Lieve allemaal,

Het is inmiddels een jaar nadat ik me aangemeld heb op PN. Tijd om jullie te bedanken en misschien vinden jullie het leuk om te lezen wat het teweeg heeft gebracht.

Het begon allemaal op 4 dagen na mijn bevalling, ik lag nog op bed en was (eigenlijk) nog niet sterk genoeg om er langere tijd uit te blijven. Aan het eind van dinsdag 2 augustus 2010 mijn stalgenootje voor de deur, Bart doet heel raar. Ze legt het uit en ik concludeer daaruit dat hij een slokdarmverstopping heeft. Ze had voor het eerst die zomer even wat hooi op het land gevoerd. Hij heeft dat wel eens meer en dat is altijd met 10 minuten masseren weer verholpen. Dus ik zeg dat en ze gaat terug om te kijken wat ze kan doen. Mijn man gaat erachteraan. Het blijkt toch erger dan anders en zeg vraag mijn stalgenootje of ze de DA wil bellen en het verder voor me kan regelen. Ze belt haar DA en die komt eraan. Hij wordt in zijn lege stal gezet en met een slang door zijn neus duwen ze de prop verder. Helemaal weg krijgt hij het niet. Bart moet op stal blijven en de volgende dag moet het weg zijn, anders wordt het een rit naar een kliniek. Toen mijn man weer thuis was, hoorde ik het hele verhaal. Het was allerminst vriendelijk gegaan. De DA was bang voor Bart en Bart daardoor erg in paniek. En die 750 kg kan erg tegen je werken. (Voor degenen die Bart kennen, toen herkende je hem niet) Ik was er dus helemaal niet gerust op en heb mijn moeder gesmeekt om me met de auto de 150 meter naar stal te rijden, zodat ik met eigen ogen kon zien hoe het met hem was. Bart was blij me te zien, maar wat had hij het slecht, het was nog steeds verstopt. Ik heb heb vertroeteld en bij hem gezeten en gehangen. Toen moest ik echt weer naar huis. 's Nachts zijn mijn ouders nog heen geweest om te kijken of het niet verergerde, gelukkig ging het niet slechter, maar echt beter ook niet. De volgende ochtend ging mijn moeder weer heen, ze heeft weinig kijk op paarden en kon ook niet echt zeggen of het nou goed ging. De verstopping leek weg te zijn. Maar echt stralen deed hij ook niet. Ik heb toen mijn eigen DA gebeld en die is langgekomen. Hij zag niks vreemds, goede temperatuur, goede oogopslag en Bart mocht een paar uur later weer voorzichtig eten, gras wel te verstaan.
Aangezien het toch nodig werd om hooi te gaan voeren ben ik op allerlei manieren hooi gaan geven. Lang weken, kort weken. Kort stengelig hooi, lang stengelig hooi. Het slikken ging moeilijk. Tot het weer raak was. Mijn eigen DA er weer bij. Gelukkig kon ik er inmiddels zelf ook bij zijn. Zij zoog de prop eruit met een slang. Al gauw was het verholpen, met nagenoeg geen stress.
Inmiddels maakte ik me steeds meer zorgen om mijn lieverd. Ik ging ook biks proberen te voeren, zelfs dat slikte hij moeizaam weg. Tijd voor nader onderzoek.
Ik ben met Bart naar de kliniek gegaan voor een endoscopie. Daar werd geconstateerd dat zo'n ruime 20 cm slokdarm verlamd was. Oke, en nu? Van de DA kreeg ik het advies om alles in slobbervorm te geven. Senioren voer. Ik zag wel in dat Bart daar nooit de winter op door zou komen, dus zocht ik hulp. Ik zocht hulp bij dierenwinkels, kennissen en op het TREC-forum. Op het TREC-forum was het Suzanne die me naar PN verwees. Daar ben ik haar eeuwig dankbaar voor, zonder haar (en dus jullie) weet ik niet of ik mijn lieve Bart nog had gehad.
Jullie adviseerden oa bietenpulp en grasbrok. Zelf ben ik ook nog Compactgras van Hartog gaan voeren uit te speciale voerbak met nog verfijndere mazen dan normaal. Echt kippengaas maat. Dat ging. Hij werd dikker en kon zo de winter door. Na een paar maanden kreeg Bart het voor elkaar om het rooster van de Compactgrasbak af te werken. Hij stond dus puur en met grote happen het droge Compactgras te eten. De hele nacht heeft hij staan bunkeren en... niks aan de hand!!! Langzaamaan ben ik toen ook weer hooi gaan voeren en het is tot nu toe nooit meer een probleem geweest.
Ik heb het mijn DA voorgelegd, hij denkt dat het dan toch geirriteerd moet zijn geweest en dat het genezen is. Ik vermoed dat die irritatie voort is gekomen uit de eerste behandeling, dat die DA de prop heeft doorgeduwd.

Maar goed, dan ga je verder lezen op het forum. Al snel was ik erachter dat ik eindelijk meer mensen had gevonden die ook bitloos rijden. Ik deed dat ook al jaren en was in deze omgeving wat dat betreft een redelijke pionier. Maar ik had al wel wat mensen aan het bitloos gekregen. Dat je zo merkt dat je meer raakvlakken hebt met het forum, maakt dat je vaker komt en blijft komen.

Inmiddels heb ik de cursus NB (bij Arabesk) gevolgd (hij stond wel al ijzerloos) en bekap ik Bart zelf, met zo nu en dan controle door een prof.
Bart is verhuisd en is van stalpaard tot 'PN-paard' gedoopt. Hij staat nu 24/7/365 buiten met schuilgelegenheid. Het hele jaar door weidegang, een paddock met zand en beton. Hij krijgt slechts hooi, gras, water en een liksteen.
Verder woont hij bij 2 merries, een IJslander en een NRPS D-ponytje.
Hij zit super in zijn vel en wordt nu alweer Beer. (Zo heette hij vroeger, ik had het wel zo willen houden) Hij hoeft eindelijk niet meer geschoren te worden.
Wat ik heel bijzonder vind en niet zo goed kan verklaren, is dat hij de leider is. Bart is nog nooit leider geweest, stond zelfs altijd (bijna) onderaan. Maar nu is hij het toch echt en volgens mij bevalt het hem wel. Hij doet het netjes hoor, maar hij heeft de dames echt onder de duim!

Ik heb hier ook een gezellig boscross maatje gevonden! Christel het was gezellig!!!

En door de combi van TREC en PN heb ik ook al heel veel van jullie ontmoet, waar ik, al zeg ik het zelf, gezellig contact mee heb.

Het is een heel epistel geworden. Maar zo zie je maar, wat er in een jaar kan gebeuren!
Voor iedereen van hier, heel heel heel erg bedankt!

Liefs Marsha

e m kraak schreef op zondag 28 augustus 2011, 18:57:


En anders druppel je toch kaardebol tot je een ons weegt? Wat heb je te verliezen?

Ik behandel paarden met o.a. acupressuur en kom bij veel maneges/stallen waar paardeneigenaren weinig invloed hebben op het voer wat hun paard krijgt. wat is jullie ervaring met het voermerk hugho? Ik ben druk bezig met het overtuigen van mijn klanten van het feit dat continue ruwvoer het beste is wat betreft voeding. Helaas wordt er op veel maneges standaard brok/bix gevoerd, en ben ik op zoek naar een voermerk/soort dat enigszins tegemoet komt in de energievoorziening wat normaal uit ruwvoer komt.Wetend in mijn achterhoofd dat het niet te vervangen is...) Wie deelt zijn ervaring!

Geertje schreef op zondag 28 augustus 2011, 18:46:


Ik heb dezelfde syptomen idd..........door de overgang

margriet lenting schreef op zondag 28 augustus 2011, 23:16:


Ik denk dat je weinig respons krijgt over dit voermerk op dit forum. Je kunt zelf de informatie opzoeken en de verkooppraatjes erover lezen. Zelfs de kruidenbrok bevat 24% suikers en zetmeel. En dan de flauwekul over speciaal voer voor verschillende rassen. Dus je advies moet zijn: uitsluitend ruwvoer. Verder natuurlijk de paarden verlossen van de stalopsluiting Dat geeft stress, dus problemen en de zg. "stalondeugden". Kun je wel acupressuur gaan toepassen, maar dat is symptoombestrijding als de basisbehoeften van een paard niet in orde zijn. Het rijtechnische gedeelte met bitgebruik, zweep en sporen is ook een vrij normaal verschijnsel op maneges. Ook daar kun je pijn en stress aan verbinden. Alles hangt met elkaar samen.

Het lijkt mij zeer frustrerend om zo te moeten werken overigens. Door de paarden met acupressuur te behandelen geef je misschien weer even verbetering, maar in wezen werk je mee problemen in stand te houden.

AnneLise schreef op zondag 28 augustus 2011, 13:12:


tip 1
Het lijkt mij goed eerst eens een andere mens te clickeren, je pa bijvoorbeeld
Je kunt dat om de beurt doen zodat je allebei leert clickeren, maar vooral ook leert hoe het voelt om geclickerd te worden. Dat gaat zo:
Je neemt een beweging (bijvoorbeeld achter het oor krabben, of linkerbeen optillen, of neuspeuteren, of gaan zitten, of verzin maar wat) in gedachten die je het "proefdier" wilt leren. Vergeet vooral niet dat je kunt clicken als je proefdier een begin van een mogelijk goede beweging maakt, want de click bevat dan informatie voor je proefdier waar je iets dichter mee naar je doel komt!
En het is erg leuk om te doen, we zien de filmpjes vol plezier tegemoet

tip 2
Om je online te kunnen helpen zou het beter zijn je filmcamera gewoon te laten draaien vanaf dat je een nieuw clickdoel hebt, dus het begin, tot aan het resultaat zodat we training zien! Piet heeft dit ook al 2x getiept.

Hoi Martina,
Ik heb ervaring met 'dubbele zool' na hoefzweer.
Die dubbelheid is gevolg van een zweer, een wond dus, en zit nooit over de hele hoef. Zit alleen aan de kant van de zool waar de zweer gezeten heeft.
Daarom mijn advies: blijf bij het bekappen de zool van de gezonde, niet aangetaste helft van de hoef volgen.

Coralie schreef op maandag 29 augustus 2011, 7:25:


Hallo, Coralie,

Mijn ervaring is dat een dubbele zool ook over de hele zool kan zitten. Het is inderdaad zo dat het wel vaak maar aan een kant is. Na enige tijd zie je vanzelf of het bij een kant blijft of dat er nog meer loslaat.

Monique

Gewoon een stimulerend berichtje uit een mailgroup geplukt op de maandagmorgen

Janet, I have been with this group for a while and occasionally need help understanding some questions that come up for various founders I work on. I have had a lot of success in the last dozen or so horses I've worked on. I have only had two client horses end up being put down over the last seven years because there was no positive change despite what was done including diet and trimming. The horses were just too far gone.
But most of the others really come around quick after a few conservative but beneficial trims. One mare I've worked on for about a year now had been foundered for at least 15 years of her life before I met her. She is sound and happy now due to the owner listening to my advice about diet and exercise and frequent monthly trims to get ahead of the heel growth. I also have another mare that the owner did x-rays on three different occasions showing how the barefoot trim was helping the new growth come in connected and how the new capsule growing in was parallel to the coffin bone at the coronet band once the foot was balanced. That client is getting that same mare x-rayed this week to show the final results of trimming a balanced hoof. The mare was rotated 10 degrees in the fores and 1-2 degrees in the hind and is now totally sound. Even the vet that did the x-rays was pretty amazed at the progress and has since started referring me to clients. Finally a veterinarian who is seeing first hand how barefoot really can help instead of slapping a shoe on a hoof.
The one thing I focus on is diet, diet, diet...no matter the cause of the founder. There was obviously something that upset the apple cart like a drug interaction...but how close was that horse to foundering anyway? Subclinical laminitis may be going on but there is no obvious lameness. Add one more stessor to the mix and then you have a full blown episode. I think eliminating all possible feeds that add to the inflammatory response should be something to consider. Maybe even a grazing muzzle.
Everything that Tarn said is right. I have used many of her suggestions and trim the hoof to where the outer wall is passive to the ground and the sole is touching the ground. You would be amazed at how fast the hoof will heal when it is stimulated by the ground contact and starts developing concavity. The stress on the outer wall is lessened and the blood flow to the bottom of the coffin bone is restored once the heel is lowered and the pressure on the toe is removed.
I will be following this thread with interest. I have two Welsh ponies to trim tomorrow that are both foundered and have been in trouble for a long time. I was a last resort after the farrier she was using didn't want to show up anymore. I believe a lot of farriers don't truly understand what founder is or how to treat it. They get discouraged because the horse isn't getting any better and just give up. I jump at the chance to work on these horses. I love seeing the progress. It still surprises me every time they improve.
Jenny
Montgomery Barefoot Trimming

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Geertje schreef op zondag 28 augustus 2011, 18:56:


Gaat het ook om een Konik? Hoe oud was hij of zij voordat hij of zij naar jou kwam?
Traviata kan ik nu op heel haar hoofd aanraken, ook haar hals lukt en haar rug gaat ook nog. Ze spreekt alleen paardentaal en kent totaal geen mensentaal (lichaamstaal).
Ik oet alles heel langzaam doen, snelle gebaren of bewegingen schrikt ze wel van. Aan een halstertouw volgt ze me wel, achteruit stappen op mijn vraag, vindt ze niet leuk, dan gaan haar oren plat en zou ze me liefst willen bijten. Ze doet het wel....Haar voorbenen kan ik aankomen tot de knie en niet lager. haar achtehand is veboden terrein. Ze haalt oook uit als ik aan haar achterbenen wil komen. Haar kont en staart begin ik soms heel vluchtig te kunnen aanraken. Ik kan aan haar halster prutsen, vliegenfrennekes aan en af doen.
Ze komt zelf naar me toe als ik haar geen aandacht geef en staat graag bij me, zolang ik haar maar niet aanraak, ze geniet al wel van aaitjes en gekrabbel aan haar hoofd en hals.
Verder is ze super wantrouwig.
Al het nieuwe wantrouwt ze, snapt ze niet. Ze kan me zo aankijken van wat wil je nu eigenlijk van me....ik probeerde haar toen uit aan een longe om haar de beginselen uit te leggen....
Ze is heel lief en heel puur....maar of ik iets ga kunnen bereiken, ik heb geen idee. Een 5-jarige dat zo groen is als een klein veulen....altijd in vrijheid heeft geleefd...
Ik zou graag meer lezen en leren van jouw ervaringen, Geertje. heel graag zelfs. Als je het liever over mail doet, mij ook goed. Ik hoop veel over je ervaringen te horen. Moest Traviata blijven, dat ik meer een idee heb waar ik aan begin. Of het wel spek voor mijne bek is....