Hoi,
Wil ik graag even op inhaken, aangezien de paardentandarts vanmiddag ook
iets in die trant zei over Jovarna, waarvan ik dacht "ja doag, flauwekul".
Ze liet die tandarts heel braaf z'n gang gaan, ik dacht nog wow wat goed. Na
een tijdje duurde het haar echter te lang, ze had er gewoon geen zin meer in
en kwam van voren omhoog. Toen ze ervaarde dat dit effect had (hij moest
toen immers even noodgedwongen stoppen met vijlen), steigerde ze nog een
paar keer en ze liet het niet meer toe. Toen hij (eindelijk) klaar was,
voelde hij haar neus en ja hoor, ze heeft een ietwat verdikkinkje op haar
neus. En alle paarden die dit hebben, vertonen dit gedrag en geeft bovendien
aan dat deze paarden je geheel onverwacht enorm kunnen verrassen met
soortgelijk onberekenbaar gedrag.
Nou, zie jij het verband??? Ik niet.
groet, Pt
> Dit doet me denken aan praktijken begin van deze eeuw toen mensen werden
ingedeeld in allerlei categorieën aan de hand van uiterlijke kenmerken. Zo
zouden doorlopende wenkbrauwen wijzen op criminaliteit, dat soort dingen.
Schedelmetingen kwamen ook nogal eens voor.
> Hoe populair het ooit ook was, inmiddels is afdoende bewezen dat dit soort
praat naar aanleiding van exterieur volslagen nonsens is.
> Het lijkt me sterk dat dit voor paarden ineens wel zou opgaan. Ok, in
zekere mate wel natuurlijk voor ras-kenmerken maar dat is toch wat anders:
Een Arabier ziet er anders uit als een Fjord, en het karakter is
gemiddeldgenomen ook anders. Maar mondlijnen, deukjes in de neus, stand van de
oren... Dat riekt teveel naar "doorlopende wenkbrauwen, flaporen,
enzovoorts". Het is niet alleen bewezen maar ook logisch dat dit onzin is:
karakter wordt bepaald door de hersenen en gedeeltelijk door opvoeding, en
de vorm van de neus e.d. zegt totaal niets over de hersenen noch over de
opvoeding.
Warboel
