paulderidder schreef op zondag 6 november 2011, 14:22:


Maar zo gaat het niet verlopen, Frans. De houderij zoals die nu vaak is vraagt om een massaslachting. Pas daarna kun je gaan denken aan een toegenomen "weerstand" tegen de specifieke slechte omstandigheden van een houderijvorm, zolang die houderijvorm tenminste nog binnen de normaalcurve van aanpassingsvermogen valt.
Ik vrees dat het zo niet gaat lukken, want de houderijvorm veroorzaakt een logische overpopulatie van o.a. die nematoden en paarden kunnen daar niet tegen anders hadden ze daar allang betere weerstand tegen ontwikkeld.


Dat hebben ze sowieso al niet. Het gaat vooral om het eten van "besmet" gras als cruciaal moment in de cyclus. Normaalgesproken willen paarden dat dan ook niet. Allemaal een kwestie van populatiedichtheid. Je moet gewoon geen monocultuur van paarden op een te klein stukkie waar ze ook van moeten eten willen houden.
"Kan niet anders" is daarin nmm geen argument.

Net als voor mensen kun je denk ik best een "paardenstad" aanleggen. Dus wel met grote populatiedichtheid. Denk daarbij aan grote loopstallen, desnoods zelfs in verdiepingen dan kost het nog minder oppervlakte, met permanente buitenparcoursen er rondom toe. Maar dan niet op een postzegel gras waar ze zowel op schijten als van eten moeten!

Als ik de dispersiepatronen van de OVP koniks bekijk denk ik dat die te transponeren zijn op een "moderne mega-manege" waar 500 paarden lekker kriskras door elkaar lopen. Ik zie zo gauw niet gebeuren dat mensen dat gaan willen maar dat is weer een ander verhaal.
Immers, de dichtheid op zich is het probleem niet, die veroorzaken de paarden zelf; ook waar veel meer ruimte is verspreiden ze zich niet netjes maar vormen, via familieverbanden, een groter kuddeverband dat een meerjarige voorkeursweide aanlegt en onderhoudt.
Dit is niet alleen in OVP te zien maar ook in andere begrazingen zoals het midwolderbos (voor mij ff iets handiger dichterbij om de hoek).