Maru schreef op dinsdag 10 januari 2012, 12:52:
> Ik vraag me soms af wanneer er echt sprake is van nalatigheid bij een
> huisvesting die er niet zo netjes uitziet?
De eigenaresse van deze paardenopvang woont in een heel oude boerderij, het ziet er nergens netjes uit, behalve in de open stallen van de paarden en ponys. Ze schept regelmatig de mest weg, repareert de omheiningen, sjouwt zich een ongeluk met water en heeft altijd emmers met speciaal voer voor de oudjes zonder tanden klaar staan, sommige moeten elke dag medicijnen hebben. Haar dieren zien er over het algemeen goed uit, behalve enkele die erg oud zijn. Ze stopt elke cent in haar dieren.
Mijn vorige paard Indy heeft eens twee maanden bij kennisen gestaan omdat ze bij de pensionhouder beslist weg moest. Erg aardige mensen, volop hun huis aan het verbouwen, overal hopen met hout en stenen. Er moest nog zoveel aan het huis en de rest gebeuren, de stallen waren verschrikkelijk oud, er was geen licht, de weg naar het weiland was bijna onbegaanbaar, de omheining zag er niet uit. Maar wat een goede verzorging. Indy was toen helaas erg ziek, het was erop of eronder (gedeeltelijk verlamd door een trap van een ander paard). Ze is daar bijna doodgeknuffeld door die mensen en had leuk gezelschap aan hun pony. Toen noodweer op komst was en ik er heen ging om haar binnen te zetten, stond ze al in een schone stal hooi te knabbelen. Hij was een half uur met haar bezig geweest, stapje voor stapje om haar de stal in te krijgen. Op het weiland kon ze helaas niet blijven, het weiland liep altijd onder water bij regen. Hij vond het zielig dat ze dan in het water moest liggen, want Indy lag toen nog erg veel. De dierenarts schrok zich dood toen hij het erf op kwam, maar had na een paar minuten wel gezien dat ik me qua verzorging eigenlijk geen betere plek kon wensen.
Indy heeft daar nog de noodverlichting, een oude looplamp opgegeten. Er miste een heel stuk kabel. Gelukkig was de stekker toen niet in het stopcontact....
Warboel
