Aafke schreef op zaterdag 5 november 2011, 10:20:


Bijvoorbeeld!
Ik zie niet wat er mis is aan hem een paar meter gunnen om daadwerkelijk afstand te nemen van de aanstormende koeien. Hem dwingen met zijn hoofd bij jou -en je niet zo mobiele lijf- te blijven maakt de angst alleen maar groter. Zo ook de kans dat hij op je springt.
Een paard dat even de kans krijgt even aan zijn vluchtreflex toe te geven zal minder schrikken dan een paard dat tijdens het schrikken ook nog eens gedwongen wordt bij jou te blijven. Lijkt mij. Is mijn ervaring.

En als je nu dagelijks vitamine C slikt om zo het milieu in bijvoorbeeld je blaas minder aantrekkelijk te maken voor bacteriën die blaasontsteking veroorzaken, -die gedijen immers slecht in een zuur milieu-... ben je dan de überblaasontstekingsbacterie aan het kweken die uiteindelijk toch door die vitamine C-barrière heen komt? Of ben je dan je blaas voor succes aan het opzetten tegen bacteriën die blaasontsteking veroorzaken?

Frans Veldman schreef op zaterdag 5 november 2011, 10:21:


Neuh, wel van diwaterstofmonoxide, en dat van mij is de beste want kan niet ontploffen omdat het hoogwaardig natuurlijk ingestraald is. Bij de gemiddeld gebruikelijke dosis van 10 druppels per dag kost dat slechts 1 euro*.

* per druppel

Frans Veldman schreef op zaterdag 5 november 2011, 11:44:


Ho. "antistoffen lyme" is behoorlijk betrouwbaar, minus de vals pos./neg. maar dat is een ander verhaaltje.

Het zegt alleen helemaal niets of je nog steeds actieve "lyme-bacteriën" bezit omdat het over antistoffen gaat die, ook als de bacteriën allang foetsie zijn, aanwezig blijven (vgl. antistoffen die je tegen inentingen aanmaakt).
Daarom zijn er minstens twee tests tegen die lyme-antistoffen, die onderscheid maken tussen of de infectie "oud" is (je hebt ooit eens lyme bacteriën gehad) of dat die recent is (je hebt met veel grotere waarschijnlijkheid nog steeds actieve bacteriën).

In het geval van de oude besmetting (ik heb dat, en dus onderzocht) zie ik weinig in AB behandeling, omdat de verschijnselen met minstens even grote kans veroorzaakt worden door auto-immuun mechanismen volgens de deskundigen...
Allerlei vormen van vrolijkheids-, inspannings- en bezigheidstherapie zijn denk ik dan een veel betere behandeling dan AB, hoewel dat in praktijk niet aldoor mee valt. Maar ik vind mezelf nog wat jong om al chronisch aan de prednisolon o.i.d. te gaan - net zomin trek in als die AB

Wat lyme als voorbeeld extra ingewikkeld maakt is dat er dus ook een kans is, dat er wel degelijk nog ergens bacteriën "verstopt" zitten. Ze schijnen dat te kunnen doen als afweer tegen AB dus ik zie niet bij voorbaat waarom dergelijke "intelligente" bacteriën dat niet zouden kunnen als afweer tegen je eigen goede resistentie opbouw (= antistoffen).
Dit maakt dat ik bedacht heb pas AB te proberen wanneer mijn verschijnselen progressief of veranderlijk worden, en vanaf dan een zilverbuffer aan te leggen (de AB dan eerst omdat aangetoond is dat zilver de werking van tetracycline AB significant tegen gaat, wat meteen het beste onafhankelijk bewijs is wat ik heb kunnen vinden dat zilverbuffer wel degelijk iets doet ).

Dit ff tussendoor omdat je niet lang terug ook schreef lyme te hebben opgedaan.


Juustem! En daar kom ik in volgende post in het kader van jouw ideeën omtrent selectie op terug

[knip]

Het stukje onder de knip gaat het om. Bloedonderzoek is alleen zinnig om tot diagnose te komen binnen de context van een totaal-anamnese.

Frans Veldman schreef op zaterdag 5 november 2011, 11:25:


Els doelt waarschijnlijk op een ander fenomeen: de lever heeft een grote overcapaciteit, als er lichaamelijk klachten optreden is vaak de reservecapaciteit uitgeput en de lever al voor een groot deel aangetast.

Frans Veldman schreef op zaterdag 5 november 2011, 11:44:


cirrose kan vele oorzaken hebben, alcohol gebruik is er maar 1 van. Hepatits C bijvoorbeeld is vaak ongeneeslijk en leidt ook tot cirrose.

joop schreef op donderdag 3 november 2011, 11:43:


OK, dat is mogelijk. Ik heb het nog niet meegemaakt.

Misschien moet dan ook worden uitgelegd dat je die geen teil water voor de neus moet zetten, omdat dat juist hun dood wordt, dus doe maar liever emmertje slappe thee met wat zout of (verdient de DA ook weer wat) isotonisch infuusje.


Maar wat doen we aan de andere kant van de medaille? Het legioen obesitas-knollies wat de NL perceptie wél mooi vindt en wat frequent tot ziekten en veel minder zeldzaam dan de te magere tot overlijden leidt?