Ans Jondral schreef op woensdag 17 augustus 2011, 11:14:

ja
hangt af van de erfelijkheid van de karakters van de ouders
ook dat is genetisch in grote mate bepaald
en eigenlijk niet rasgebonden

Heel veel sterkte met dit verlies.

We wouden hartelijk danken voor je lieve zorgen. Het is niet vanzelfsprekend wat jullie voor Carmen hebben gedaan. Veel mensen zien niet in wat een tweede- kans- paardje als Carmen nog kan beteken ... wij weten het ... een wereld van verschil.
Jullie hebben in haar leven een ommekeer teweeggebracht, waarvan ze jullie alleen altijd maar dankbaar kan zijn.
Als we nog iets voor jou kunnen doen , laat het maar weten. Als je nog eens wil langskomen voor een bezoek, een gesprekje , een kennismaking met de kids ... altijd welkom bij Horsetopia (Testeltsesteenweg 33 , 3201 Langdorp)
Hartelijk dank en lieve knuffels van het hele Horsetopia_team en al de tweedekans- paardjes . Gelukkig zijn er mensen zoals jullie (als het een troost kan zijn)

Ik was even aan het twijfelen, maar zet het maar onder gedrag.
Sorry voor de lap tekst, maar dan is meteen de hele achtergrond duidelijk. Dat kan een beter inzicht geven. Evt. kun je alleen het laatste lezen, waar het probleem staat

Ik heb hier wel eens verteld over onze minishet Billy. Altijd een heel gevoelig ponytje geweest die zich nogal als een clown kon gedragen. Grote interesse in alle soorten trainingen en uitdagingen en vond alles prachtig.
Ik nam hem zelfs los mee op wandeling.

Vorig jaar sloeg het noodlot toe. Zijn hechte vriendje Tommy bleek een aangeboren afwijking in de gewrichten te hebben, die noodlottig werd bij het volwassen worden. De pony kon uiteindelijk bijna niet meer lopen en moest worden ingeslapen.
Billy liep in diezelfde tijd hoefbevangenheid op, in de strenge winter van toen
(bleek dat in die periode heel erg veel paarden HB kregen, vlgs d.a. hadden de barre omstandigheden ermee te maken. Gras was er toen nog niet. Geen spriet. Er lag een meter sneeuw)
Billy werd bekapt en op dieet gezet. Hij moest ook bewegen, maar het was een crime. Hij wilde niet. Niet alleen HB speelde hem parten, maar hij miste Tommy enorm. Die twee waren altijd samen.
Spelletjes en dergelijke wilde hij niet meer spelen.
In voorjaar kwam daar nog een keer zomereczeem bij en toen ik hem kon plaatsen op een verzorgadres als gezelschap van een pony met HB gevoeligheid in een magere wei, heb ik dat gedaan. En alles leek goed te gaan. Hij fleurde weer op.

In de winter was ik niet in de gelegenheid om hem te bezoeken en nam ik vaak tel.contact op. Alles ging perfect met hem. Maar toen ik hem een aantal weken eindelijk weer kon bezoeken, bleken zijn hoeven walgelijk lang en keek niemand meer naar hem of zijn vriendje om. Al maanden niet meer door ruzies tussen de exen waarvan de pony was.

Ik heb hem naar huis gehaald. Sil heel erg blij en de dames namen hem graag op in hun midden. Hij had wel een buikje, maar geen vetbultjes op bibs en nek etc. en om dat zo te houden, draagt hij tegenwoordig een grasmasker.
Lichamelijk lijkt hij ok.
Als de dames door de wei galoperen, houdt hij ze niet alleen bij, maar rent ze zelfs voorbij.

Omdat hij altijd clickertraining leuk vond, heb ik dat weer opgepakt. Maar hij lijkt niets meer leuk te vinden. Hij doet wat ik vraag, maar op een ongelooflijke matte manier. Hij beleeft er geen plezier meer aan. Wandelen is wel ok, maar beslist niet meer dan dat.
Hij maakt zo'n matte indruk en ik weet niet hoe het komt of wat ik eraan moet doen.
Hij heeft wel nog steeds erg graag aandacht. Maar de brutaliteit/speelsheid/levendigheid lijkt verdwenen.
Iemand suggesties?

Ha! Ik kwam net thuis van de paardjes en daar stond een discrete bruine envelop tegen de voordeur...de dvd´s en het boek!!!!
Ga gelijk in de zon in de tuin me eerst eens in het boek verdiepen, daarna de dvd´s..

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Wat sneu voor dat mannetje! Wel goed dat hij nu weer bij jou is, en kwalijk dat hij daar zo verwaarloosd werd.
Heeft hij nu alleen merries om zich heen? Misschien dat een ruinenvriendje kan helpen. Ik weet dat ze op een andere manier spelen, misschien mist hij dat.

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

Wat enorm fijn voor je!

annick Verstraeten schreef op woensdag 17 augustus 2011, 14:19:


Ik kan alleen maar dankbaar zijn dat Carmen in ons leven is gekomen.
We hebben zo van haar genoten...
En wat hebben we haar zien veranderen, van zo'n afstandelijke pony, zo wantrouwig maar altijd lief naar een troetelkont, vol vertrouwen en soms lekker fank, zoals alleen pony's dat kunnen zijn
Wat heerlijk toen ze ons die allereerste keer begroette met een vrolijke hinnik en ook Player die ineens begroet als we terug kwamen van het bos.
Player die haar niet uit het oog verloor, want dan was het paniek.....
Zij die de loeten van Player verdroeg en er zelf ook wel wat verkocht...
Gillen naar de ruinen, wat kan ze toch een mannenzot zijn.
Zij aan zij op de wei, dat was in het begin wel anders....alletwee de kat uit de boom kijkend, Carmen haar kat bleef lang in de boom zitten maar uieindelijk kwam ook die van haar eruit
Och, ze wordt zo gemist.
Ze ligt bij Player op de wei nu, onder haar dekentje toegedekt.
Player kan afscheid nemen zo.
Morgen of overmorgen wordt ze opgehaald.
Dan is ze definitief weg.
En definitief is heel erg lang.....

zou hij misschien de andere pony missen? waar is die eigenlijk gebleven? paarden kunnen enorm lijden onder scheiding, misschien die scheidingen achter elkaar maakt hem een beetje depressief?

Sandra van Bommel schreef op woensdag 17 augustus 2011, 15:07:

mss forum over idee heen... maar Bachbloesems...??
Myriam

In de schuur was de dazenval dus niet echt eng. Gisteren dat ik de dazenval weer op de wei zette en er mee aan kwam lopen, zag ik al gelijk dat mijn paard reageerde met opgeheven hoofd, veel blazen en prachtige danspassen.
dus dazenval net buiten de wei neergezet en paard aan het halster ermee naartoe genomen. Whaaa, dat wilde hij wel ( als ik er maar bij was ). Half uurtje ofzo bij de dazenval gestaan en hem wat lekkers gevoerd afentoe. Daarna los, en hij was niet eens gelijk weg.

vandaag had ik weer willen oefenen, maar we hadden al ander oefenmateriaal op buitenrit ---> een aanspanning. Ook erg eng. Maar ook dat is gelukt, we zijn er achteraan gereden.
Morgen weer dazenval oefenen. Er staat er ook eentje die hij vanuit stal en de rijbak kan zien, en natuurlijk zag hij die net gelijk toen ik hem even op stal zette na de buitenrit.
dus nog meer oefenmateriaal.

Beste Jacqueline,

Je hebt nu onnoemlijk veel verdriet.

Ik heb dat ook gehad toen ik mijn lieve schat moest laten inslapen. Ik heb ontelbare malen naast haar lichaam gezeten, geaaid, kon er niet bij dat ze er niet meer was. Tot mijn verwondering echter was haar lichaam na enkele dagen echter nog slechts een omhulsel voor mij. Dat wat het tot Indy maakte draag ik altijd bij me, in mijn hart. Ze heeft geen pijn meer, is vrij. En dat gun ik haar zo. Ik was gewoon opgelucht toen het lichaam dat haar zoveel jaren gevangen hield en zo ziek was, opgehaald was.

Ik hoop dat jij dit ook zo mag ervaren.
Denk aan alle mooie dingen die jullie meegemaakt hebben.

Veel sterkte gewenst.

Monique

Fem, ja twee merries. Grote paarden. Maar ik denk niet dat mijn echtgenoot akkoord gaat met het kopen van nog een paard.

Joop.... Hij treurde enorm om de dood van tommy. Eigenlijk is hij daarna nooit meer de oude geworden. Althans niet hier. Hoewel het natuurlijk gelijktijdig met zijn bevangenheid kwam... Maar hij en Tommy waren altijd samen.
Mogelijk mist hij nu de andere shet,maar die is dus van de mensen waar hij stond.
Van de ex vrouw om precies te zijn, die geen paard waard is (kijkt er totaal niet naar om)
Ze wil die pony niet verkopen (god weet waarom niet, want ze heeft er totaal sch** aan)
Bijkomend probleem is dat mijn man nog een paard niet ziet zitten. (als ik hen al zou kunnen overhalen... weet trouwens niet of het missen van die pony het grote probleem is... was nogal een bazig ding en ik had het gevoel dat ie daar al beetje depri was, maar weet het niet zeker)
Al helemaal geen HB pony.

Myriam... ik heb helemaal niets met bachbloesem. Wel een aantal keren geprobeerd op aandringen van anderen en omdat je open wil blijven voor alles, maar nog nooit resultaat bij gezien.

Allemaal bedankt voor het meedenken. Ik waardeer dat erg.

Heeeel veel sterkte met dit enorme verlies!
Je hebt gedaan wat je kon.
Ook even een dikke knuf voor Player.

Liefs Marsha

joop schreef op woensdag 17 augustus 2011, 13:22:


Zucht...
Jij weet net zo goed als ik en ieder ander persoon die er wat mee te maken heeft dat wat er in die add staat zever is.
Vind maar eens een goed lusi-veulen voor dat geld.
Degene die die add's (want er waren er meer) hebben gemaakt zou ik ook niet durven kwalificeren als fokkers...
Die paarden hadden nooit aangeboden mogen worden, al helemaal niet onder dergelijke beschrijving.

Heel erg jammer voor iedereen die wel goede bedoelingen heeft, want zulke dingen hebben wel degelijk negatieve gevolgen.
Meer zeg ik er niet over.