Wij zijn sinds kort verhuisd en onze pony's staan tijdelijk op een grote paddock met schuilstal. Er wordt gewerkt aan een track met binnen wei. Maar onze arabier weeft veel sinds ze op die nieuwe plek staat. Haar vriendinnetje staat bij haar. Ze heeft hooi en een grote boomstam om te knagen en ze gaat elke dag van de paddock af om te rijden of te wandelen, ook naast de fiets. Tegenover de paddock staan andere paarden die een aantal uur naar buiten mogen. Het lijkt daar mee te maken te hebben. Ze wil daar heen? We hebben haar ernaast gezet met alleen een hek ertussen en blijkt ze extreem hengstig gedrag te vertonen vnl naar een bont paard. We zijn bang dat dit steeds erger wordt en weten niet wat te doen. Wie heeft een idee? Ze heeft op haar vorige plek heel af en toe geweeft maar daar stonden meer paarden om haar heen op andere paddocks/weide. Mvrgr Caroline

Als gemiddeld wordt er 99 gram/kg aangegeven.

Patchouli schreef op zondag 15 januari 2012, 21:17:

Stress omdat de andere paarden steeds weggaan en dan toch weer terugkomen? Misschien heeft het gewoon meer tijd nodig, ze staat hier nog niet lang genoeg om iets als gewoonte te gaan beschouwen.

Like-knop gezocht!

Gisteren hebben we een wandeling gemaakt met Liltje en Kim. Liltje zat wat nors te kijken toen ik haar halster aandeed. Ze heeft zoveel haar overal dat ik dacht dat er gewoon wat haar klem zat. Overal gecontroleerd en op pad gegaan. Weer thuis aangekomen gooide Liltje haar hoofd met een ruk de lucht in toen ik het halster afdeed. Bleek dat het onder het halster aan de zijkant van haar mond, op de bovenlip wat dik was. Dit werd steeds erger, er werden twee dikke bobbels zichtbaar die schijnbaar verschrikkelijk pijnlijk waren. De zwelling werd binnen een uur 5 cm bij 10 cm en ongeveer 1 cm dik. Toen Liltje haar hoofd liet hangen en begon te zweten heb ik toch maar even de dierenarts geroepen.

Het was een hele toer om in de buurt van Liltje haar lip te komen. Liltje vertrouwde het niet dat een vreemd persoon aan haar lip wilde komen, ze kon geen halster om hebben, dus met “rustig” geprobeerd haar hoofd naar beneden te krijgen en haar te laten stil staan. Dit lukte aardig goed, de dierenarts was ook erg geduldig (een vervangster, mijn eigen dierenarts was vrij) en Liltje liet ten slotte snuivend en kreunend haar mond inspecteren, terwijl ze haar hoofd tegen mij aanlegde. De dierenarts verwachtte eigenlijk een accuut ontstoken tand, maar in haar mond bleek gelukkig niets aan de hand. De twee bobbels leken een insectenbeet te zijn, wellicht een wesp die zich in het hooi verstopt had. Liltje had duidelijk veel pijn en zweette zich een ongeluk.

Ik kreeg het advies de komende dagen niet te rijden, eigenlijk kreeg ik het advies helemaal niet meer te rijden of rigoreus iets aan haar gebit te laten doen. Haar gebit was namelijk niet geschikt voor een bit. Toen ik vertelde dat ik sowieso zonder bit rijd en dat Liltje haar gebit regelmatig door haar collega behandeld wordt, keek ze daar wel even van op. Dat kwam ze nauwelijks tegen, dat mensen zonder bit rijden. Dan kon Liltje haar gebit natuurlijk zo blijven!

Verder kreeg ik het advies de plek in te smeren met kwark. Eerst een vreselijk irritante Kim achter een draadje gezet die er van overtuigd was dat Liltje iets heerlijks kreeg en zij niet. Even laten snuffelen en Kim ging met een vies gezicht in de verste uithoek van de bak staan. Liltje vond de kwark ook gruwelijk en trok met haar oren plat haar neusgaten op.

Vanmorgen was de zwelling iets terug gegaan, ik mocht er nu even mijn hand opleggen.

Toen ik een tijdje geleden een flinke arm vol hooi in het hooinet wilde proppen, ben ik twee keer in mijn arm gestoken. Dit was wel een wesp, ik zag hem nog net onder een plank wegkruipen.

Het lijkt er sterk op dat Liltje nu het slachtoffer was.

Monique

Hè gats! Die wespen hebben het dus overleefd in het hooi!? Nooit aan gedacht dat dat ook zou kunnen. Arme Liltje. Gelukkig trekt het alweer wat weg.

Van de zomer hadden we ook een wespeninscident hier. Er zit achter op de wei een nest in de helling. Ik zag Flame daar grazen en opeens als een gek een sprong omhoog maken en hij bleef stuiteren en snuiven en likken en gekke bekken trekken. Ik wist toen nog niet dat dat nest er was en schrok me rot. Ik kreeg 'm toen rustig en hij bleef een kwartier lang met me mee op de wei optrekken maar eten wilde hij niet meer.
Ik kon echter nooit ergens bobbels of zo zien. Geen idee waar hij gestoken is (in z'n mond, neus...?). Toen hij weer ging eten ben ik weer vertrokken met een geruster hart.

Je vraagt je af hoeveel wespen er nog in het hooi zitten. Gats! Pak je het hooi zelf nu ook met een ander gevoel vast...?

Niet fijn voor je paard, wel voor jou dat je weet waar het vandaan komt. Ik zag hier laatst in de paddock een mooi rond gaatje in de grond. Had geen idee dat er nu nog wespen zijn.

Met Mazzel trainde ik enige tijd geleden thuis op M-niveau dressuur, nu na verhuizing en het overlijden van onze vriendin (mijn merrie) hebben we een tijdje niks aan de dressuurtraining gedaan. We zijn het kwijt (of ik ben het kwijt) mijn verwachtingen sluiten iig niet aan bij wat hij nu kan, en ik ben niet gemotiveerd genoeg om dit weer op te bouwen. We zitten niet in een stijgende lijn, het gaat niet zo lekker waardoor ik aan mezelf ga twijfelen, enz, enz...

Om deze reden ben ik op zoek naar iemand die het hoofdstuk 'dressuur' in de training wil gaan oppakken en onderhouden. Maz is een eerlijk paard, vriendelijk en goed opgevoed. Dus ben je op zoek naar een verzorg/bijrijdpaard, en ben je al goed thuis in de dressuur, of ken je de basis van het rijden, en wil je je verdiepen in de dressuur. Dan is dit het paard waarmee je aan de slag kan, in goed overleg moeten we overal wel uit kunnen komen.

Eerlijkheid en betrouwbaarheid zijn een vereiste.

Mvg! Lucie

Jij hebt in het verleden toch eens een wespennest in de stal gehad Monique?

Christel Provaas schreef op maandag 16 januari 2012, 11:43:


Ja, maar die hebben we toen weggehaald.

Martina schreef op maandag 16 januari 2012, 11:14:


Ja..... en met handschoenen. Ik schud het goed uit.

Oh jakkes!!
Dat hier nog steeds wespen rondzwerven lijkt, gezien de temperaturen, normaal.
Maar bij jou?? Ik dacht dat het veels te koud zou zijn?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Locanda schreef op maandag 16 januari 2012, 11:29:


Maar wat is precies het probleem?
Ik denk dat gymnasticeren behoud van je paard is, maar dat hoeft toch niet bijzonder fanatiek.
Ga leuke dingen doen, geniet van je paard!
Misschien is TREC wel iets voor je?

100 of 99 gram per kilo = 10% suiker. Bietenpulp bevat tussen 6 en 10% suiker.
Ik heb geen idee of dit veel of weinig is.
Het betekent wel dat er van tien happen hooi, een uit suiker bestaat.

Als 99 gram per kilo gemiddeld is, en dus min of meer normaal(?), dan vind ik persoonlijk dit meer dan ik gedacht had.

Moniek