Hey katrientje,

Ik ben er nu ook he... hihi...

Tot binnenkort nogeens.. wandelen met de doggies?

doei

Hallo
onze ponyruin (7j) vertoont een waaier aan 'onaanvaardbaar' gedrag tijdens een wandeling bij het zien van andere paarden (andere ruiters / koetsen / paarden in de wei), zoals luid hinniken, luid briesen en staart vaandelen en 'huppelen'. Het is moeilijk om de aandacht bij de ruiter te houden en z'n gedrag houdt meestal nog een poos aan, terwijl de andere paarden al een tijdje uit het zicht zijn.

Soms neemt hij zelfs een klein sprintje (voeten willen bewegen in opgewonden toestand), maar hij kent de one-rein stop, gelukkig.
Andere paarden in de weilanden doen er meestal nog een schepje bovenop, onze pony wakkert ze dan aan door z'n gekke kuren, party time in hun wei !

Om zo te wandelen, is niet echt verkeersveilig, veel verkeer is hier wel niet, maar toch....Meestal komt het erop neer dat ik even afstap tot de rust wat terugkeert, maar is dit een blijvende oplossing?

Vorige week hield ik wel vol te blijven zitten en ik concentreerde me op de weg waar we naartoe gingen, ik bleef heel rustig, maar toen sprong hij alsnog opzij en belandden we in het grachtje naast de weg.

Omdat hij gewend is dat ik er even naast loop bij stress of zo....??het leek echt of hij me meedeelde 'en wanneer stap je nu even af he..?' Ik ben toen uiteindelijk wel afgestapt omdat we moeilijk uit het grachtje geraakten, en toen we eruit geploeterd waren, ben ik er direct terug opgestapt (toen was hij wel 'afgekoeld' en we mankeerden beiden niets)

De pony reageert ook opgewonden op fietsers die voorbij komen, zeker indien deze met een snelheid naderen en voorbij gaan (het is hier een populaire streek voor mountainbikers en wielrenners), dan sjeest hij er graag achteraan (hier gaan we weer....one-rein stop is het enige wat hem tegen kan houden)

Allemaal een beetje bizar deze situatie, als ik hem rijdt (in de piste in onze wei / er zijn nooit andere ruiters bij ) is hij super braaf en heel rustig. Ook tijdens grondwerk is hij heel rustig en gehoorzaam.

Tijdens de eerste 2 jaar dat ik hem heb, hebben we enkel buiten gewandeld aan het leidtouw, om hem aan alles te wennen : dan deed hij soms wat schrikkerig, maar was steeds goed handelbaar en bleef met z'n aandacht bij mij. Hij gaat nu een dik jaar onder zadel, en zolang we geen paarden en/of fietsers zien doet hij het super goed!
En raar maar waar, nu lijkt het of er meer en meer ruiters / fietsers zijn tegenover vroeger ...

We zijn nu bezig te proberen z'n instinctieve gedrag om te buigen, en de aandacht op de ruiter te houden, en dit in samenwerking met een lesgeefster.

We zijn nu vooral met anti-schriktraining bezig geweest, om het vertrouwen te vergroten.
Met voorwerpen zoals oude autobanden, plastiek zeilen, skippybal, takken ,.... die slepen we oa mee aan een touw tijdens leidoefeningen, en dat gaat goed. (pony meeleiden aan leadrope en met de andere hand de voorwerpen meetrekken aan lang touw) Zo geraakt hij vertrouwd met bewegende zaken achter hem, en dat gaat goed. We laten hem veel kijken en onderzoeken.
Het gebruikelijke grondwerk (oa 7 games) doen we ook (nog steeds)

Volgende week komt de lesgeefster en ze gaat haar eigen paard meebrengen om onze pony te leren hoe zich aanvaardbaar (in mensenogen... ) te gedragen in het zicht van een vreemd paard.
Weet wel dat onze pony altijd met 2 andere pony's in de wei staat (24u/7d), en dus geen gebrek heeft aan sociaal contact.

Nu mijn vraag : hoe pakken we dit aan? Voor de lesgeefster is dit ook de eerste keer dat ze haar eigen paard gaat meebrengen naar een les....
We horen heel graag wat inspirerende tips, ik ga er van uit dat m'n lesgeefster ook al wel wat ideetjes heeft, maar ik wil me ook al wat 'inleven' op voorhand.
Ik ga ervan uit dat ons paardje op het eerste zicht wel wat gek gaat doen (de les vindt plaats op ons terrein)
Ik hoop dat de lesgeefster het ziet zitten in de toekomst om samen op pad te gaan, met haar cool paard als eerste op weg...
en dat ik weldra op wandeling kan zonder "ja, maar als...." in mijn hoofd, daar kijk ik echt naar uit!

bedankt voor de tips!
Helen

Ik ben absoluut geen chemicus, maar 10% van een mineraal, namelijk magnesium lijkt me veel te veel, in ieder geval voor de meeste paarden. Misschien is het voor insulineresistente paarden te weinig, maar dan is 10% ook te weinig en zou er toch magnesiumchelaat bijgegeven moeten worden.
Nu lijkt de toevoeging van chromium me wel een goed idee. daarom zou ik gaan voor een steen met 4% magnesium en met toch ook chromium.

Moniek

http://www.calmhealthyhorses.co.nz/bbs/zboard.php?id=gra

interessante site over gras, laag potassiumgehalte en de invloeden op bijv laminitis , spieren en hormoonsysteem

Hoi Helen,

Ik denk dat je op de goede weg bent door een "ervaren" paard in zijn gezelschap te nemen.
Mijn ervaring met hele jonge paarden is dat er door het jonge paard gedrag gekopieerd wordt van oudere ervaren paarden die in hun gezelschap zijn. Als een jong paard in de eerste instantie in een vreemde situatie komt zal hij reageren naar eigen instinct en niet zoals hem verwacht wordt door de ruiter. Op het moment dat je naast hem loopt is het voor hem duidelijker dat jij de leiding hebt/neemt door de oefeningen (7 games) want dat is hem bekend. Hij moet dus een duidelijk voorbeeld hebben.
Ik heb sinds april dit jaar zelf een jonge hengst van een jaar die in het begin toen hij bij ons was zeer heftig kon reageren op veeartsen, hoefsmeden en vreemde mensen .
Ik heb hem wat geholpen met bach-therapie en de rest heeft mijn 15 jarige ruin gedaan want ja het viel niet mee om te "oefenen" in zijn reactie op vreemde mensen.
De jonge hengst is/was heel nieuwsgierig dus bij ieder bezoek van een "vreemde" keek hij op een afstandje het gedrag van mijn oudere ruin af . Deze bleef uiteraard altijd heel rustig en kalm want hij is bekend met het fenomeen "vreemde mensen".
Ook heeft mijn ruin, de (toen) jonge pony van mijn dochter, die ik zelf heb ingereden opgevoed in het verkeer om het zo maar te noemen . Omdat de pony mijn ruin volledig vertrouwde (het was tenslotte zijn "maatje") volgde hij netjes zoals het hoort en reageerde op de zelfde wijze in het verkeer als de ruin. Ik heb met de pony nooit meer gedaan tijdens zijn belering dan wat wandelen in het verkeer, daarna is mijn dochter op de pony gewoon mee gegaan op buitenrit in gezelschap van mijn oudere ruin.
Wel denk ik dat een voorwaarde zal zijn dat het onervaren paard/pony vertrouwen heeft in het paard wat mee gaat als opvoeder/begeleider in het verkeer.
Overigens is mijn ruin natuurlijk jong geweest en ik kan me herrineren dat wij eens voor een paar balkjes gestaan hebben waar hij toen echt niet over heen wilde draven als ik er niet naast liep en het hem voor deed... Maar toen ik daarna eens met hem in een les mee reed met andere ervaren paarden volgde hij de andere paarden klakkeloos over de balkjes..
Veel succes met je paardje, het zal zeker gaan lukken!


Hij die luistert hoeft niet te praten...

MarshaBart schreef op zondag 2 oktober 2011, 18:50:


Waarom zou dat niet kunnen?

Ik heb ook een paard gekend dat het had. En jammer genoeg is dat een verhaal geworden met een minder goed einde.
Ze was aanvankelijk alleen beslagen aan de voorhoeven en werd opeens kreupel toen er van smid veranderd werd. In het begin ook niet continu.
Maar men kreeg haar maar niet rad. Ze is dan een jaar op de wei gezet. (Paard stond op een pensionstal) en de voorijzers zijn er afgehaald.
Na dat jaar was ze stukken beter. (maar ook niet altijd 100%)
Ze is dan wel terug gehaald van de weide en op een plek neergezet waar ze overdag alleszins de hele dag buiten kon lopen. Ijzers zijn er onderuit gelaten.
De eigenaar heeft haar dan nog enkele jaren kunnen gebruiken als wandelpaard. Onder het zadel liep ze doorgaans zo goed als niet kreupel. Maar geleidelijk aan is ze achteruit gegaan en kon er ook niet meer gereden worden.
Op de moment dat ze gestorven is, zal ze een jaar of 12 geweest zijn en kreupel op 3 benen. Ik heb nog nooit een paard zo kreupel gezien...

Ik denk dat de schade al te groot was. En eens zo'n paard ergens blijvend pijn heeft, gaan ze hun lichaam anders gebruiken en wordt het een neerwaartse spiraal.
Door haar te rijden (en recht te laten lopen) is het nog een tijdje redelijk goed gegaan. (Ze was duidelijk ook beter na een ritje dan ervoor) Maar op een gegeven moment wordt dat ook dweilen met de kraan open.

Bij het nieuwe paard van deze eigenaar komen er alleszins geen hoefijzers want hij is er van overtuigd dat zijn geliefde merrie verpest is door de smid en die ondingen.
En ik ben dat eigenlijk wel met hem eens.
Ze had nogal een opvallende manier van lopen. Met veel knieactie en kracht in de voorbenen. Die dreun elke keer met die ijzers...

Tegenwoordig worden vaak systemische insecticiden gebruikt in land- en tuinbouw.
Dezen worden de laatste tijd verdacht als oorzaak voor de enorme bijensterfte van de laatste jaren.
Ook is er vermoeden van gezondheidsproblemen bij mensen en zoogdieren. (De gebruikte gifstoffen werken op den duur ook bij mensen op de hersenen en zouden vergelijkbare problemen kunnen veroorzaken als de ziekten van Alzheimer en Parkinson. )

Nu las ik dat in de suikerbieten teelt al vanaf 1993 van dergelijke bestrijdingsmiddelen worden gebruikt!!! Zie:
http://www.bijensterfte.nl/nl/node/153

Ik geef mijn paard alle dagen bietenpulp. Al een paar jaar.
Nu zal er in de pulp weinig van het insecticide terug te vinden zijn.
Maar ook heel weinig is al wat, en iedere dag een beetje wordt uiteindelijk een aardig beetje meer..!!

Pulp van biologisch geteelde suikerbieten zal wel nergens te krijgen zijn...
Dus ga ik maar op zoek naar een alternatief.

Denk je goed bezig te zijn door je paard 24/7 buiten te zetten, het is een verademing voor mij en de paarden!

Maar nu verdenk ik er 1 van rainrot......
ze heeft allemaal kleine 'korstjes' op dr rug
iemand ervaringen?

kan ik haar nu niet meer in de regen laten staan zonder deken?
ze stond op het land, dus eten had ze 24/7 (er is natuurlijk ook wel erg veel regen gevallen)
alleen wel zonder schuilstal.
vanaf 1 november heeft ze weer een schuiltent tot dr beschikking. maar misschien gaat ze daar wel niet instaan als het regent?

Wassen met betadine shampoo. Bij de een gaat het blijvend weg, bij de ander blijft het helaas terugkomen. Uitproberen dus, eerst het liefst zonder deken natuurlijk.

Groetjes Marianne

Coralie schreef op maandag 3 oktober 2011, 10:24:


je alternatief zal eveneens vol zitten met resten van chemische produkten, lood om oud ijzer. Het is tijd dat wij, gewone mensen, de straat op gaan om te protesteren tegen de gedwongen consumptie van gif zoals gebruikt in de landbouw. Alle toegestane middelen zijn dubieus en alle toegstane marges ook! Slechts gunstig voor producenten

Ik lees bij punt 4 van het artikel:

e) De middelen werken door deze toepassing in speciaal pillenzaad selectief op alleen die insecten die de biet aan het begin van het groeiseizoen schade doen;

en vraag me dus af in hoeverre dat de stoffen die na verwerking van de bieten nog zo aktief zijn dat dit schadelijk is voor onze paarden als ze het afvalproduct van de bieten voorgeschoteld krijgen. Ik bedoel krachtvoer is ook niet goed dus welke van de 2 moet je dan kiezen? Ik ga voor de bietenpulp en als mijn paard stopt met zoemen dan hinnikt hij maar wat harder...

Hij die luistert hoeft niet te praten...

Kleine korstjes?
Weet je zeker dat het rainrot is...? http://www.dierenklinieklemmer.nl/info_paard/huidaandoeningen_paard/index.html#dermatophilose

Een tijdje geleden had er hier ook één kleine korstjes. Maar zeker geen rainrot. Dit bepaalde paard boeit insecten niet zo. Die laat zich aan alle kanten steken en bijten (door bv muggen, dazen). Wat soms korstjes oplevert op de plekken waar ik de vlieg-etters veel zie zitten. Laatst had hij het op z'n rug. Ging vanzelf over na een paar dagen. Maar er zat dus geen etter of iets anders raars bij. Gewoon kleine droge korstjes, of wat hardere stukjes talg.

Ans Jondral schreef op maandag 3 oktober 2011, 9:47:


Ik twijfel zo erg, zeg maar. Ik weet niet of het echt niet kan hoor!

Bart heeft volledig verbeende takken. Duidelijk te voelen aan de buitenkant. De 'hoefballen', je weet wel aan de achterkant van de hoef zijn keihard. Daarbij heeft hij zelfs nog slechte hko.htm">hoefkatrollen en artrose. Hij heeft een korte periode erg kreupel gelopen, toen was het verbeende kraakbeen gebroken. Er had een ander paard op gestaan in een 2-paards trailer. Toen dat genezen was, liep hij eerst soms nog iets onregelmatig. Door goede training (rechtrichten en zijn evenwicht meer naar achteren brengen) loopt hij nu toch echt super!

Er zijn altijd positieve en negatieve verhalen bij verschillende kwalen. Ik ben zelf nogal een optimist. Ik denk dat Bart anders al zeker 5 keer ingeslapen was. En de mensen die ik met TREC tegen kom, weten dat Bart verre van een 'kasplantje' is!

MarshaBart schreef op maandag 3 oktober 2011, 11:46:


O, maar ik zeg niks over Bart hoor. Super dat hij het zo goed doet.

Ik wilde alleen maar zeggen dat een paard er echt wel continu kreupel van kan zijn.
Het paard waar ik het over heb, kon aan het einde zelfs niet pijnloos meer staan. Ze steunde nog amper op het 'slechte' been. Haar hoef was helemaal misvormd door haar manier van lopen. Als je het nog 'lopen' kon noemen. Want op de slechte dagen plaatste ze 1 voorbeen naar voren en sleepte dan de 3 andere bij.
Bekappen was nagenoeg onmogelijk geworden.
Ik ben niet zo'n voorstander van een paard af te maken omwille van kreupelheden. Ik heb zelf een afgekeurd en reeds jarenlang licht kreupel paard.
Maar bij dit paard was er echt geen twijfel mogelijk dat het dier geen enkele kwaliteit meer had van leven. Als eigenaar blijft je natuurlijk lang op beterschap hopen. En hij kan echt wel een pluim op zijn hoed steken dat hij haar nog enkele jaren redelijk ok heeft gehouden door de manier waarop hij haar reed. Maar op het einde was het echt hopeloos.

Je voelde bij haar ook dat verharde kraakbeen in de hoefballen. En de hoef werd uit zichzelf ook steeds nauwer. Het paard liep alleen op de teen, die daardoor helemaal weg gesleten was.

Toch weer dikkere benen, misschien van de warmte....Nazyra staat te zweten op de wei, andere paarden ook. Player dus niet, maar had vanmorgen weer wat dikke benen. Gisteren ben ik wel naar t bos geweestl met haar, daarna goed haar benen afgespoten en verkoeld, ze was ook kloddernat van het zweet.

Haar hoest is over, heb haar op een dag na de volle kuur hoestsiroop gegeven, voordat ik stopte ivm haar ietwat dikke benen. Haar kuchje is ook weg.

Haar benen ben ik niet zo blij mee.
Misschien de leeftijd, ze is al 20 ondertussen.

Elk paard heeft recht op een staart