Peter Donck schreef op zaterdag, 12 maart 2005, 20:34:


Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier ook niet zo goed raad mee weet. Dieren bijvoeren? En dan massaal afschieten omdat het er teveel worden? Dieren die doodgaan van de honger, dat is zielig ja, maar geldt dat alleen voor paarden? Hoe zit het met het leed van de muizen die ingesneeuwd zitten, de konijntjes, de mollen die in de harde ondergrond niet meer kunnen graven, de vele vogels die verhongeren, etc.?

We zijn zo vervreemd van de natuur dat we ons niet meer realiseren hoe het er in de natuur aan toegaat. Daar staan geen hekken inderdaad, maar 'een stukje verderop' ligt ook sneeuw. Bovendien wonen daar al dieren, en die zullen de migranten niet hartelijk verwelkomen want die hebben hetzelfde probleem. Uiteindelijk krijg je een situatie, hoe dan ook, waarbij er evenveel dieren doodgaan als dat er in het voorjaar geboren worden. Denk je maar eens in hoeveel veulens er geboren worden in een kudde zonder geboortebeperkende maatregelen, nou, zoveel dieren gaan er dat jaar dus ook dood. En die gaan niet dood van de ouderdom. En dat hoort ook zo bij een stabiel evenwicht. De winter is een zeer streng selectiemiddel van de natuur, en hoort dat, hoe hard het ook is, ook te zijn.

We zijn in een situatie belandt waarbij we aan de ene kant wel dieren in de natuur willen hebben, maar niet kunnen accepteren dat de natuur er nogal strenge selectiemethoden op na houdt. En dat we wel de dieren kunnen gaan voeren (waarom alleen de paarden, moeten we ook geen voer strooien voor de muizen en ratten?) maar dat we dan onherroepelijk een overschot gaan fokken. En die moeten dan weer worden afgeschoten, maar een jager is minder selectief dan de natuur. Of we zetten natuurlijk jagers in, maar is het dan niet evengoed zielig als een paard levend wordt opgegeten?

Natuurlijk gaat het mij ook aan het hart als een dier dood gaat van de honger, ik kan dat ook niet aanzien, maar de vraag is inderdaad, wat is wijsheid? Gelukkig hoef ik geen beleid te maken...

Groeten,
Frans