Maartjen schreef op woensdag 21 september 2011, 9:53:

Ja denk dat je daar gelijk in hebt.


Grappig he, die handigheidjes die ze ontdekken. Gelukkig zijn beide ponies geen slopers, dat scheelt :).

Heb nog wat verder gelezen en ben tot de conclusie gekomen toch te moeten proberen het hooi altijd beschikbaar te hebben, moet het dan maar zo moeilijk mogelijk maken. Wat Cindy schreef zette me aan het denken. Op het gras nemen de ponies wel eetpauzes. Dus als het hooi echt altijd beschikbaar was, dan zouden ze theoretisch dan toch ook pauzes moeten gaan inlassen.
Dit wordt ook onderschreven door Ove Lindt, op slowfeeding.com. Aangezien Ove heel erg veel ervaring heeft met types slowfeeders, ga ik ook voor de methode die hij uiteindelijk na jaren heeft gekozen: een los net over hooi in bak. http://slowfeeding.com/feedertheory.htm

Ben benieuwd, moet misschien wel dubbele netten met heel kleine maas gaan gebruiken, maar hoop dat het me toch eens gaat lukken.

@ Marlies, bedankt voor de link!

* * *
Paddy & Murphy, mijn heldjes op blote voeten

ze zijn super, zien er goed uit, leuk filmpje weer!

Eenmaal een arabisch volbloed paard wil je niks anders meer, helemaal de angel-paardjes
Groetjes!

update,
Vanmorgen was het nog dikker geworden. Dus de DA laten komen.
Wat blijkt? Er was nog een klein wondje, zowat een halve cm groot en daar zit een ontsteking in. Ik had dat wel gezien maar geen aandacht aan gegeven omdat het alweer dicht was D De DA vermoedt dat ze zich aan een takje of iets bezeerd heeft.
DA heeft het opengemaakt, schoongemaakt (er zat pus in), AB ingebracht. Er moet geen verband op. Nu moet ze nog 2 dagen AB spuiten krijgen en dan verder orale AB. En de ontstekingsremmers blijven geven.
Je ziet aan Pav dat ze zich met al die medicatie al weer wat beter voelt.
Op de wonde aan de zwilwrat zit al weer een mooi korstje, 't is anders dan een gewoon korstje, dus ja die zwilwrat lijkt zich dus te herstellen.
Voorlopig dus ziekenverlof voor mevrouw.

Groetjes Lena,
(grandioos bitloos )

Inderdaad daar gaat het echt niet om. Het gaat om de veiligheid en comfort van de paarden.
2 goeie argumenten tot nu toe. Het sloopgedrag van paarden en het glad kunnen worden van de helling! Nog niet aan gedacht, heel goed argument!
Zal misschien toch maar voor de traditionele schuilstal gaan. Maar bijkomende argumenten blijven welkom hoor.

Hoi
Ans, heb je Tempete al (moeten) en kunnen vervoeren ondertussen?

Moest het nodig zijn: wij hebben nu ook een trailer waar Tempete langs de zijkant op de trailer kan en er dus geen achterstang aan te pas hoeft te komen.

zie www.equi-trek.be

Je weet ons te vinden he...

Grts

*******************
Eva Saegerman
clickertraining.be
paardentaxi.be

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 23 september 2011, 9:06:


Goed bezig zou ik zeggen!
Mijn eigen ervaring is dat het echt wel lang duurt eer de negatieve associatie weg is, ook niet zo verwonderlijk als je bedenkt hoeveel keren ze al 'slecht' zijn opgezadeld tov. het aantal keer dat jij het nog maar 'goed' hebt kunnen doen.
Mijn Lolita was tien toen ik ze kocht, initieel was het zadel dat ik voor haar had ook niet super (besef ik nu achteraf), intussen tien jaar en drie zadels verder en ik besefte naar aanleiding van deze draad dat Lola al in tijden (hoe lang? maanden? jaren?) niet meer zuur doet bij het opzadelen. Wat heeft er geholpen...
- nu hebben we echt wel een super comfy breed zadel
- het advies van Pat Parelli om als je paard je wil bijten onverwacht met een wortel klaar te staan
- tot vandaag toe 'betaal' ik voor opzadelen, ttz. er komt een bridge + voer bij specifieke onderderdelen van het opzadelen. Ik ben nogal geneigd niet te belonen voor dingen als vooruitkijken of wat dan ook van 'afleidingsmaneuvers', ik beloon voor resultaten, zijnde:
1. zadeldoek ligt op rug
2. theraflex ligt er op
3. zadel er op
4. elke keer dat ik aansingel
Ik doe dit met Huppel trouwens ook en haar kan ik (net als Lolita) opzadelen zonder halster - enkel als het westernzadel erop moet neem ik toch maar het halster... ik heb maar één kans het er op te krijgen en dan is mijn kracht op (zwaar zadel! hoog paard!).
Je zou denk ik ook (zoals hier al geschreven werd) kunnen het hele opzadelen associeren met een super jackpot, dus een heerlijke graasplek, nieuwe plak hooi, emmer voer als je dat geeft. Kwestie van je counterconditioning nog effectiever te doen.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Nancy was ook altijd bijterig of oortjes in de nek... vooral wanneer ze een wintervacht heeft. Zomers ging het ietsje gemakkelijker.

Niet dat ze echt bijt, meer dat ze laat weten 'dit is niet leuk'.

Toen we haar kochten ruim 4 jaar geleden zadel meegekregen. Was te klein, dus direct ander zadel wat beter past.

Sinds afgelopen voorjaar na een massage (via de advertentie die hier stond op het PN) is het totaal over. Haar schoft bleek vast te zitten. Zaten enkele punten vast die niet vanzelf beter worden. Door de massage (behoorlijk diep met de vingertoppen) wat ze niet leuk vond, daags erna was ze nog behoorlijk chaggie... is het over! Zadel erop, aansingelen... geen spoortje meer van oortjes in de nek of bijterig gedrag.

heey ,dat is grappig.
Lees dus dat parrelli met een wortel klaarstaat en dat heb ik ook met anda gedaan . Kan haar nu gewoon zonder de hele tyd omkijken,narrig zijn opzadelen.Maar ze krijgt nog steeds haar reepje wortel. ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Hoi Eva,

Daar zal ze wel op gaan, ben ik ondertussen achter.

Ze is al weg geweest hoor en terug ook al weer. Deze mensen hebben haar vervoerd:
http://www.horse-transport.nl/
Met zo'n reuzending als op hun homepage staat.
Ik heb het geluk niet al te ver van Brussel te wonen en dat dat bedrijf toevallig gevestigd is in de buurt van het dorp waar Tempête heen moest. Anders is dat waarschijnlijk ook niet te betalen. Maar nu wilden ze haar wel meenemen als ze plek vrij hadden en in de buurt passeerden.
We hebben Charly uiteindelijk ook met hen heen en weer gestuurd. (Terwijl we die ook best zelf zouden kunnen vervoeren.)
Maar het heeft zo zijn voor en z'n nadelen.
Het is makkelijk uiteraard om gewoon je paard te overhandigen en zelf thuis te blijven. En voor dat geld konden we zelf niet rijden.
T'is ook erg comfortabel reizen voor de paarden.
Maar het is allemaal wel erg krap gepland. (Met wat pech bellen ze pas een uur van tevoren dat het paard klaar moet staan.) En je moet er niet mee inzitten dat je misschien tijdelijk (=enkele uren tot enkele dagen) niet precies weet waar je paard uithangt.
Pête is een nacht 'vermist' geweest. (Niet echt natuurlijk maar zowel ik als de bestemming wisten niet precies waar ze was.) En Charly heeft op de terugweg meerdere dagen op dat transportbedrijf gestaan omdat haar transport afgestemd werd op een transport uit Australië en daar waren douaneproblemen mee.

Dus wel leuk om te weten dat er ook een alternatief is wat een beetje beter te doen is qua planning etc...

Pête hebben ze overgings teruggebracht met zo'n B-vrachtwagentje waar ze ook zijwaarts op moest en dan achterwaarts stond. (Privé-transport voor de dame )
Ik was erg verbaasd om dat ding de oprit op te zien rijden want ik was helemaal niet zeker dat ze op zoiets op zou gaan. Maar schijnbaar dus wel.
Volgens de chauffeur was ze niet lastig geweest met laden. Hij had een beetje staan klungelen omdat ze wat aarzelde en hij alleen was met laden, zei hij. Maar volgens hem liep ze er daarna gewoon op.
Ze stond ook erg relax. Hij had die schotten al open gezet toen hij opeens iets anders ging doen. En paard bleef gewoon staan koekeloeren en deed geen pogingen om er zelf af te lopen tot hij haar kwam halen. (Ikke dubbel verbaasd. )

Over trailers denk ze trouwens nog steeds hetzelfde.
Ik kan haar ondertussen wel laden zoals Eddy Modde het doet en ze blijft ook al langer staan. Maar die stang erachter is nog steeds een brug te ver.

Groetjes
Ans