Vandaag Winsor voor het eerst voor de kar gehad, let wel... niet aan de kar vast maar aan de lange teugel ervoor lopend.

Al enkele malen kennis gemaakt met de kar door er omheen te "werken". Heeft een tijdje in de paddock gestaan. Wij hebben ermee door de weide gelopen... lol...

Vandaag was het zover. Al lange teugelend de kar erachter (iemand tussen het lamoen, iemand achter de kar al duwend) Meneer vond het allemaal prima, knappe vent!
Daarna een klein meiske op de bok, beetje meer afstand... en zij mocht lawaai maken. Zoveel mogelijk, wat ze ook deed....

Ook dat ging super.

Zo gaan we stapje voor stapje verder.

Oh ja,... gebruik het gewone kin-gekruiste hoofdstel zonder oogkleppen. Winsor keek af en toe wel even met opgeheven hoofdje in een krappe wending waarbij de kar goed zichtbaar voor hem werd. Maar bovenal... de ontspanning kwam gelijk weer terug.

En ja, ook hierbij wordt geclickerd (bij een Yes hinnikt meneer heel zachtjes, zo aandoenlijk)

Ben super trots op hem! Wie had dat 4 jaar geleden kunnen denken toen hij hier kwam als angsthaas.

De bal bewoog in de schuur ook wel wat. Ik denk dat het meer de plek is ( de wei ) waar normaal geen enge vreemde dingen te zien zijn die het spannend maken.
Mijn paard is een kampioen in het zien van dingen die anders zijn als anders. plus dat b.v. ik met een paraplu kan oefenen in de rijbak ( die dan echt niet meer eng is ), maar op buitenrit is diezelfde plu opeens weer eng. "gewoon" omdat die plu daar normaal niet is op die plek.
Met de dazenval is dat natuurlijk net zo.

Maar dank je wel voor het meedenken hoor !

Piet schreef op vrijdag 12 augustus 2011, 20:51:


Ik vind het veel wonderlijker dat Frans die essentie ook finaal mist.