Hallo Caroline,

Rosehips and blackberry leaves. Dat is Rob's antwoord op wat de veulens aten. Vier maanden zijn ze totaal alleen op stap geweest en heeft Rob alleen de hoefprints gezien.

Dit gebied is veiliger dan het gebied rond Sofia, maar Rob is het totaal met me eens dat de veulens veilig zijn in deze weides ook al zijn ze helemaal alleen. Geen enkele Bulgaar zal ook maar voor een seconde denken dat er veulens alleen in de wei lopen in de winter. Mensen kunnen al amper in de sneeuw volgens hun en veulens en paarden horen op stal 's nachts en zeker in de winter de hele dag. Zijn land en het mijne zit hier op ongeveer 600 meter het is dus warmer en zeker in de lente, maar kan in de winter ook kouder zijn dan in Bardo, want we zitten dichter bij Roemenie.

Het gebied kun je bekijken via Googlemaps, Hij zit 3km van Gabrovtsi zo'n beetje tussen Veliko Tarnovo en Tryavna in. Je kunt dan zien hoeveel bergen er hier al zijn, dit is de Stara Planina hier. Van Veliko Tarnovo tot de Roemeense grens is veel vlakker en dat is gigantisch akkerland.

Paarden herders zijn er niet - dat bedoelde ik met zo worden paarden hier niet behandeld, dat doen ze alleen met koeien, geiten en schapen.

De gypsies controleren de weidegang voor hun paarden die wel altijd buiten staan met van die leuke ijzeren banden om hun voorpoten. Maya heeft van die witte haren over haar benen lopen die er duidelijk op wijzen dat dat bij haar ook ooit gebeurd is. Of strakke touwen dat stopt ze ook wel.

De head honcho merrie Alisia die van de slacht gered is, heeft een enorme band met Rob en die komt altijd wel thuis, het komt voor dat ze ook wel een paar dagen weg blijft met haar kudde, maar Rob kent het gebied nu door en door en weet welke weides favoriet zijn. Hij heeft ook een jeep dus kan er altijd op uit om ze in de gaten te houden. Als hij klanten heeft hoeft hij alleen Alisia maar in de tuin te zetten en dan blijft de rest buiten staan behalve Roscoe die kan het hek openmaken en staat dan ineens bij de deur waar het voedsel verborgen staat. Hij weet nog niet hoe hij die schuif open moet maken.

Toen Maya hier net was heeft ze hem wel even ingeschakeld, Rob had haar zakje met lekkers gewoon ergens onder het dak in de tuin neergezet, nou Roscoe maakt het hek open en ze hebben samen heeeerlijk staan smikkelen van de appelbrokjes voor de clickertraining.

Een keer was Goran verdwenen en Rob heeft posters opgehangen, hij kreeg een geheime tip -van de politie...!- waar hij zijn paard terug kon vinden. Iemand vond Goran wel leuk zei dat hij hem vlak bij Veliko Tarnovo 'gevonden' had (27km verderop) en Rob moest voor het eten betalen dat hij aan Goran gegeven had .... ! Maar Goran was gewoon weer terug. De locals houden de paarden ook in de gaten en bellen Rob als ze ergens 'vreemd' zijn of gewoon te ver weg. Maar dat gebeurd niet vaak het zijn gewoonte dieren of ze nou de vrijheid hebben of niet, dat is in deze 8 jaar wel bewezen.
Ook de wilde paarden op de Stara Planina en Rhodopi berggebieden hebben een patroon.

Vandaag zijn de paarden bekapt, ik heb er bij gestaan, heb foto's en filmpjes gemaakt. Moet alleen nog even uitvogelen hoe je dat nou werkelijk doet met die filmpjes. Moet zelf weer even Frans zijn video bekijken om het verschil goed te kunnen zien, ik heb al een aantal dingen gezien die 'wij' anders doen. De hoefsmid heeft er met de tang wel wat dingen afgeknipt ik denk dat ik het nu zelf wel kan bijhouden. Maar ja ... als je een paard elke dag gaat rijden dan MOET het op ijzers nietwaar??? Oh ja en als ze springen dat kan absoluut niet zonder ijzers of zelfs bit. De zoon van de hoefsmid zei wel dat ze hier ook beginnen met bitloos. Dit Veliko Tarnovo gebied is groter op Paardengebied dan rond Sofia.

De zoon vertelde me ook dat hij Endurance doet en ze doen dan 120km, in Bulgarije wordt 9 keer per jaar zoiets georganiseerd. Voor de liefhebbers www.bucefab.com
Voor de wat minder fanatieke ruiters is er altijd Devetatsi dicht bij Gabrovtsi. Ik probeer Rob zo ver te krijgen dat hij een rit uit gaat zetten van hier door de leuke touristen gebieden naar de wilde paarden van de Stara Planina. Bitloos op blote voeten natuurlijk.

Hier in de weides staan toch andere dingen dan in Bardo, maar vanaf morgen ga ik dat eens even goed bekijken. Rob gaat vandaag naar Engeland dus ik ben voor een tijdje alleen met mijn kroost van 5 honden en 9 paarden.

Veel plezier, Marianne

Coralie schreef op woensdag 13 juli 2011, 0:53:


Ja tuurlijk
De OD marge naar argyria is, wanneer je in 5 ppm denkt, echt zo gigantisch ruim om totaal niet interessant te zijn; je moet er heel wat voor doen om van 5 ppm (via microgrammen - 1 microgram = een miljoenste gram) naar grammen werkzame stof te komen; denk aan het leegslobberen van emmers colloïd-vervuild-water per dag en dat over langdurige perioden. Dit is wel echt te berekenen maar ik heb er geen moeite voor gedaan....
De marge naar toxische gevolgen anders dan argyria is dan nog eens veel groter.
Als vergelijk: "antibiotica" als tetracyclinen zijn veel en véél gevaarlijker in gebruik, je loopt dan ook dikke kans daar allerlei bijverschijnselen van te krijgen... en de goegemeente zeurt om die pilletjes bij van alles en nog wat waar eigenlijk helemaal geen noodzakelijke indicatie is.

Alle gevallen van zilver-OD, zonder uitzondering, waar ik van weet betroffen hogere concentraties zilver, andere middelen, andere methoden. Er zijn ontelbaar veel verschillende werkwijzen gedaan die door simplisten op één hoop gegooid worden. Daar heb ik dus allemaal niets aan. Ook is het gepapegaai door de "alternatieve medische beroepsgroepen" bijzonder irritant. Nouja, het geeft weer een aanwijzing hoe breinloos mensen kunnen zijn maar dat wisten we al.

Echter ooit van argyria gehoord als beroepsziekte bij zilversmeden? Metallisch/ionisch zilver is als zwaar metaal, als element verbazingwekkend ongevaarlijk voor zoogdieren in tegenstelling tot andere zware metalen. Dit tevens in tegenstelling tot zilverzouten waar ik als ex-fotograaf/laborant vroeger voldoende over heb moeten leren om daar bijzonder voorzichtig mee te zijn.

Gaat het dus allemaal niet om.
Punt is alleen maar: kan dit werken als je het goed doet en zoja, hoe werkt het? Ik heb al wel wat wellicht bruikbare hoofdstukken uit het verhaal gevonden ondertussen maar bijvoorbeeld nog altijd niet het chemische verhaal waarom die zilverionen microbiologisch zo toxisch zijn, daarentegen ongevaarlijk voor zoogdiercellen. Wel dat het zo is maar nergens het waarom. Ik zoek nu al een half jaar naar serieuze documentatie omdat ik me gewoon niet kan voorstellen dat dit niet ergens onderzocht is terwijl we zoveel knappe (bio)chemici hebben.
"Oligodynamisch effect" is ook maar een kreet, van een dikke eeuw terug toen men totaal nog geen weet had van (bio)chemie op dit niveau.

joop schreef op woensdag 13 juli 2011, 13:26:


Ik heb niet veel echt last van de klachten. Het is er allemaal wel in voldoende mate dat ik erover ging prakkezeren en opzoeken maar geen reden tot paniek. Slaapstoornis was eigenlijk het vervelendst (slapeloosheid, en op de vreemste tijdstippen een uurtje plat moeten omdat je omvalt) maar dat is de laatste tijd een stuk beter. Discipline helpt daar goed tegen. Ik snap de houding van artsen ook wel een beetje, je moet niet bij alles en nog wat meteen naar behandelingen grijpen omdat heel veel zichzelf geneest; het enige wat ik kwalijk vindt is het gebrek aan interesse om vanuit anamnese die nmm toch wel redelijk duidelijk is (als leek kom ik immers wel tot een juiste diagnose na het afstrepen van CVS etc.) tot een zo juist mogelijke diagnose te komen.
Ik heb nooit iets gemerkt van de oorspronkelijke besmetting, geen klachten whatsoever gehad. Wat de testen bevestigd hebben is een oudere besmetting, ik denk zelf een jaar of 4, 5 terug. Het heeft dus nmm geen zin fanatiek met ABs aan de gang te gaan zonder dat daar een goede onderbouwing voor is.
En die is er niet. Er is niet eens goed bekend wat nu precies de bacteriële activiteit doet en wat autoimmuun is. Dus nmm beter pas op de plaats houden, dood ga ik er wrsch. niet snel aan en tijd genoeg om dingen proberen uit te zoeken.


Ik vind dan wel dat we het lyme-verhaal gescheiden moeten houden van een zilvercolloïd-verhaal. Allebei zijn ingewikkeld en geen reden om die ingewikkeldheden nog eens door elkaar te hutselen.
Ik weet ook nergens van hoor, het medische is mijn metier totaal niet en ook de gangbare trial-and-error medische methodiek met het dubbelblind testen als bevestiging danwel ontkrachting ligt me niet al snap ik wel dat het vanuit gigantische kennislacunes vaak de enig mogelijke methodiek is.

joop schreef op woensdag 13 juli 2011, 13:26:


Een deel van de bacterieën verstopt zich. In eerste instantie (kort na de besmetting) in de rode bloedlichaampjes, maar bij verder infectie in allerlei andere weefsels.
En in die verstopte vorm kan de AB er niet bij. Dus overleven er altijd wel een aantal bacterieën, waardoor je, ondanks de AB, nog niet helemaal van de ziekte af bent.

Aantasting van de myeline-schede hoort ook bij Lyme. De kennis van mij die er aan is overleden kreeg MS-achtige verschijnselen. Toen ze er achter kwamen dat het Lyme was, was het al veel te laat.

Verhogen van de weerstand van het lichaam is volgens mij de enige oplossing om er echt helemaal vanaf te komen.

e m kraak schreef op woensdag 13 juli 2011, 15:50:


Gaan de zilveratomen in het lichaam nooit zilver-zouten maken?

Marianne, blijf vooral lekker doorschrijven. Ik zit hier helemaal te genieten van al jouw neergepende belevenissen!
Thanks!!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

ja ik lees ook graag je verhalen hoor! Wat een droomwereld.
Myr

Christel Provaas schreef op dinsdag 12 juli 2011, 22:59:


Vanaf zn verstapping heb ik dat ook gedaan,rust,koelen en over harde weg stappen.
Maar vanmorgen was hij op zn kleine stukje wei toch flink aan t crossen...
Ik durf t niet kleiner te maken omdat ik bang ben dat hij dan verdraaiingen krijgt,nu kan hij in elk geval rechtuit een stukje.
Pees was wel weer dunner,dankzij de regen die volop viel.
Nou ja,we gaan ervoor!

Heey, sterkte joh. Ik zal nog een leuk fotootje sturen van een lief varken om je op te vrolijken

Hallo,

Ik ben bezig om met mijn paard het trailerladen te oefenen. Dat gaat redelijk goed. Ik krijg haar in de trailer, met voer als motivatie, maar het probleem is dat ze er niet in wil blijven staan.

Het gaat als volgt: Ik loop met haar mee de trailer in. Ze komt met enige aarzeling met me mee tot helemaal voorin de trailer waar een hooinet hangt. Ze neemt dan een paar happen en stapt dan een paar passen achteruit om het op te eten. Soms blijft ze ook een minuut of twee voorin de trailer staan eten, maar als ze dan iets hoort of ziet, is dat een aanleiding om weer achteruit de trailer uit te gaan. Soms helemaal eruit, soms half. Ik hou haar niet tegen als ze achteruit gaat.

Nu weet ik niet hoe ik hier op zal reageren. Ik kan natuurlijk gewoon zo door oefenen in de hoop, dat hoe vaker ze in de trailer komt, hoe gewoner het wordt, tot ze geen aanleiding meer ziet om eruit te gaan. Maar ik ben bang dat het achteruitlopen een gewoonte wordt en dan komen we niet verder.

Ik was van plan om de stang er pas achter te zetten als ze niet meer uit zichzelf de trailer uitging, maar misschien moet ik het toch eerder doen, om het achteruitlopen te voorkomen en een eventueel beginnend patroon te doorbreken.

Ik zou het heel fijn vinden als jullie met mij mee willen denken, want ik vind het een denkproces.
De meeste mensen om mij heen zouden zonder pardon de stang erachter zetten, klep dicht en wegrijden, maar ik heb voor de weg van de geleidelijkheid gekozen. Alleen soms kan ik daarin doorslaan en verlies ik de realiteit uit het oog, dus daarvoor wil ik graag jullie advies.

Dankjulliewel. We gaan het zien, die droomwereld. Ben nu alleen met ze en met een paard waarvan de bekapper zei dat hij een hoefzweertje heeft. En Privas is de grootste die hier rondloopt.

Op de nieuwe avatar is de vreselijk mooie kont die van Maya met rechts van haar, haar trouwe vriend Goran. Onafscheidelijk die twee. En ze staan vaak onder dit dak want Alisia met veulen, Privas en vaak de zoon van Alisia Roscoe staan dan binnen en dan mogen Maya en Goran er niet bij. We hebben zo onze rangorde nietwaar.

Volgens de hoefsmid had ze gezonde hoeven, te lange tenen maar welke Bulgaar heeft die niet. Ik ga ze nog wel even PN'en met een mooie pedicure niet het Bulgaarse hak en vijlwerk.

Fijne avond Marianne