Katrien Imbrechts schreef op maandag 31 oktober 2011, 11:04:


Dat werd van onze shetten ook verteld.
Lotte, de grootste, ze is, denk ik, ca. 110 cm. schofthoogte, zou "voelen" of er al dan geen schrik op een draad stond en zich er sowieso niet door laten tegen houden. Bij ons heeft ze tot nog toe heilig ontzag voor alles wat maar op een schrikdraadje lijkt, ze durfde zelfs niet onder de hoge poort door, die ik voor de shetten had gemaakt.
Arco is een stuk kleiner, een echte mini, ergens tussen de 80 en 90 cm. Hij is een uitvinder en heel speels (nog maar 4 jaar oud). Hij is één maal in de bak door het draad gekropen, maar toen stond er ook enkel maar schrik op de bovenste en niet op de onderste draad. Verder is hij een keer onder het draad door naar een doodlopend padje gegaan, maar dit was enkel draad en hij durfde niet meer terug. We hebben nu voor hem overal dubbel draad staan en sindsdien is hij niet meer ontsnapt. (Alleen had ik vorige week een keer het hek niet goed afgesloten en toen liepen ze 's avonds alle vier in de tuin, maar da's natuurlijk een ander verhaal )
En ook Boully, onze oude fjord, was volgens zijn vorige eigenaren een uitbreker. Die is bij ons een keer door een stuk draad gelopen waar geen stroom op stond, maar daar hebben we verder ook nooit problemen mee gehad.
Wij hebben wel een goede schrikklok op netstroom, die houdt zelfs schapen tegen en die schijnen ook niet snel geïmponeerd te worden door schrikdraad, door hun dikke vacht.
En we hebben rondom flink brede sloten (polder) en op de bruggen goede hekken, dus ik ben nooit zo heel bang voor uitbraken, ze blijven toch wel op ons eigen terrein.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

joop schreef op maandag 31 oktober 2011, 10:22:


Dat is inderdaad de opzet.

Ik vind die fourage analyse een prachtig idee, maar onnodeloos gecompliceerd.

Er zijn 2 manieren om erachter te komen wat precies de voedingswaarde van je gras of hooi is:

Methode 1)
Je gaat van elk soort weideplante een analyse laten maken. Je hebt het dan al snel over 100-en analyses.
Daarna ga je van elke weide of baal hooi uitpluizen hoeveel er van welk plantje inzit.
Die hele meuk stop je in een groot Excell-bestand, met op de ene as alle analyses van individuele plantjes, en op de andere as jouw telling van hoeveel er van welk plantje in jouw hooi of weide zit.
Uiteindelijk komt er iets uit dat lijkt op een voedingsanalyse van een hooi- of grasmonster.

Methode 2)
Je trekt een paar plukken uit je hooibaal, stuurt die op na BLGG, en ontvangt na een paar dagen een keurig overzicht dat je zo in onze voedingscalculator kunt overtiepen.

Het enige voordeel dat ik zie in methode 1 is dat je op de lange duur geen analyses meer hoeft te laten verrichten. Maar ja, hoeveel analyses volgens methode 2 kun je wel niet laten doen in plaats van al die initiele analyses van methode 1?

Methode 1 zou kunnen werken als we op een of andere manier ergens een kant-en-klare database zouden tegenkomen met alle voedingswaarden per plantensoort. Maar dan nog valt of staat de hele methode met je vaardigheden om al die plantensoorten in je gras of hooi correct te kunnen determineren EN te kunnen kwantificeren. (Hoe doe je dat laatste trouwens? Kijk je naar het volume van de pluk? Los of geplet? Of ga je het wegen? In dat laatste geval ga je dan ook nog het vochtgehalte per gras- of hooisprietje meten om het variabele watergehalte buiten de berekening te kunnen houden?)

Ik maak er geen geheim van dat ik het niet zou kunnen; mijn botanische kennis is hier niet toereikend voor. Misschien dat ik al die plantjes zou kunnen leren herkennen als ik er veel tijd en moeite in zou stoppen, maar dan nog zie ik mezelf niet op mijn knieen door de wei schuifelen om te tellen wat er allemaal precies staat. Ik stuur het wel op naar BLGG.

Wat ik wel zie zitten is dat we allemaal onze hooianalyses in de voedingscalculator invoeren (liefst met verhaaltje erbij over grondsoort, bemesting,oogsttijd, etc.)
Uiteindelijk krijgen we dan ook een beter overzicht van wat je in het hooi kunt verwachten, hoever de resultaten uiteen kunnen lopen, en wat "gemiddeld" hooi nou eigenlijk is.
Uiteraard kun je dan in de voedingscalculator kiezen wat voor soort hooi je wilt voeren. Dus als je om een of andere reden geen eigen analyse kunt laten doen dan kun je wel iets uitkiezen dat enigzins lijkt op het hooi dat je zelf hebt.

Misschien moeten we hier eens over discussieren, of gewoon afspreken dat iedereen die een hooi-analyse heeft laten doen die gegevens (al dan niet anoniem) beschikbaar stelt. Dan kunnen we in een later stadium alsnog wel beslissen of we iets nuttigs met die gegevens kunnen doen.

Frans