angelique hage schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 12:01:


Mensen hebben toch echt een bit in hun hoofd he, ipv hersenen....
Laatst was onze Tinka (hond) ervandppr gegaan op de wei, ik had het eigenlijk nog niet gemerkt dat ze ribbedebie was maar werd geroepen door twee vrouwen die een eindje terug met hun paarden stan. Natuurlijk kwam het gesprek op de paarden en ze vonden het zo super om te zien hoe ik altijd zo "zen" op mijn paard voorbij kom gewandeld - ze moesten haar eens in het bos zien - en ja , zonder bit dan ook. maar ja, ik heb dan ook wel een heel rustig paard, zeiden ze. Op die van hen konden ze echt niet naar het bos, eerst in de piste maar wat manieren leren.....want levensgevaarlijk was het. Ik had maar geluk......

@ Monique, die Lily van je is een prachtig paard zeg, laat niemand je iets anders vertellen!!

Arabesk schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 10:56:


En de reining....

Martina schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 12:45:
Ja ok, had ik nog niet over nagedacht.
En ik veronderstel dat hun definities herbekijken niet zo simpel zal zijn...


Helaas, ik zou niet weten waar beginnen...
Hopelijk gaan meer en meer mensen overstag bij de clubs zelf, zoals jullie of jullie kinderen. Want daar zal het moeten beginnen denk ik. Helaas zitten er dan nog zoveel mensen op maneges waar ze het in Keulen horen donderen als het over bitloos gaat. En er zijn véél maneges... En als je van jongs af aan (zoals ik en de meesten waarschijnlijk) niet beter weet dan dat er een bit in moet wordt het moeilijk(er) om de overstap te maken.
Ikzelf wist ook niet beter dat dat het mijn rem was. Speciaal een scherper bitje om buitenritten te maken omdat ik bang had dat ze ervandoor ging Hoe graag zou ik niet mijn paardje van vroeger nog eens weerzien/berijden om te ervaren wat ik bitloos zou kunnen bereiken. Zij was vreselijk sterk en mijn armen waren vaak lam als ik gereden had. Maar ik was 13 en luisterde naar wat me verteld werd door de rest! Gelukkig ben ik niet met dezelfde ideeën volwassen geworden, en leer ik (dank u internet) altijd weer bij. Ook mijn pa was het zo gewend, ik heb echt nooit ergens gehoord dat je bitloos kon rijden. Ik vrees dat het gebruik van het bit echt wel heel diep geworteld zit. Hopelijk groeit de groep bitlozen toch nog sterk aan.

Martina schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 12:18:




Je hebt gelijk, ik doe de groep juryleden die er wél toe overgingen met mijn formulering te kort. Maar waren dat er dan echt veel?

Martina schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 12:45:




Ik weet niet of het nou zo verstandig zou zijn als de bitloze ruiters zich apart zouden organseren. Nog afgezien van de eilandjes-cultuur die je daarmee krijgt, blijft bitloos dan iets "bijzonders" en volgens mij is het nou net dat bitloos "normaal" moet worden. Bovendien, doordat de bitlozen zich onder de bitrijders mengen, kunnen die laatsten met eigen ogen zien dat een bit volkomen overbodig is.
Ik denk dat de "voorvechters" zoals Martina (en eigenlijk ook mijn dochtertje) heel veel weerstand ondervinden (waarvoor mijn ) en hoop dat we daar over enige tijd met een glimlach op terug kunnen kijken, zo van "dat het ooit zó was". Zou mooi zijn, toch?

Marry22 schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 11:28:


Deze DA heeft kennelijk net veel kennis van zaken. Dus zijn raad kan je in de wind slaan. Ik zou zo'n paard gerust kopen, 24/7 buiten op zo'n groot terrein, alleen dat al helpt om de hoeven sterker te maken en om hem gezond en fit te houden.


goe

angelique hage schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 13:23:

Dat zou prachtig zijn, inderdaad! Hopelijk komt die tijd eraan.

Ik vind het al heel wat dat je je buurvrouw op liet stappen, en erop liet zitten ondanks haar stugheid te veranderen/naar jou te luisteren in het begin.
Nou ben ik misschien een zeikerd, ik laat vrijwel nooit iemand anders op mn paarden.
Ooit kwam de vorige eigenaar van Joe hem nog eens opzoeken en gingen we naar het bos, en mocht zij ook even van mij erop. (zij heeft met hem dressuurwedstrijden tot de M gereden en springwedstrijden gewonnen).
Ik liep ernaast en gaf alleen commentaar als; teugels LOS (nouja, aan het gespje vasthouden), benen ERAF, hij loopt zelf wel! Het arme kind durfde nauwelijks nog te bewegen!
Ze deed het gelukkig wel precies hoe ik het zei, maakte er nix van.

Petje af hoor, dat jij zo je best doet haar 'om' te krijgen!
The horse is never wrong

angelique hage schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 13:14:

De getallen weet ik niet meer. Het is wel zo dat deze groep bitloos gekwalificeerde juryleden natuurlijk al wel voor bitloos open stond, anders waren ze dat niet gaan doen.
Ik vraag me af hoeveel knhs ruiters hier op PN zitten... Ben er zelf niet eens één

Martina schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 14:07:


Er hebben ook verschillende eisen aan de bijscholing gezeten, zoals een minimumleeftijd... Dat snap ik niet...

Merel Stoffers schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 14:12:


Da's toch hetzelfde als wat ik eerder in deze draad schreef over mijn afwijzing als jurylid springen: de juryleden die hier doorgaans aan de ring zitten zijn tussen de 70 en de 80. En ik wordt afgewezen omdat ze mijn wp "niet kunnen vinden" (ja, ja... ). Terwijl ik morgen een foutloos B-parcours kan voorrijden (wat ik hen voorgesteld heb). Wil ik die bejaarden ook wel eens zien doen

Martina schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 14:07:


Nou, ik geloof dat dat er toch wel een aantal zijn.
Ik ben ook lid van de knhs, via de rijverenigen waar ik bij reed (voordat ik overging op bitloos), maar eigenlijk nu nog alleen om te kunnen starten in dingen als bv de Broekelo-cross en de Bussloo-tripatlon. En mijn kinderen dus ook, want die rijden ook knhs-wedstrijden.

Dunne zolen hebben het zwaarder te verduren wanneer je recreatief rijdt dan wanneer je slechts op egale dressuurbodem rijdt. Op straat, in het bos, over de kluiten en in de berm is de bodem veel ongelijker en worden er zwaardere eisen gesteld aan de hoeven. Dus dat advies snap ik dan niet.
Feit is wel dat de hoeven zullen verbeteren wanneer ze blootgesteld worden aan allerlei soorten bodems, meer dan wanneer ze alleen op een eenzijdige dressuurbodem lopen.
Een hoef wordt zoals de bodem waarop hij leeft.

Fem schreef op dinsdag 30 augustus 2011, 13:50:


Mijn buurvrouw is verder niet verkeerd, gaat erg lief en rechtvaardig met dieren om. Helaas wat vastgeroest in haar manier van rijden. Vandaar dat ik het met haar nog wel wilde proberen. Ik ben ook een zeikerd hoor, als het om mijn dieren gaat....

Goh.....Dat nauwelijks nog durven bewegen komt me bekend voor... Maar mijn buurvrouw heeft de tanden opelkaar gezet en doorgezet. Ze weet hoe belangrijk Liltje voor me is en dat het een voorrecht is dat ZIJ erop mag.

Monique