@Tineke, heel fijne draad breekt, maar misschien is het ook niet veilig, ik weet het niet. Ik merk dat je vooral àltijd electriciteit moet aanleggen (ik had het afgelegd voor de persoon die naar de boom kwam kijken die op de omheining was gevallen omdat ik moest gaan werken) en zeker paaltjes nemen die snel de grond uitgaan en niet verankerd zijn.
Ze is nu tweemaal geopereerd geweest, moet nog voor 4 weken de tweede gips aanhouden. Door de gips kan de wonde mooi helen en heeft de buigpees de tijd om te versterken want die moet nu de functie van de voorste pees overnemen.
Het waren voor mij verschrikkelijke dagen, ben er echt ziek van geweest. Waren juist zo'n vreselijk drukke dagen en alles kwam op elkaar. Ik heb haar operatie gezien toen ze haar voor de tweede maal verdoofden om de eerste gips te verwijderen en een nieuwe aan te doen. Ik ben blij dat ik gezien heb dat het mooi aan het genezen is, maar je eigen paard met z'n vier benen de lucht in zien gaan om op de operatietafel gelegd te worden was voor mij echt vreselijk (de wonde was erg plat, alleen nog een stuk van 5 op 3 waar geen vlees voor was en waar nu bindweefsel op komt). De gips was de duurste optie, volgens mijn zus is Gent één van de weinige klinieken die dit toepast. Zonder de gips zou ze helemaal niet meer als rijpaard kunnen dienen, want dan groeit er veel meer wild vlees op en kan de pees wellicht niet herstellen. Ik hoef niet met haar te rijden, maar ik wou gewoon voor haar dat alles weer in orde zou komen. Ik voel me nu ergens opgeluchter en heb er weer wat vertrouwen in.
Mijn andere paard krijgt helaas weer problemen van het gras. Ik vind het erg spijtig, wou zo graag geloven dat ik ze niet meer op de paddock hoefde te steken, maar zoals elk jaar krijgt ze eind september enorm veel last (enorm harde spieren in de achterhand en zeer stijfjes bewegen in de achterhand). Ik heb ze weer op de paddock gelaten. Deze week had ze kolieken nadat ik ze uit de weide wou halen, ze smeet haar de hele tijd neer in de weide en wou 's avonds niet eten (waar ze normaal gezien zo goed in is). Ik ging met haar gaan stappen op de baan (was rond twaalf uur 's nachts dat ik het gezien had) en ze mestte normaal, maar stopte en boog door haar knieën. rond 2 uur 's nachts lag ze neer, maar leek ok en rond 5 uur 's morgens stond ze vrolijk op haar eten te wachten . Hoefde gelukkig geen veearts te bellen.
Nu zit ze weer meeste van de tijd op de paddock, haar spieren zijn veel meer ontspannen en ze oogt veel frisser (ze is enorm sloom als ze op het gras zit).
Ik kan het nog altijd niet geloven dat een paard zo'n last heeft gewoon van gras, terwijl de andere er helemaal niets van weten....zelfs haar zus niet...