O Monique, wat een verhaal. Ik wist niet dat het na Indy nog zo hard in je zat! Je hebt wel een goede lerares getroffen toen, en wat mooi dat je het nu zelf ook weer kan doorgeven, het cadeau!

Hoi Geertje,

Je bent wel heel eerlijk over je capaciteiten Daar ligt de oplossing nochtans wel denk ik. Als je timing nog beter is, als je telkens het juiste beloont, als je pony bij je WIL blijven dan komt het goed.
Bij Parelli is dat naar je toe komen een graadmeter van of je het goed doet. Als je twijfelt of je de juiste trainingsbeslissing maakt: kijk naar je paard! Uiteraard op het moment zelf, maar ook: als hij de volgende dag weer op je toe komt gerend voor meer, dan was het goed. Heeft ie minder zin... dan weet jij dat je iets moet veranderen. Het gaat niet om het vangen op zich. Het gaat om alles wat er gebeurt eens hij gevangen is.

Dit gezegd zijnde is het wel mijn ervaring dat eens een paard geleerd heeft dat hij sterker is dan de mens hij dat altijd blijft weten én gebruiken vanzodra hij het nodig vindt. Dat geeft je dus véél minder ruimte voor fouten. Ik ken enkele Parellipaarden die vroeger geleerd hebben dat ze zich kunnen wegtrekken. Ze doen het haast nooit meer, maar voor de eigenaren is het eigenlijk de hele tijd alsof ze met hun paard in vrijheid werken. De lijn is er wel, maar ze weten goed genoeg dat ze er niks mee kunnen afdwingen.

Mijn plan voor deze pony zou zijn...
- catching game leren: paard leren jou te 'vangen'. Je wandelt naar hem toe, niet in een rechte lijn maar in boogjes. Begint hij weg te stappen dan blijf jij even snel doorstappen, richting zijn achterhand. Staat hij stil: jij stopt. Kijkt hij naar jou: jij gaat achteruit. Komt hij naar je toe: je gaat nog verder achteruit. Staat hij weer stil: probeer één pas er naar toe, en dan weer zie begin. Wat slordig opgeschreven maar dat is het ongeveer. Geen ogen op jou = druk zetten (naar hem toe blijven stappen), één oog = minder druk, twee ogen = geen druk.
- wanneer je bij hem staat: friendly game. Kan je hem overal aanraken? Kan je hem overal aanraken met een touw? Een touw is een goeie massage-tool... Met het halster? Halster rond z'n gezicht? Touw achter z'n oren? Porcupine game aanleren zonder dat het halster al vast (sink or swim, dat wil je niet) aan is. Neus in het halster = snoep. Halster aandoen? Meteen terug uit! Halster aandoen, één pasje meelopen, snoep, terug halster uit.
- halster aandoen om hem ergens naartoe te leiden wat hij leuk vindt. Lekker gras op de andere wei, etensbak die miraculeus gevuld is, nieuwe plak hooi... Je kan zelfs het water op de wei met een omheininkje onbereikbaar maken en zoveel keer per dag als je nodig vindt dat ze drinken (zelf zou ik 4 keer doen, en niet midden zomer) de paarden halsteren en er naartoe leiden.
- terug je grondwerkdingetjes oppakken (bekijk Piet z'n DVD, kijk naar alle info gratis op parelliconnect.com" target=_blank>www.parelliconnect.com ), maak het leuk voor hem, werk aan jezelf en speel met je paard!

Vriendelijke groeten,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 14 september 2011, 17:37:


Dat wist ik ook eerst niet.....
De laatste jaren met Indy waren gewoon ongeloofelijk zwaar, eigenlijk te zwaar. Maar je gaat maar door, omwille van Indy, het moest gewoon.

Mijn trainster is een ontzettend zonnig persoon die zoveel begrip heeft. We hebben elke keer weer om kleine stompzinnige dingen ontzettend kunnen lachen. En dat werkt erg bevrijdend.

Monique

Je bent niet de enige die zo enorm op zijn maatje(s) gesteld is! En zeker hier niet.
Gelukkig is het nare randje eraf en blijft gezonde oplettendheid over.
Knap dat je het hier hebt opgeschreven.

(Ik mis een knuffelsmiley)

Liefs Marsha