e m kraak schreef op zondag 10 juli 2011, 0:46:


daar kan ik je helemaal in volgen
maar hedendaagse boeren hebben al helemaal géén verstand van planten
laat staan van plantengemeenschappen
en voor de natuurjongens telt nog steeds maar één term : veschralen .......
keer op keer, telkens weer ....

Christel Provaas schreef op zaterdag 9 juli 2011, 13:28:


Alles was trainingstechnisch en/of osteopatisch op te lossen behalve een wervel die niet meer op zijn plaats zit met name de atlas dan nog wel. En moest er niet bijkomstig zijn ruggewervelkanaal daardoor vernauwt zijn (overgang atlas-axis), dan had ik hem onder narcose osteopatisch wel kunnen laten behandelen door de juiste mensen maar zelfs dat niet zonder risico's. En met dat in mijn gedachten was ik ook vertrokken, daar was ik op voorbereidt. Niet op die complicatie natuurlijk waardoor het zelfs niet meer mogelijk is.

Ja, al zijn andere "symtomen" zijn daar onlosmakelijk mee verbonden. Kan ook niet anders. Het is eigenlijk als dweilen met de kraan open.
Dat hij niet gebouwd is om te dragen, vind ik heel kort door de bocht gaan. Ik heb me het eerste jaar heel erg geconcentreerd op zijn zadelrug en die was kaarsrecht na enkele weken mits goede behandeling en training bij hem (zal niet bij alle paarden zo zijn). Als je wil kan ik je daar foto's van sturen, je zult versteld staan. Echter als ik even weer niets met hem deed zakte hij weer terug weg. Ik ben zeker dat dit paard in oorsprong wel gebouwd was om te dragen. Alhoewel ... geen enkel paard is dat in de strikte zin.

Dus ik kan wel gaan vechten tegen schijnbare demonen in zijn hoofd (ook tgv het letsel), hem densibiliseren, hem blijven doortrainen, ... maar wat heb ik te bewijzen? Tov dit paard vnl dat ik weet wat er aan de hand is en dat hij niet meer hoeft te vrezen. Hij loopt steeds op de tippen van zijn tenen, is geen 5 min gerust omdat hij bang is om wellicht een pijnscheut te krijgen als je iets doet. Hij leeft al jaren met dit probleem met die angsten!

Het enige wat ik nog ga doen, is zijn spieren en gewrichten loshouden dmv oefeningen in vrijheid. En hij zal elke paar maanden osteopathie-cranio ondergaan om de secundaire letsels er telkens weer uit te werken zodanig dat hij kan blijven compenseren voor zijn hoofdprobleem. Gebeurde nu ook al sinds hij hier stond eigenijk.

Zo'n letsel is vnl van traumatische oorsprong. Soort trauma kan van alles zijn bv. al trekkend en sleurend aan een touwhalster vastgebonden zijn, val, bepaalde ruiters, ...

readings en healings via foto's...............

Het blijft toch vervelend dat natuurlijk bekappen, natural horsemanship vaak dit soort figuren aantrekt die hun nonsens en kwakzalverij willen slijten.

Internet hier is goed waardeloos dus ik heb nog niet alles kunnen lezen.

Leuk voor je Caroline dat je een fijne tijd hebt in Roemenie, is het daar nu ook echt heet? Hier 36/40 graden.

In Bulgarije hebben we de koeiewalker, mensen hebben een koe en brengen die na het melken naar het dorpsplein waar de koeie walker dan met de kudde op stap gaat en ze ‘s avonds voor het melken weer terugbrengt. Gemixte herds zie je hier amper, er is een schapenherder en een geitenherder die hetzelfde doen.

Paarden worden hier niet op die manier behandelt. De Bulgaar heeft een paard voor werken, dus de kar treken of ploegen. Die paarden staan normal aan een touw in de wei dicht bij huis. ‘s Avonds of als het weer slecht wordt (zoals een simpele regenbui) worden de paarden binnengehaald en op stal gezet. ‘s Nachts staan ze op stal met nu in de zomer gras dat de eigenaar elke dag voor ze zeist. Touw en stal zijn hoofdzakelijk anti diefstal maatregelen, het paard is een worktool en duur, dus wordt beschermd. Hier zijn amper paarden die aan huis gehouden worden als rijpaard. Toen ik tegen de makelaar zei dat ik velden nodig had omdat ik een paard had wilde hij direct de manege in Gabrovo aanraden en stond met grote verbazing te kijken dat mijn Maya buiten stond, dus Maya was in zijn ogen geen ‘echt rijpaard’ Hier is 24/7 ook een nieuw concept. In de winter staan de paarden praktisch de hele tijd op stal.

Ik ben nog niet bij de wilde paarden geweest dat wordt pas September Oktober denk ik, die hike ga ik niet doen met dit weer.

Groetjes Marianne