e m kraak schreef op vrijdag 1 juli 2011, 1:35:
> Frans Veldman schreef op donderdag 30 juni 2011, 9:26:
>> Vandaar ook ons advies om gras te bemesten als je paarden hebt die
>> gevoelig zijn voor de suikers in het gras. Schraal, arm gras dat tekort
>> heeft aan voedingsstoffen bevat juist erg veel fructaan.
>
> Als je er nu eens bij schreef dat die eventuele tekorten/tevelen altijd
> relatief zijn aan de plantensoorten
Daar heb je helemaal gelijk in, maar de vraag ging toch duidelijk over gras dacht ik zo, en in dit geval waarschijnlijk zelfs over een monocultuur. Ik gaf slechts antwoord waarom boeren minder stikstof mesten om zoeter gras te krijgen. Of ik het eens ben met deze manier van tuinieren is weer een heel ander verhaal.
> Het zou nmm nog beter zijn als je schreef dat bemestingsadvies t.b.v.
> paardenfourage gericht zou moeten zijn op status quo van voedselrijkdom
> gerelateerd aan de lokale vegetatie, dus niet verschralen maar ook niet
> verrijken.
Helemaal mee eens, maar daar ging de vraag toch niet over?
> Dat ligt dus allemaal niet aan een specialisme o.i.d. van paarden, of dat
> paarden persé een zorgvuldig uitgezochte 500 verschillende plantjes moeten
> eten, want paarden zijn generalisten en hebben geen verstand van flora's
> en vegetatiekundeboeken.
Daar zijn we het in ieder geval ook al over eens.
> Ik ben het echter pertinent met je oneens dat paarden net zo goed op stro
> kunnen leven of op hout omdat het toch celluloseverteerders zijn.
Ik beweer niet dat ze op uitsluitend hout kunnen leven, maar wel dat stro als bijvoeding ongeschikt is om een paard te laten afvallen, en dat stro en hout wel degelijk bijdragen in de energievoorziening. Als je het paard uitsluitend stro of hout geeft moet je maar hopen dat het met de mineralenverhoudingen goed zit, en dat zal wel scheeflopen zoals altijd als je uitsluitend 1 soort voedsel afkomstig van 1 soort bodem geeft.
> Iemand
> anders schreef het al en ik beaam het: ze vermageren zienderogen.
Ik meen dat er ook mensen waren die schreven dat ze er wel degelijk prima op gedijen. De ervaringen lopen uiteen zullen we maar zeggen, en een en ander zal wel te maken hebben met de soort stro, soort bodem, en mogelijk de gewenning van het paard. Per slot van rekening duurt het na een brokjesdieet vaak ook meer dan een jaar voor het paard niet meer "zienderogen vermagert" op uitsluitend hooi en gras. En dan spelen er nog zaken mee als de conditie van het gebit en of het paard wel genoeg te eten krijgt.
> Dat een dier een generalistisch eetpatroon heeft duidt er niet op dat
> een menu wat uit monocultuur voortkomt voldoende is (dan zou je eerder
Ben ik het ook mee eens hoor! Gewoon enige variatie in soort plant en herkomst is beter dan een monocultuur. Ik maak alleen bezwaar tegen het idee van sommigen dat als ze een paard plantje X zien eten dat dit betekent dat het paard specifiek plantje X nodig heeft en dat het dier plantje X speciaal heeft uitgezocht. Het gaat om de variatie, niet om plantje X. Mensen eten soms witlof, heel gezond, maar je kunt niet vervolgens stellen dat je persee witlof moet eten omdat je anders wat tekort krijgt. Wij weten soms witlof, elders eten ze soms geroosterde sprinkhanen. Er is niks wat we specifiek nodig hebben: Als je maar varieert, dan maak je de statistische kans op tekorten of tevelen gewoon kleiner. En dat is bij paarden evengoed waar als bij mensen.
Verder vraag ik me af of die variatie in voeding bij paarden niet beter variatie in herkomst kan zijn. Vaak hoor je dat problematische paarden het "ergens anders" beter doen. Dan wordt de oorzaak gezocht in de nabijheid van de zee, of de veranderde hoogte, etc. maar ik vermoed dat de werkelijke oorzaak hem zit in het feit dat het paard op een andere grondsoort foerageert, met een andere bodemsamenstelling.
Zoals je weet schenken wij niet veel aandacht aan kruiden en voeren we de paarden niks bij. Het kan ons niet zoveel schelen wat ze precies eten. Desondanks (of misschien wel juist daarom) doen onze 6 paarden het hier uitstekend. Maar we hebben op ons perceel duidelijk twee verschillende grondsoorten (zand en veen) met ook duidelijke verschillen in vegetatie. En in de winter betrekken we ook hooi dat van verschillende percelen met verschillende bemesting afkomstig is. Al die variatie zorgt voor een statistisch kleinere kans op tekorten en tevelen. Maar wie de oplossing zoekt in "kruidje X" heeft gewoon niet goed begrepen waar het om gaat, net zo min als degene die de oplossing zoekt in geroosterde sprinkhanen. Zo duidelijker wat ik bedoel?
Frans
Warboel
