joop schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 10:34:
> Helena Sidiropoulos schreef op donderdag 4 augustus 2011, 23:17:
>
>> joop schreef op donderdag 4 augustus 2011, 12:02:
>> en preventief ingrijpen in zo'n situatie zoals deze met die kudde
>> ijslanders?
>
> Door de wet zo aan te passen dat ingrijpen bij dierenmishandeling
Dat zul je eerst een dierenrecht moeten invoeren dat niet dubbel of zelfs driedubbel hypocriet is. Dat lukt pas als het maatschappelijk helder is en rationeel ontrukt aan wat de waan van de dag brengt. Dierenmishandeling en dierenrecht betekent nu voor iedereen iets anders, een rechter die die taak serieus neemt kan daar terecht weinig mee.
> gemakkelijker en duidelijker wordt, en door niet ingrijpen strafbaar te
> maken. Nu wijst iedereen maar om zich heen en doet niemand iets.
Preventief kan sowieso al niet want er is niets aan de hand voordat er iets aan de hand is. Da's dus net zulke onzin als "laten we je nu maar opsluiten want je hebt blond haar en zou wel eens iets doms kunnen gaan zeggen"
En van mishandeling was geen sprake, alleen verwaarlozing naar ik begrepen heb.
Makkelijk, makkelijker... dit soort dingen is niet makkelijk.
Ik heb met verschillende LID mensen in de loop der jaren wel eens een babbel gemaakt. Allereerst moeten ze "volgens het boekje" werken anders ben je juridisch nergens en dat is terecht! Mijn indruk is dat ze daarnaast toch wel proberen oplossingsgericht te werken. Met een verbalisering en mogelijk inbeslagname schieten de betrokken dieren in de regel niks op en dat weten ze natuurlijk ook wel. Zo weet ik heel zeker dat een LID inspecteur wel degelijk vraagt of er voldoende geld voor foerage is....
Wat ik in dit verhaal mis is de rol van bijv. gemeente en maatschappelijk werk. Vanuit rapportage worden trajecten uitgezet. Ik weet er niks van hoe het in deze zaak gegaan is, het is allemaal maar forumgeOH maar ik mis heel wat essentiële punten van de taart.
Wat ik van diverse lees is: "die mensen willen niks", "zijn aso's" en dergelijke en daar heb ik wel een beeld bij omdat ik ze ontmoet heb; het zou nmm heel goed kunnen dat ze gewoon verklaarbaar verbitterd zijn. Misschien ook nog wel dom en bang, als ik dat zo schrijven mag. Ontspoord en hulpbehoevend.
Dat is nooit makkelijk. Evenmin makkelijk om hulp te accepteren. Maar, dat zijn allemaal voor profi's bekende zaken waar een heksenjacht van een kudde penny-huppelkutten bij gemist kan worden!
Het is een triest geheel.
Warboel
