Sandra van Bommel schreef op woensdag 4 januari 2012, 10:27:

Ben het met je eens, maar hetgeen Jantien beschrijft heb ik ook al gezien. Carmen heeft heel haar leven in een stand in een manege gestaan met haar neus op een blinde muur. Ze heeft de neiging gehouden wanneer ze in de schuilstal ging staan, om dan met haar neus in een blinde hoek geduwd te gaan staan.... heel raar en eigenlijk triest. het was hetgeen dat ze kende en dat vertrouwd was geworden blijkbaar. Player stond en staat altijd met haar hoofd naar de opening.
Wil eigenlijk zeggen dat ingebakken gewoontes soms blijvend kunnen zijn.

Elk paard heeft recht op een staart

Sandra van Bommel schreef op woensdag 4 januari 2012, 10:27:


back to modderpostzegels. Geen prettige voorziening. In het verlengde van stallen zijn modderpostzegels geen goede oplossing voor het houden van paarden. Kun je niks anders bieden dan stal of modderpostzegel kan je beter geen paarden hebben volgens mij.

Ik heb allerlei soorten paarden, waarvan een aantal een echt tradi rotleven hebben gehad. Deze paarden leven allen buiten zonder schuilstal, zonder dekens, zonder extra voedsel, slechts gras en hooi. Ik heb de schuilstal in de winter namelijk afgesloten wegens gebrek aan belangstelling. Het blijkt dat de paarden allen liever buiten blijven of aan de bosrand gaan staan met hun achterwerk in de wind als het hard regent en waait. (ook de oude Unami wou voor geen goud in de schuilstal tenzij om er eens een hoop mest achter te laten) In de zomer is dit geheel anders, dan staan ze graag binnen ( al laat ik ze meestal gewoon in het bos rondhangen ipv binnen, dat scheelt namelijk een hoop werk)

Ik heb nogal aardig de ruimte voor paarden en zij kunnen bij elke windrichting natuurlijk beschutting vinden. Dat werkt kennelijk afdoende. Op het NL platteland heeft de wind vaak vrij spel. Ik kom weer met een oud idee op de proppen: een PN makelaar die mensen met elkaar in contact brengt om gezamelijk grote stukken land te huren/kopen om zo natuurlijk mogelijk paarden te kunnen houden.