ik wel belangrijk, je ziet er inderdaad niet veel meer.

groetjes Rita
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pas als de laatste boom gekapt,
De laatste rivier vergiftigt,
De laatste vis gevangen,
Pas dan zal de mens vaststellen ...
dat je geld niet kunt eten ....

Zou het dan echt door alleen de grasbrok gekomen zijn?????

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 30 juni 2011, 0:23:


Het zou mij totaal niet verbazen.
Het soort gras waar de drogerijen die pellets van maken is bepaald niet het soort gras waar ik mijn ponies van zou laten eten, net zomin als dat ze van mij van de supergroene produktiewei-waar-nooit-meer-koeien-mogen-lopen van de boer hier achter mogen eten.

Piet schreef op woensdag 22 juni 2011, 11:12:


Is niet zo moeilijk. Suikers worden gebruikt om het gras te laten groeien, tenzij er iets is dat de groei belemmert. In het voorjaar is die belemmerende factor vaak de temperatuur, dus stijgt het suikergehalte als het koud is. In de zomer kan droogte de groei belemmeren. Maar ook een gebrek aan voedingsstoffen (waaronder stikstof) kan de groei belemmeren waardoor het suikergehalte toeneemt.
Vandaar ook ons advies om gras te bemesten als je paarden hebt die gevoelig zijn voor de suikers in het gras. Schraal, arm gras dat tekort heeft aan voedingsstoffen bevat juist erg veel fructaan.

Frans

Peter Donck schreef op woensdag 22 juni 2011, 17:42:


Mineralen kun je niet maken (behalve dan door kernfusie of -splijting). Er zitten uiteraard mineralen verwerkt in de bemestingsstoffen. Waarschijnlijk bedoelen ze dat door verval van de bemestingsstoffen die mineralen vrij komen in een andere vorm, die oplosbaar is in water. En dat bemoeilijkt de opname van dat water door de planten. Sommige noemen dat dan "verbranden" van het gewas door de kunstmest.

Frans

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 30 juni 2011, 0:23:


Ja Tineke, dat moet haast wel, er is gewoon geen andere mogelijkheid.

En Egon zal ook gelijk hebben, het zal er ook grotendeels aan liggen van welk weiland die grasbrok is gemaakt en dat weet je natuurlijk niet.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Coralie schreef op woensdag 29 juni 2011, 19:43:


boerenwormkruid wordt hier gretig gegeten,
verwar je niet met JKK of sintjanskruid ?

Coralie schreef op woensdag 29 juni 2011, 19:43:


Thx Coralie, het is inderdaad fantastisch om eens terug in de tijd te gaan en te zien hoe deze mensen leven. Dan kan ik ook weer beetje meer onze beschaving apprecieren, want onze beschaving is niet helemaal zo slecht.........de sfeer hier is...apart
Toen ik het bericht verstuurd had dacht ik tjee... boerewormkruid is toch giftig voor paarden? Mijn moeder had het eens aangeraden om te planten tegen 1 of ander ongedierte te planten, maar las toen dat het giftig was voor paarden.
Ik heb natuurlijk mijn paardje enorm in de gaten gehouden ivm wat hij at en zag hem ook tot mijn ontzetting akkerstaart eten die toch giftig is en langs de meer bossige gebieden sloeberde hij lekker van de varens, wat toch ook giftig is?
De paardjes zag ik hier ook schuren tegen bomen (het is hier nu ook erg vochtig, veel bossen ook), maar niet zoals bij paarden die echt zomerexceem hebben tot bloedens toe.