Ik haal toch nog even een ouwe uit de sloot, "Schopperd".
Deels uit eigen blijdschap en ook deels op vraag van Piet.
>Een copietje van een mail aan Piet:
Beste Piet,
Ik krijg er maar niet genoeg van.
Vandaag was ik bij een Brabants trekpaard om haar te bekappen.
5 jaar, nog NOOIT bekapt met als pittig toetje: -ze heeft vorig jaar bij de vorige eigenaar een WEEK lang rondgelopen met een stuk prikkeldraad om haar rechter- achterbeen gewikkeld waar ze eerst meerdere dagen heeft aan vastgestaan vooraleer de eigenaars dit zelfs hebben opgemerkt en losgeknipt.
Met als gevolg nu gigantische aangroei van littekenweefsel bij de toenmalige wondes en een panische angst bij alles wat te maken heeft met 'voeten geven'.
Ik ben vrijwel direkt aan de slag gegaan met wat je me liet zien onder de noemer 'speed clicker' omdat ze me bij de eerste poging om een voet op te nemen (na een kwartier kennismaken) al naar het leven wou staan. (nou ja, zo leek het toch
)
Waarschijnlijk heeft het 'rustige' van een koudbloed ook wel meegewerkt maar ik bekapte haar 4 voeten binnen 45 minuten gewoon uit de hand.
De eigenares was zelfs bijna tot tranen bewogen omdat ze de toekomst van haar merrie bijna alleen maar zag in sedatie, ruwe behandeling of een harde strijd in een bekapstal, ... iedere keer bij het bekappen.
Ik, ... ik ben er gewoon blij mee!
Koen
Piet vroeg me deze mail ook hier neer te zetten in het kader van een mogelijk volgende PN-dag.
Misschien is 'moeilijk voetjes geven' wel een leuk thema?
Koen
Warboel
